ഗ്രീഷ്മവും കണ്ണീരും

 

ഒരിക്കൽ നാനാവർണ

ജീവിതപ്രവാഹത്തി-

ന്നൊഴുക്കിൽ പ്രിയപ്പെട്ട

സ്വപ്നമേ നീയും പോകെ

വെറുതെ

വെറുമൊരു

വേദനയോടെ കൈയിൽ

ഉണങ്ങിക്കരിഞ്ഞൊരു

പൂവുമായ്‌ നിൽപ്പൂ ഗ്രീഷ്മം.

വേനലും

കാറ്റും

ഊറ്റിക്കുടിച്ച സൗന്ദര്യത്തിൻ

വേപഥുവിനെ വാങ്ങാ-

നെല്ലാരും മടിക്കവെ

പതുക്കെ കൈകൾ നീട്ടിയാ

പൂവു വാങ്ങി ഞാൻ നിത്യ-

സ്മൃതിക്കു ചൂടി

ഭൂതകാലത്തെ രമിപ്പിക്കെ

മണ്ണിലെ ദു:ഖത്തിന്റെ

മൺകുടിൽമുറ്റത്തിന്റെ

കണ്ണുനീർ പുഷ്പത്തിനെ

നുള്ളിക്കൊണ്ടാരോ പോയി.

 - എ അയ്യപ്പന്‍