𝗔 '𝗕𝗮𝗯𝘆' 𝗣𝗹𝗮𝗻𝗲𝘁

 

ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ളതിൽ വെച്ച് ഏറ്റവും പ്രായം കുറഞ്ഞ ഗ്രഹമേതെന്നറിയാമോ?

ഭൂമിയിൽ നിന്ന് 𝟒𝟑𝟎 പ്രകാശവർഷമകലെ, അടുത്തിടെ കണ്ടെത്തിയ ഗ്രഹമാണത്. ഏകദേശം 𝟑𝟎 ലക്ഷം വർഷം മാത്രമേ ഇതിന് പ്രായമുള്ളൂ!

𝟑𝟎 ലക്ഷമെന്നത് വലിയ കാലയളവായി നമുക്ക് തോന്നാം. എന്നാൽ 𝐂𝐨𝐬𝐦𝐢𝐜 𝐥𝐢𝐟𝐞𝐬𝐩𝐚𝐧-നുമായി താരതമ്യപ്പെടുത്തിയാൽ, ഇതൊരു '𝐍𝐞𝐰𝐛𝐨𝐫𝐧' 𝐏𝐥𝐚𝐧𝐞𝐭 അഥവാ 'ബേബി' പ്ലാനറ്റ് തന്നെ!

𝐈𝐑𝐀𝐒 𝟎𝟒𝟏𝟐𝟓+𝟐𝟗𝟎𝟐 𝐛 എന്നാണ് മുഴുവൻ പേര്. എന്നാൽ, 𝐓𝐈𝐃𝐘𝐄-𝟏𝐛 എന്ന് ചുരുക്കിപ്പറയാം.

ഈ 𝐂𝐞𝐥𝐞𝐬𝐭𝐢𝐚𝐥 𝐨𝐛𝐣𝐞𝐜𝐭 കണ്ടെത്തിയത്, 𝐍𝐨𝐫𝐭𝐡 𝐂𝐚𝐫𝐨𝐥𝐢𝐧𝐚 𝐔𝐧𝐢𝐯𝐞𝐫𝐬𝐢𝐭𝐲-യിലെ 𝐀𝐬𝐭𝐫𝐨𝐧𝐨𝐦𝐞𝐫𝐬 ആണ്.

➤➤ അപ്പോൾ ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയതിൽ ഏറ്റവും പ്രായം കൂടിയ ഗ്രഹമോ ??

ഏറ്റവും പ്രായമുള്ള ഗ്രഹത്തിന് 𝟏,𝟐𝟕𝟎 കോടി വർഷം പഴക്കമുണ്ട്.

നമ്മുടെ ഭൂമിക്ക് തന്നെ 𝟒𝟓𝟎 കോടി വർഷം പഴക്കമേയുള്ളൂ! ഭൂമിയുടെ ഏകദേശം മൂന്നിരട്ടി പ്രായം!

നമ്മുടെ അന്വേഷണം ഒരിക്കലും അവസാനിക്കാൻ പോകുന്നില്ല! അതുകൊണ്ട് ഈ വിവരങ്ങൾ ഭാവിയിൽ 𝐔𝐩𝐝𝐚𝐭𝐞 ചെയ്യപ്പെടാം. കാരണം 𝐔𝐩𝐝𝐚𝐭𝐞 ചെയ്യപ്പെടുന്നത് അന്വേഷണത്തിൻ്റെ കൂടപ്പിറപ്പാണ്.

പിസയിലെ ചരിഞ്ഞ ഗോപുരം നിലം പതിക്കാത്തതിന് പിന്നിലെ ശാസ്ത്രം

 

ഇറ്റലിയിലെ പിസ എന്ന സ്ഥലത്തെ കത്തീഡ്രലിന്റെ ബെൽ ടവറാണ് ചരിഞ്ഞ ഗോപുരം. 14,500 ടൺ ഭാരമുള്ള ഈ ടവർ ചരിവ് കാരണം പ്രസിദ്ധമാണ്. ഈ ഗോപുരത്തിന്റെ ചരിത്രവും ഇത് എന്തുകൊണ്ടാണ് നിലം പതിക്കാതെ നിലനില്‍ക്കുന്നത് എന്നും നോക്കാം.

AD 1173 - ൽ 3 മീറ്റർ ആഴത്തിലുള്ള ഫൗണ്ടേഷൻ സ്ഥാപിച്ച് ടവറിന്റെ നിർമ്മാണം ആരംഭിച്ചു. അതിന്റെ മുകളിലാണ് ടവറിന്റെ നിർമ്മാണം തുടങ്ങിയത്. കെട്ടിടം മൂന്നാം നിലയിലേക്ക് എത്തുമ്പോൾ അത് ചെരിഞ്ഞിരിക്കുകയാണെന്ന് ശ്രദ്ധിക്കപ്പെട്ടു. ഈ ടവറിന്റെ ഫൗണ്ടേഷന്‍, വന്‍ കെട്ടിടങ്ങള്‍ക്ക് പര്യാപ്തമല്ലാത്ത ചരലും മണ്ണും ഉള്ള ഭൂമിയില്‍ നിർമ്മിച്ചതാണ് കാരണം. അന്നത്തെ ജിയോടെക്നിക്കൽ പഠനങ്ങൾ വളരെയധികം പരിമിതവുമായിരുന്നു.

ചെരിവ് ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടതിനെ തുടര്‍ന്ന് floor level ആക്കുന്നതിനായി അന്നത്തെ എഞ്ചിനീയർമാർ കെട്ടിടത്തിന്റെ ചെരിയുന്ന ഭാഗത്ത് ഉയർന്ന ചുവരുകള്‍ നിർമിക്കുകയും ചെയ്തു. എന്നാല്‍ ആയത് കൂടുതല്‍ പ്രശ്നങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു. അധിക ഭാരത്തിന്റെ കാരണത്താൽ ടവറിന്റെ ചെരിഞ്ഞ ഭാഗം കൂടുതൽ താഴുവാന്‍ തുടങ്ങി.

നിര്‍മ്മാണത്തിനിടെയുണ്ടായ ഇടവേളകള്‍ കാരണം 199 വർഷത്തോളം കെട്ടിട നിർമ്മാണം നീണ്ടു. നീണ്ട ഇടവേളകളിലൂടെ തറയലെ മണ്ണ് കൂടുതല്‍ ഉറക്കുന്നതിന് കാരണമാവുകയും ആയത് ടവർ തകർന്നുപോകാതിരിക്കുന്നതിന് സഹായകരം ആവുകയും ചെയ്തു. പക്ഷേ പിസ ഗോപുരം പ്രസ്തുത മണ്ണിൽ തുടർച്ചയായി നിലനിൽക്കുകയാണെങ്കിൽ വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്ക് ശേഷം നിലം പതിക്കാന്‍ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് പലരും ആശങ്കപ്പെട്ടു.

തുടര്‍ന്ന് ആധുനിക നിര്‍മാണ പ്രവര്‍ത്തനത്തിലൂടെ ടവറിന്റെ അടിത്തറ ബലപ്പെടുത്തുന്നതിന്റെ ഭാഗമായി 1990 ൽ ടവർ അടച്ചു. തുടര്‍ന്ന് ടവറിന്റെ അടിത്തറയോട് ചേര്‍ന്ന് 40 മീറ്റർ ആഴമുള്ള 361 ഗർത്തങ്ങൾ നിര്‍മിച്ച് അവയിലൂടെ 90 ടൺ കോൺക്രീറ്റ് അടിച്ചു നിറക്കുകയും ഫൗണ്ടേഷനുകളുടെ താഴെ പൈലിംഗുകൾ നിർമ്മിക്കുകയും ചെയ്തു. കൂടാതെ ടവറിന്റെ ചെരിഞ്ഞ ഭാഗത്തെ തറയില്‍ നിന്നും മണ്ണ് നീക്കി സ്റ്റീൽ ക്ലാമ്പുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ടവറിന്റെ അടിത്തറ ഉറപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു. ഇതിലൂടെ ടവറിന്റെ ചെരിവ് 3.97 ഡിഗ്രി വരെ കുറയ്ക്കാനും ടവര്‍ തുടര്‍ന്നും ചെരിയാനുള്ള സാധ്യത ഒഴിവാക്കുവാനും കഴിഞ്ഞു. ടവറിന് കുറഞ്ഞത് 300 വര്‍ഷമങ്ങിലും സുരക്ഷിതമായി നിലയുറപ്പിക്കാന്‍ കഴിയുമെന്ന് സ്ഥിരീകരിച്ച ശേഷം 2001 ല്‍ ടവർ വീണ്ടും പൊതുജനങ്ങൾക്കായി തുറന്നു.

ടവര്‍ നിലം പതിക്കാത്തതിന് പിന്നിലെ ശാസ്ത്രം : ഒരു വസ്തു നിലംപതിക്കുന്നതില്‍ Centre of gravity ഒരു പ്രധാന പങ്ക് വഹിക്കുന്നുണ്ട്. പിസ ഗോപുരത്തിന്‍ ചെരിവ് ഉണ്ടെങ്കിലും അതിന്റെ Centre of gravity കെട്ടിടത്തിനുള്ളിലൂടെ തന്നെ കടന്ന് പോകുന്നതിനാലാണ് അത് നിലം പതിക്കാതെ തുടരുന്നത്. ടവറിന്റെ ചെരിവ് 5.44 ഡിഗ്രിയില്‍ കൂടുതലായാല്‍ Centre of gravity കെട്ടിടത്തിന് പുറത്താവുകയും കെട്ടിടം നിലം പതിക്കാനുള്ള സാധ്യത ഉണ്ടാവുകയും ചെയ്യും.

ന്യൂട്രോൺ താരത്തിൻ്റെ സാന്ദ്രത // 𝐓𝐡𝐞 𝐢𝐧𝐜𝐫𝐞𝐝𝐢𝐛𝐥𝐞 𝐝𝐞𝐧𝐬𝐢𝐭𝐲 𝐨𝐟 𝐍𝐞𝐮𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐫

 

പ്രപഞ്ചത്തിൽ കാണപ്പെടുന്ന വസ്തുക്കളിൽ ഏറ്റവും സാന്ദ്രതയുള്ള വസ്തുവാണ് 𝐍𝐞𝐮𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐫.

നക്ഷത്ര പരിണാമത്തിൽ 'സൂപ്പർനോവ' എന്ന പ്രതിഭാസത്തിന് ശേഷം, അവശേഷിക്കുന്ന ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ സ്വന്തം ഗ്രാവിറ്റി മൂലമുണ്ടാകുന്ന 𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐮𝐫𝐞, സ്വന്തം ആറ്റങ്ങളിലെ 𝐄𝐥𝐞𝐜𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐝𝐞𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐜𝐲 𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐮𝐫𝐞-നേക്കാൾ കൂടുതലും എന്നാൽ 𝐧𝐮𝐞𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐝𝐞𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐜𝐲 𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐮𝐫𝐞-നെ തകർക്കാൻ കഴിയാത്തതുമായ ഒരു അവസ്ഥയിലാണ് 𝐍𝐞𝐮𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐫 ഉണ്ടാകുന്നത്.

ഇലക്ട്രോണുകൾ ന്യൂട്രോണുകളുമായി സംയോജിക്കാൻ മാത്രം 𝐩𝐫𝐚𝐬𝐬𝐮𝐫𝐞 ഉണ്ടാവുന്നതുകൊണ്ട്, എല്ലാം ന്യൂട്രോണുകളായി മാറുന്ന അവസ്ഥയിൽ, 𝐍𝐮𝐞𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐝𝐞𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐜𝐲 𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐮𝐫𝐞 ആണ് ഈ അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് ഒരു 𝐛𝐥𝐚𝐜𝐤𝐡𝐨𝐥𝐞 ആകാതെ 𝐍𝐞𝐮𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐫 ആക്കി നിലനിർത്തുന്നത്.

ഇങ്ങനെയുണ്ടാകുന്ന 𝐍𝐞𝐮𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐫- ഏകദേശം 𝟐𝟎 𝐤𝐦 വ്യാസം മാത്രമേ ഉണ്ടാകൂ! അല്പം കൂടുതലോ കുറവോ ആകാം.

സൂര്യൻ്റെ മാസ്സിൻ്റെ 𝟏.𝟒 മുതൽ 𝟐.𝟏 മടങ്ങ് ഇവയ്ക്ക് ഉണ്ടായിരിക്കുമെന്ന് ഓർക്കണം.

സൂര്യൻ്റെ വ്യാസം 𝟏𝟒 ലക്ഷം 𝐤𝐦 ആണ്. സൂര്യൻ്റെ ഇരട്ടിക്കടുത്ത മാസ്സുളള ഒരു വസ്തു 𝟐𝟎 𝐤𝐦-ലേക്ക് ഒതുങ്ങിയിരിക്കുന്നതു കൊണ്ട്, അതിൻ്റെ 𝐝𝐞𝐧𝐜𝐢𝐭𝐲 യും സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര ഉണ്ടായിരിക്കും. ഇത്തരമൊരു  𝐝𝐞𝐧𝐜𝐢𝐭𝐲 ഉള്ള മറ്റൊരു   വസ്തു പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഇല്ല എന്ന് തന്നെ പറയാം.

ഒരു ടിസ്പൂൺ ദ്രവ്യം ഇതിൽ നിന്നും എടുക്കുകയാണെന്ന് സങ്കൽപ്പിച്ചാൽ...

അതിന് 𝟏𝟎 ലക്ഷം കോടി കിലോഗ്രാം ഭാരമുണ്ടായിരിക്കും!

𝟏𝟎,𝟎𝟎𝟎,𝟎𝟎𝟎,𝟎𝟎𝟎,𝟎𝟎𝟎 𝐤𝐠

ലോകത്തുള്ള മുഴുവൻ മനുഷ്യരുടെയും ഭാരം ഏകദേശം നാൽപ്പത്തിയെട്ടായിയിരം കോടി കിലോഗ്രാം ആണ്.

𝟒𝟖𝟎,𝟎𝟎𝟎,𝟎𝟎𝟎,𝟎𝟎𝟎 𝐤𝐠

☝️ഈ കണക്കുകൾ പറയുന്നത്, മുഴുവൻ ആളുകളുടെയും ഭാരത്തിൻ്റെ 𝟐𝟎 മടങ്ങ് ഭാരം ഒരു ടീസ്പൂൺ 𝐍𝐞𝐮𝐭𝐫𝐨𝐧 𝐬𝐭𝐚𝐫-ന് ഉണ്ടെന്ന് തന്നെയല്ലേ?!! എന്ത് പറയുന്നു?

ന്യൂട്രോൺ താരങ്ങളുടെ സാന്ദ്രത എത്രത്തോളം ഉയർന്നതാണെന്ന് കാണിക്കുന്നതിന്, കൂടുതൽ ഉദാഹരണങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാം. ഉദാഹരണത്തിന്, ഒരു ന്യൂട്രോൺ താരത്തിന്റെ ഒരു ക്യൂബിക് സെന്റീമീറ്റർ ദ്രവ്യത്തിന് ഒരു വലിയ പർവതത്തിന്റെ ഭാരം ഉണ്ടാകും.

ഗുരുത്വാകർഷണ ബലം: ന്യൂട്രോൺ താരങ്ങളുടെ ഉയർന്ന സാന്ദ്രത അതിശക്തമായ ഗുരുത്വാകർഷണ ബലത്തിന് കാരണമാകുന്നു. ഇത് സമീപത്തുള്ള വസ്തുക്കളെ വലിച്ചെടുക്കുകയും അവയെ തകർക്കുകയും ചെയ്യും.

കാന്തികക്ഷേത്രം: ന്യൂട്രോൺ താരങ്ങൾക്ക് പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ കാന്തികക്ഷേത്രങ്ങളുണ്ട്. ഇത് അവയുടെ ഭ്രമണം മൂലമാണ് ഉണ്ടാകുന്നത്.

പൾസാറുകൾ: പല ന്യൂട്രോൺ താരങ്ങളും പൾസാറുകളാണ്. അവ നിരന്തരം റേഡിയോ തരംഗങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കുന്നു.

അന്വേഷണം: ന്യൂട്രോൺ താരങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം ഇപ്പോഴും തുടരുകയാണ്. അവയെ കണ്ടെത്താനും അവയെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിയാനും ശാസ്ത്രജ്ഞർ പുതിയ രീതികൾ വികസിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ബ്ലാക്ക്ഹോളിലേക്ക് വീണാൽ // 𝐖𝐡𝐚𝐭 𝐡𝐚𝐩𝐩𝐞𝐧𝐬 𝐢𝐟 𝐲𝐨𝐮 𝐟𝐚𝐥𝐥 𝐢𝐧𝐭𝐨 𝐚 𝐛𝐥𝐚𝐜𝐤 𝐡𝐨𝐥𝐞?

 

𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤𝐡𝐨𝐥𝐞-നോട് അടുക്കുന്തോറും ഗുരുത്വാകർഷണം വളരേയധികം ശക്തമായിക്കൊണ്ടിരിക്കുമെന്ന് നമുക്കറിയാം. അതിലേക്ക് വീഴുന്ന വസ്തുക്കളെല്ലാം അവസാനമൊരു ഏകത്വത്തിലേക്ക് ആയിരിക്കാം എത്തിച്ചേരുന്നത്. നമുക്കറിയാവുന്ന എല്ലാ ഭൗതിക ശാസ്ത്രനിയമങ്ങളും തകരുന്ന ഏകത്വത്തിൽ!

അപ്പോൾ അതിലേക്ക് വീഴുന്ന സാങ്കൽപ്പിക നിങ്ങൾ/ബഹിരാകാശസഞ്ചാരി രക്ഷപ്പെടുന്നതിന് എന്തെങ്കിലും സാധ്യതയുണ്ടാകുമോ?

സാധ്യത കാണുന്നില്ല എന്ന് തന്നെ പറയാം. അല്ലേ?

എന്നാൽ, ആ 𝐠𝐫𝐚𝐯𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐟𝐢𝐞𝐥𝐝-ൽ നിന്നും അകലെ നിന്ന് മറ്റ് ചിലർ, വീഴുന്ന സഞ്ചാരിയെ നിരീക്ഷിക്കുന്നുണ്ടെന്ന് കരുതുക. അവരെന്തായിരിക്കും കാണുക?

സഞ്ചാരി, സംഭവചക്രവാളത്തിന് (𝐄𝐯𝐞𝐧𝐭 𝐡𝐨𝐫𝐢𝐳𝐨𝐧) അടുത്തെത്തുകയും, അതിനുള്ളിലെ പ്രകാശം പുറത്ത് വരാത്തതുകൊണ്ടു മാത്രം, 𝐡𝐨𝐫𝐢𝐳𝐨𝐧 മറികടന്നയുടനെ കണ്ണിൽ നിന്നും അപ്രത്യക്ഷമാകും എന്നാണ് കരുതിയതെങ്കിൽ അതിലൊരു പ്രശ്നമുണ്ട്.

സങ്കൽപ്പിക്കാൻ കഴിയാത്തത്ര വേഗത്തിലാണ് സഞ്ചാരി വീഴുന്നതെങ്കിൽ പോലും, നിരീക്ഷകൻ കാണുന്നതൊരിക്കലും അങ്ങനെയായിരിക്കില്ല! കാരണം വീഴുന്ന വ്യക്തിയുടെ ചലനം, നിരീക്ഷകനെ അപേക്ഷിച്ച് വളരേ സാവധാനത്തിലായിരിക്കും!

𝐀𝐥𝐛𝐞𝐫𝐭 𝐄𝐢𝐧𝐬𝐭𝐞𝐢𝐧-ൻ്റെ 𝐭𝐡𝐞𝐨𝐫𝐲 𝐨𝐟 𝐠𝐞𝐧𝐞𝐫𝐚𝐥 𝐫𝐞𝐥𝐚𝐭𝐢𝐯𝐢𝐭𝐲 അനുസരിക്കുന്ന 𝐠𝐫𝐚𝐯𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐭𝐢𝐦𝐞 𝐝𝐢𝐥𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧 എന്ന പ്രതിഭാസം മൂലം, വീഴുന്ന സഞ്ചാരിയുടെ ചലനം, ആദ്യം മന്ദഗതിയിലും പിന്നീട് ചലിക്കാതെ നിൽക്കുന്നതുമാണ് നിരീക്ഷകന് കാണാൻ കഴിയുക!

ഇതും കൂടാതെ, ആ കാഴ്ചക്ക് 𝐠𝐫𝐚𝐯𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐫𝐞𝐝 𝐬𝐡𝐢𝐟𝐭 കൂടി സംഭവിക്കുന്നതിനാൽ, ആ കാഴ്ച തരുന്ന പ്രകാശം, കൂടിയ 𝐰𝐚𝐯𝐞𝐥𝐞𝐧𝐠𝐭𝐡-ലേക്ക് മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കും. അതായത് എല്ലാ നിറങ്ങളേയും പ്രതിഫലിപ്പിച്ചിരുന്ന സഞ്ചാരിയുടെ 𝐬𝐩𝐚𝐜𝐞 𝐬𝐮𝐢𝐭𝐞, ചുവപ്പ് നിറത്തിലേക്കും, ശേഷം 𝐢𝐧𝐟𝐫𝐚𝐫𝐞𝐝-ലേക്കുമായി മാറുകയും, ഏറ്റവുമൊടുവിൽ കാഴ്ചയിൽ നിന്നും മങ്ങിമറയുന്നതുമാണ് നിരീക്ഷകൻ കാണുക.

നിരീക്ഷകൻ തൻ്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ നോക്കിയിരുന്നാൽ പോലും എന്തെങ്കിലും 𝐞𝐯𝐞𝐧𝐭 𝐡𝐨𝐫𝐢𝐳𝐨𝐧-നകത്തേക്ക് കടക്കുന്നത് കാണാൻ കഴിയില്ല.

ആറ്റങ്ങൾ ചേർന്ന് വെള്ളമാകുന്നു / 𝐓𝐡𝐞 𝐟𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐧𝐚𝐧𝐨𝐬𝐜𝐚𝐥𝐞 𝐯𝐢𝐝𝐞𝐨

 

𝐇𝐲𝐝𝐫𝐨𝐠𝐞𝐧 𝐚𝐧𝐝 𝐎𝐱𝐲𝐠𝐞𝐧 എന്നീ ആറ്റങ്ങൾ സംയോജിച്ചാണ് ജലം (𝐇𝟐𝐎) ഉണ്ടാകുന്നതെന്ന് നമുക്കറിയാം.

ഈ ആറ്റങ്ങൾ സംയോജിച്ച് വായുവിൽനിന്ന് വളരേ സൂക്ഷ്മമായ ഒരു ജലത്തുള്ളി രൂപപ്പെടുന്നതിൻ്റെ ദൃശ്യങ്ങളാണ് ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി പകർത്തിയിരിക്കുന്നത്.

ഇത് മനുഷ്യൻ ഇതുവരെ കണ്ടിട്ടുള്ളതിൽ വച്ചേറ്റവും ചെറിയ ജലത്തുള്ളിയുമാണ്!

ഇതിന് ഏകദേശം 𝟓𝟎 𝐧𝐚𝐧𝐨𝐦𝐞𝐭𝐞𝐫 വീതിയേ ഉള്ളൂ!

𝐏𝐥𝐚𝐭𝐢𝐧𝐮𝐦 𝐠𝐫𝐨𝐮𝐩-ൽപ്പെട്ട 𝐏𝐚𝐥𝐥𝐚𝐝𝐢𝐮𝐦 എന്ന 𝐦𝐞𝐭𝐚𝐥, ഉൽപ്രേരകമായി (𝐜𝐚𝐭𝐚𝐥𝐲𝐬𝐭) ഉപയോഗിച്ചാണ് 𝐇𝐲𝐝𝐫𝐨𝐠𝐞𝐧 𝐚𝐧𝐝 𝐎𝐱𝐲𝐠𝐞𝐧 എന്നീ വാതകങ്ങൾ തമ്മിലുള്ള 𝐫𝐞𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧 നടത്തിയത്.

𝐆𝐚𝐬 𝐦𝐨𝐥𝐞𝐜𝐮𝐥𝐞𝐬-നെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്ന തേൻകൂടിൻ്റെ ആകൃതിയിലുള്ള (𝐡𝐞𝐱𝐚𝐠𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐜𝐞𝐥𝐥𝐬) വളരേ നേർത്ത (𝐮𝐥𝐭𝐫𝐚 𝐭𝐡𝐢𝐧) ഈ അറയിലാണ് (𝐧𝐚𝐧𝐨𝐫𝐞𝐚𝐜𝐭𝐨𝐫 𝐜𝐡𝐚𝐦𝐛𝐞𝐫𝐬) പരീക്ഷണം നടന്നത്. ഗ്ലാസ് പാളികൾക്ക് ഉള്ളിലായതുകൊണ്ട് 𝐦𝐢𝐜𝐫𝐨𝐬𝐜𝐨𝐩𝐞 ഉപയോഗിച്ച് ഈ 𝐫𝐞𝐚𝐜𝐭𝐢𝐨𝐧𝐬 തത്സമയം കാണാനും കഴിയും.

എങ്ങനെയാണ് ഈ പരീക്ഷണ വിജയം പ്രയോജനപ്പെടുത്തുക?

ബഹിരാകാശത്ത് വെള്ളം ഉല്പാദിപ്പിക്കാൻ ഈ രീതി ഉപയോഗിക്കാമെന്നാണ് ഗവേഷകർ പറയുന്നത്.

'𝐓𝐡𝐞 𝐌𝐚𝐫𝐭𝐢𝐚𝐧' എന്ന 𝐬𝐜𝐢-𝐟𝐢 സിനിമയിൽ, അതിൽ കുടുങ്ങിയ 𝐒𝐩𝐚𝐜𝐞 𝐭𝐫𝐚𝐯𝐞𝐥𝐥𝐞𝐫, റോക്കറ്റ് ഇന്ധനത്തെ കത്തിച്ച്, സ്യൂട്ടിലുള്ള ഓക്സിജനുമായി സംയോജിപ്പിച്ചാണ് വെള്ളമുണ്ടാക്കുന്നത്.

ഇത്തരം യാത്രകൾക്ക് വേണ്ട ജലം ഉണ്ടാകുന്നത് വളരെ ചിലവേറിയതാണ്.

𝐏𝐚𝐥𝐥𝐚𝐝𝐢𝐮𝐦 വിലയുള്ളതും, അപൂർവവുമായ ഒരു 𝐦𝐞𝐭𝐚𝐥 ആണ്, പക്ഷേ അത് വീണ്ടും വീണ്ടും ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയും, ചിലവകുന്നില്ല. ഇവിടെ ചിലവാകുന്നത് വാതകങ്ങളാണ്. അത് പ്രപഞ്ചത്തിൽ ധാരാളവുമാണ്.

ഹിമയുഗങ്ങൾ

 

ഭൂമിയുടെ രൂപീകരണത്തിന് ശേഷം ഏകദേശം 454 കോടി വർഷങ്ങൾ കടന്നുപോയി, ഈ സമയത്ത് അതിൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ കാര്യമായ മാറ്റങ്ങൾ സംഭവിച്ചു.    ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾ പിളർന്നു, കൂട്ടിയിടിച്ചു, പ്ലേറ്റ് ടെക്റ്റോണിക്സ് വഴി ഗ്രഹത്തിൻ്റെ ഭൂപ്രകൃതി രൂപപ്പെട്ടു.    നിരവധി ഹിമയുഗങ്ങളും സംഭവിച്ചു. 

അവസാന ഹിമയുഗം ഏകദേശം 11,700 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് അവസാനിച്ചു, ഗ്രീൻലാൻഡ്, അൻ്റാർട്ടിക്ക, ബാഫിൻ ദ്വീപ് തുടങ്ങിയ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഹിമാനികളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നു.    നിലവിൽ, നമ്മൾ ഹോളോസീൻ ഇൻ്റർഗ്ലേഷ്യൽ കാലഘട്ടത്തിൻ്റെ ഊഷ്മള ഘട്ടത്തിലാണ്.    

ഹിമയുഗങ്ങൾക്കുള്ളിൽ, ഊഷ്മളവും തണുത്തതുമായ കാലഘട്ടങ്ങൾ മാറിമാറി വരുന്നു;    ഊഷ്മള കാലഘട്ടങ്ങൾ ഇൻ്റർഗ്ലേഷ്യൽ ആണ്, അതേസമയം തണുത്ത കാലഘട്ടങ്ങൾ ഗ്ലേഷ്യൽ ആണ്.    ഇൻ്റർഗ്ലേഷ്യൽ കാലഘട്ടങ്ങളിൽ, ഏറ്റവും ഉയർന്ന പ്രദേശങ്ങൾ പോലും മഞ്ഞ് രഹിതമായിരുന്നു. 

കുറഞ്ഞത് അഞ്ച് പ്രധാന ഹിമയുഗങ്ങൾ ഉണ്ടായിട്ടുണ്ട്.  240 മുതൽ 210 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് പ്രോട്ടോറോസോയിക് കാലഘട്ടത്തിൽ സംഭവിച്ച ഹുറോണിയൻ ഹിമയുഗമാണ് ഭൂമിയിലെ ആദ്യത്തെ ഹിമയുഗം.  പ്രകാശസംശ്ലേഷണത്തിലൂടെ ഗ്രഹത്തിൻ്റെ ആവാസവ്യവസ്ഥയിൽ വിപ്ലവം സൃഷ്ടിച്ച സയനോബാക്ടീരിയയുടെ ആവിർഭാവമാണ് ഈ സുപ്രധാന സംഭവത്തിന് കാരണമായത്. അന്തരീക്ഷത്തിലെ ഓക്സിജൻ വർദ്ധന താപനിലയിൽ ഗണ്യമായ കുറവുണ്ടാക്കി.  ഈ സമയത്ത് ഓക്സിജൻ വിഷമായനുഭവപ്പെട്ട ഭൂമിയിലെ എല്ലാ ജീവികളും കൊല്ലപ്പെട്ടു. അറിയപ്പെടുന്ന ആദ്യത്തെ കൂട്ട വംശനാശം. 

85-63.5 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് ക്രയോജെനിയൻ കാലഘട്ടം ഏറ്റവും കഠിനമായ ഹിമയുഗം അനുഭവിച്ചു, അതിനെ പലപ്പോഴും "സ്നോബോൾ എർത്ത്" എന്ന് വിളിക്കുന്നു, ആഗോള മഞ്ഞുപാളികൾ ഭൂമധ്യരേഖയിൽ വരെ എത്തി, ഭൂമി ഒരു ഹിമപ്പന്തുപോലെയായി. പ്രകാശസംശ്ലേഷണത്തിന് ആവശ്യമായ പ്രകാശമുള്ള അപൂർവ ദ്വീപ്, ഹൈഡ്രോതെർമൽ വെൻ്റ്, ഭൂഗർഭ അന്തരീക്ഷം എന്നിവിടങ്ങളിലായി ജീവൻ നിലനിന്നു. 

ഹരിതഗൃഹ വാതകങ്ങൾ (CO2, CH4) പുറത്തുവിടുന്ന അഗ്നിപർവ്വത പ്രവർത്തനങ്ങൾ മൂലം ക്രയോജെനിയൻ ഹിമയുഗം അവസാനിച്ചു, ഇത് അന്തരീക്ഷത്തിലെ CO2 വർദ്ധനയ്ക്കും ആഗോളതാപനത്തിനും കാരണമായി.  ഈ പരിവർത്തനം (63.5 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്) എഡിയാകരൻ കാലഘട്ടത്തിൻ്റെ തുടക്കവും എഡിയാകരൻ-കാംബ്രിയൻ സ്ഫോടന സമയത്ത് സങ്കീർണ്ണമായ ജീവികളുടെ ദ്രുതഗതിയിലുള്ള വൈവിധ്യവൽക്കരണവും അടയാളപ്പെടുത്തി. 

ആൻഡിയൻ-സഹാറൻ (46-44 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്), കരൂ (36-26 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ്), ക്വാട്ടേണറി (25 കോടി  വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് മുതൽ ഇന്നുവരെ) എന്നിവയാണ് മറ്റ് ശ്രദ്ധേയമായ ഹിമയുഗങ്ങൾ.  ഓരോ ഹിമയുഗത്തിനും ഭൂമിയുടെ ഭൂമിശാസ്ത്രത്തിലും ജീവശാസ്ത്രത്തിലും വ്യത്യസ്‌തമായ സവിശേഷതകളും സ്വാധീനങ്ങളുമുണ്ട്.

അങ്ങാടിയിലെന്നെയടക്കൂ - വാമൊഴിക്കവിതകൾ

 

ഇനിയൊരുനാളുച്ചച്ചൂടിൽ

തോൾപ്പൊക്കത്തിലെന്നെയെടുക്കും,

മരണത്തിന്റെ നാട്ടിലേക്കെന്നെയെടുക്കും.

കാട്ടുമരങ്ങൾക്കടിയിലെന്നെയടക്കരുതേ,

പേടിയാണവയുടെ മുള്ളുകളെനിയ്ക്ക്.

കാട്ടുമരങ്ങൾക്കടിയിലെന്നെയടക്കരുതേ,

പേടിയാണു മഴത്തുള്ളികളിറ്റുന്നതെനിയ്ക്ക്.

അങ്ങാടിമരങ്ങൾക്കടിയിലെന്നെയടക്കൂ,

ഞാൻ കേൾക്കട്ടെ, ചെണ്ടപ്പുറത്തു കോലുകൾ,

ഞാനറിയിട്ടെ, താളം ചവിട്ടുന്ന കാലുകൾ.

(കൂബ, ആഫ്രിക്ക)

മന്ത്രം - വാമൊഴിക്കവിതകൾ

 

ദൈവമെല്ലാം സൃഷ്ടിക്കുന്ന വേളയിൽ

അവൻ സൂര്യനെ സൃഷ്ടിച്ചു;

സൂര്യൻ ജനിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു, പിന്നെയും ജനിക്കുന്നു.

അവൻ ചന്ദ്രനെ സൃഷ്ടിച്ചു,

ചന്ദ്രൻ ജനിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു, പിന്നെയും ജനിക്കുന്നു.

അവൻ നക്ഷത്രങ്ങളെ സൃഷ്ടിച്ചു,

നക്ഷത്രങ്ങൾ ജനിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു, പിന്നെയും ജനിക്കുന്നു.

അവൻ മനുഷ്യനെ സൃഷ്ടിച്ചു,

മനുഷ്യൻ ജനിക്കുന്നു, മരിക്കുന്നു, പിന്നെ ജനിക്കുന്നുമില്ല.

(ഡിങ്കാഗോത്രം, സുഡാൻ)

ആപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തവും നോബൽ പുരസ്കാരവും.

 

ശാസ്ത്രത്തിലെ ഏറ്റവും മികച്ച സിദ്ധാന്തം ഏതാണന്ന് ചോദിച്ചാൽ ആൽബർട്ട് ഐൻസ്റ്റീൻ ആവിഷ്കരിച്ച ആപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തം എന്നായിരിക്കും ഭൂരിഭാഗം പേരും പറയുക. എന്നാൽ ആപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തം അവതരിപ്പിച്ചതിന് ഐൻസ്റ്റീന് നോബൽ പ്രൈസ് ലഭിച്ചിട്ടില്ല എന്ന് എത്ര പേർക്ക് അറിയാം ?

Special theory of relativity 1905 ലും General theory of relativity 1916 ലും ആണ് അവതരിപ്പിച്ചത്. എന്നാൽ രണ്ട് സിദ്ധാന്തത്തിനും നോബൽ പുരസ്കാരം ലഭിച്ചില്ല. ആപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തത്തിന് നോബൽ പ്രൈസ് ലഭിക്കാത്തതിൻ്റെ കാരണം എന്താണെന്ന് നോക്കാം.

ആപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തത്തിൻ്റെ സങ്കീർണത ആയിരുന്നു പ്രധാനപ്പെട്ട കാരണം. അതിനാൽ തന്ന ആപേക്ഷിക സിസാന്തം അന്നത്തെ ഭൂരിഭാഗം ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് പൂർണമായും മനസ്സിലാക്കാനും അംഗീകരിക്കാനും പ്രയാസമായിരുന്നു.

നേരിട്ടുള്ള പ്രായോഗിക തെളിവുകളുടെ അഭാവമായിരുന്നു മറ്റൊരു കാരണം.  അപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തത്തിന്റെ ചില ഘടകങ്ങൾ (ഉദാഹരണത്തിന് മാസ്  പ്രകാശത്തെ വളയ്ക്കുന്നത്) 1919 ൽ പ്രശസ്തമായ എഡിംഗ്ടൺ പരീക്ഷണത്തിലൂടെ സ്ഥിരീകരിച്ചിരുന്നെങ്കിലും ചില സംശയങ്ങൾ നിലനിന്നിരുന്നു. അന്നത്തെ കാലത്ത് ഈ സിദ്ധാന്തത്തിന് മതിയായ Practical Evidence ഇല്ലെന്ന് കണ്ടെത്തിയ നോബൽ കമ്മിറ്റി അംഗങ്ങളെ അവാർഡ് നൽകുന്നതിൽ നിന്നും പിന്തിരിപ്പിച്ചു.

നോബൽ കമ്മിറ്റി സാധാരണയായി Theoretical പരമായ ആശയങ്ങളെക്കാൾ വ്യക്തവും പ്രായോഗികവുമായ കണ്ടത്തെലുകൾക്കായിരുന്നു അന്നത്തെ കാലത്ത് മുൻഗണന നൽകിയിരുന്നത്. ആയതിനാൽ തന്നെ അപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തത്തെ മനുഷ്യന് പ്രയോജനകരമായി മാറ്റാൻ അന്നത്തെ കാലത്ത് കഴിയാതെ പോയതും മറ്റൊരു പ്രധാനപ്പെട്ട കാരണമായിരുന്നു.

കാലക്രമേണ ആപേക്ഷതാ സിദ്ധാന്തം വ്യാപകമായ അംഗീകാരം നേടുകയും ആധുനിക ഭൗതികശാസ്ത്രത്തിന്റെ തന്നെ അടിസ്ഥാന സിദ്ധാന്തങ്ങളിൽ ഒന്നായി മാറുകയും ചെയ്തു. എന്നാൽ നോബൽ പുരസ്കാരം മരണാനന്തരമായി നൽകുന്ന രീതി ഇല്ലാതിരുന്നതിനാൽ ഈ വിപ്ലവാത്മക സിദ്ധാന്തം ആവിഷ്കരിച്ച ഐൻസ്റ്റീന് ഔദ്യോഗിക അംഗീകാരം ലഭിച്ചില്ല.

എന്നാൽ 1921 ലെ ഭൗതിക ശാസ്ത്രത്തിനുള്ള നോബൽ പുരസ്കാരം കരസ്ഥമാക്കിയത് നമ്മുടെ ഐൻസ്റ്റീൻ തന്നെയായിരുന്നു. പക്ഷേ അത് ആപേക്ഷിക സിദ്ധാന്തത്തിന് അല്ല എന്ന് മാത്രം.  ഫോട്ടോ ഇലക്ട്രിക് പ്രഭാവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള കണ്ടെത്തലുകൾക്കും വിശദീകരണത്തിനുമാണ് ഐൻസ്റ്റീന് നോബൽ ലഭിച്ചത്.

ചുവപ്പ് ഭീമൻ്റെ യഥാർത്ഥ വലിപ്പം

 

𝐇𝐨𝐰 𝐛𝐢𝐠 𝐢𝐬 𝐒𝐭𝐞𝐩𝐡𝐞𝐧𝐬𝐨𝐧 𝟐-𝟏𝟖 𝐫𝐞𝐚𝐥𝐥𝐲?

𝐒𝐭𝐞𝐩𝐡𝐞𝐧𝐬𝐨𝐧 𝟐-𝟏𝟖 എന്ന ചുവപ്പ് ഭീമൻ്റെ വ്യാസം സൂര്യൻ്റെ വ്യാസത്തിൻ്റെ ഏകദേശം 𝟐,𝟏𝟓𝟎 മടങ്ങാണ്. സൂര്യൻ്റെ വ്യാസം ഏകദേശം 𝟏𝟒 ലക്ഷം കിലോമീറ്ററാണെന്ന് നമുക്കറിയാം.

𝐒𝐭𝐞𝐩𝐡𝐞𝐧𝐬𝐨𝐧-ൻ്റെ വ്യാസം, ഏകദേശം...

𝟐𝟗𝟗 കോടി കിലോമീറ്റർ ആണ്!

ഇവനെ എടുത്ത് നമ്മുടെ സോളാർ സിസ്റ്റത്തിൻ്റെ നടുക്ക് വച്ചാൽ, അത് ശനിയുടെ ഓർബിറ്റിനുള്ളിൽ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കും! (സൂര്യന് ചുറ്റും ശനിയുടെ സഞ്ചാര പാത വരക്കുന്ന വൃത്തം) സൂര്യനിൽ നിന്നും അഞ്ചാമത്തെ ഗ്രഹമായ വ്യാഴത്തിലേക്കുള്ള ദൂരത്തിൻ്റെ ഇരട്ടിയാണ് ആറാമത്തെ ഗ്രഹമായ ശനിയിലേക്ക് എന്നത് കൂടി ഓർക്കേണ്ടതാണ്.

ഈ 𝐑𝐞𝐝 𝐬𝐮𝐩𝐞𝐫 𝐠𝐢𝐚𝐧𝐭 ആണ് ഇതുവരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞിട്ടുള്ളതിൽ വച്ച് ഏറ്റവും വലുത്.

മറ്റൊരു വിഷയം.., ആയിരം കോടി പ്രകാശവർഷത്തിൽ കൂടുതൽ അകലേക്ക് നിരീക്ഷിക്കാൻ കഴിയുന്ന നമുക്ക്, ഏറ്റവും വലിയ ഈ 𝐒𝐮𝐩𝐞𝐫 𝐠𝐢𝐚𝐧𝐭-നെ കണ്ടെത്താൻ കഴിഞ്ഞതോ? നമ്മുടെ ഗാലക്സിയിലും! 

ഹോമോത്തേറിയം ലാറ്റിഡെൻസ്

 

37,000 വർഷം പഴക്കമുള്ള കഠാര പല്ലൻ കടുവ കുട്ടിയുടെ/ saber-toothed kitten/ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ആർട്ടിക്കിലെ പെർമാഫ്രോസ്റ്റിൽ നിന്നും ശാസ്ത്രഞ്ജർ കണ്ടെത്തി. ലേറ്റ് പ്ലീസ്റ്റോസീൻ കാലഘട്ടത്തിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന വംശനാശം നേരിട്ട സസ്തനിയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ആർട്ടിക്കിൽ നിന്നും കണ്ടെത്തിയത് റഷ്യൻ ശാസ്ത്രഞ്ജരാണ്. ഈ അവശിഷ്ടങ്ങൾ വിശകലനം ചെയ്ത ഗവേഷകർ ഇത് ഹോമോത്തേറിയം ലാറ്റിഡെൻസ് ( Homotherium latidens) എന്ന സ്പീഷീസിൽ പെട്ടതാണെന്ന് പറയുന്നു. റഷ്യയിലെ സൈബീരിയൻ പ്രദേശത്തെ ബദിയരിക്ക നദിതീരത്തെ ( Badyarikha River ) പെർമാഫ്രോസ്റ്റിൽ നിന്നും 2020 ലാണ് കടുവ കുട്ടിയുടെ മമ്മിഫൈഡ് അവശിഷ്ടങ്ങൾ ലഭിച്ചത്. 

        റേഡിയോ കാർബൺ പരിശോധനയിൽ നിന്നും കഠാര പല്ലൻ കടുവകുട്ടിയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങൾക്ക് ഏകദേശം 37,000 വർഷം പഴക്കമുണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി. ഈ കടുവകുട്ടി മുന്നു വയസ്സ് പ്രായമുള്ളപ്പോഴാണ് മരിച്ചത്, ഇതിന്റെ പല്ലുകൾ എല്ലുകൾ ഇവയുടെ വളർച്ച കണക്കാക്കിയാണ് ഈ നിഗമനത്തിൽ ഗവേഷകർ എത്തിച്ചേർന്നത്. ഇതിന്റെ ശരീരം കേടുകൂടാതെയാണ് ലഭിച്ചത്, അതിൽ തല, മുൻകാലുകൾ, ഷോൾഡർ, വാരിയെല്ലിൻ കൂട്, ഒരു പിൻകാല് എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. നല്ല നിലയിൽ സംരക്ഷിക്കപ്പെട്ട ഈ ജീവിയുടെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ വംശനാശം നേരിട്ട ഈ സസ്തനിയെ കുറിച്ച് കൂടുതൽ അറിവുകൾ നൽകാൻ ഉപകരിക്കുമെന്ന് ഗവേഷകർ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

 കടുവകുട്ടിയുടെ സവിശേഷതകൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നത്  ഇത് തണുത്തുറഞ്ഞ കാലാവസ്ഥയിൽ ജീവിക്കാൻ അനുകൂലനം നേടിയുണ്ടെന്നാണ്. ഇതിന്റെ മമ്മിഫൈഡ് ശരീരം ( mummified body) 

 മുഴുവൻ ' ചെറിയ, കട്ടിയേറിയ, മൃദുവായ, ഇരുണ്ട ബ്രൗൺ രോമം' കൊണ്ട് മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. ഇതിന്റെ മുടിക്ക് ഏകദേശം 20-30 mm നീളമുണ്ട്. ഇടതൂർന്ന ജഢ പോലെയുള്ള രോമങ്ങൾ വായുടെ അരികിലും കൃതാവിലും കാണപ്പെടുന്നു. മഞ്ഞിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നതിന് സഹായകരമാണ് പാദങ്ങൾ. ഇതിന് ചെറിയ ചെവിയും വിസ്താരത്തിൽ വായ് തുറക്കാനും കഴിയുന്നു.

        ഇതിനെ കുറിച്ചുള്ള പഠനങ്ങൾ  ജേണൽ സയൻറ്റിഫിക്ക് റിപ്പോർട്ടിൽ ( journal Scientific Reports) പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

𝗖𝗮𝘀𝘀𝗼𝘄𝗮𝗿𝗶𝗲𝘀

 

എന്നെ വിരട്ടിയാൽ പണി തരും

𝗖𝗮𝘀𝘀𝗼𝘄𝗮𝗿𝗶𝗲𝘀

𝗧𝗵𝗲 𝗺𝗼𝘀𝘁 𝗱𝗮𝗻𝗴𝗲𝗿𝗼𝘂𝘀 𝗯𝗶𝗿𝗱𝘀

ഞാൻ നാണം കുണുങ്ങി ആണ്.നിങ്ങളെ കണ്ടാൽ ഒഴിഞ്ഞു മാറി നടക്കാൻ ആണ് ആണ് ഇഷ്ടം. പക്ഷെ എന്നെ വിരട്ടിയാൽ പണി പാളും. ഒറ്റ ചവിട്ടിനു ശരീരം വലിച്ച് കീറി,നിങ്ങളുടെ എല്ലുകൾ എല്ലാം തവിടു പൊടി ആക്കും. മരണം പുൽകിയില്ലെങ്കിൽ നിങ്ങൾ ഭാഗ്യവാൻ.കാരണം ഞങ്ങളിൽ വലിയ ഇനത്തിന് ആറടി പൊക്കവും 72കിലോ വരെ തൂക്കവും 31 മൈൽ /മണിക്കൂർ വരെ വേഗതയും ഉണ്ട്.36 മില്യൺ വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും അങ്ങ് തീർന്നില്ല . കാരണം ഞങ്ങളുടെ മുതുമുത്തച്ഛന്മാർ avian dinosaurs എന്ന പറക്കുന്ന വർഗ്ഗം ആയിരുന്നു.അത് കൊണ്ട് ശല്യം ചെയ്യാൻ വരരുത്.

വെള്ളത്തെ തമോദ്വാരമാക്കിയാൽ

 

സൗരയൂഥത്തിലെ സൂര്യനോ അല്ലെങ്കിൽ ഗ്രഹങ്ങൾക്കോ ഭാവിയിൽ സ്വയം തമോദ്വാരമാകാൻ കഴിയില്ല. സൗരയൂഥത്തിലെ എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളേയും ഒന്നിച്ചു ചേർത്താൽ പോലും അങ്ങനെ സംഭവിക്കില്ല. കാരണം തമോദ്വാരമാകാൻ ഒരു നക്ഷത്രത്തിന് 𝐓𝐨𝐥𝐦𝐚𝐧–𝐎𝐩𝐩𝐞𝐧𝐡𝐞𝐢𝐦𝐞𝐫–𝐕𝐨𝐥𝐤𝐨𝐟𝐟 𝐥𝐢𝐦𝐢𝐭-നേക്കാൾ കൂടുതൽ മാസ്സ് ഉണ്ടായിരിക്കണമെന്ന് നിർബന്ധമുണ്ട്. എങ്കിൽ മാത്രമേ സ്വന്തം ഗ്രാവിറ്റിയാൽ അതിനൊരു 'തമോദ്വാരഭാവി' ഉണ്ടാകൂ!

എന്നാൽ, നമുക്ക് സാങ്കൽപ്പികമായി, ഒരു നിശ്ചിത മാസുള്ള വസ്തുവിനെ, എങ്ങനെയെങ്കിലും 𝐂𝐨𝐦𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬 ചെയ്ത് തമോദ്വാരമാക്കാൻ കഴിഞ്ഞാൽ, അതിൻ്റെ വലിപ്പം എത്രയായിരിക്കുമെന്ന് കണക്ക് കൂട്ടാൻ കഴിയും.

ഇങ്ങനെ കണക്ക് കൂട്ടിയെടുക്കുന്ന 'തമോദ്വാരആര'മാണ് 𝐒𝐜𝐡𝐰𝐚𝐫𝐳𝐬𝐜𝐡𝐢𝐥𝐝 𝐑𝐚𝐝𝐢𝐮𝐬 എന്നത്.

സങ്കൽപ്പിക പരീക്ഷണം ആയതുകൊണ്ട്, നമുക്കിവിടെ ഒരു മീറ്റർ 𝐑𝐚𝐝𝐢𝐮𝐬 ഉള്ള ഒരു തമോദ്വാരം ഉണ്ടാക്കാൻ എത്ര വെള്ളം ആവശ്യമായി വരും എന്ന് കണക്കുകൂട്ടി നോക്കാം.

വസ്തുവിൻ്റെ മാസ്സും, കൂടാതെ രണ്ട് കോൺസ്റ്റൻ്റുകളും ഉപയോഗിച്ച് 𝐒.𝐫𝐚𝐝𝐢𝐮𝐬 കണക്കാക്കുന്ന രീതി 𝐆𝐞𝐫𝐦𝐚𝐧 𝐚𝐬𝐭𝐫𝐨𝐧𝐨𝐦𝐞𝐫 ആയ 𝐊𝐚𝐫𝐥 𝐒𝐜𝐡𝐰𝐚𝐫𝐳𝐬𝐜𝐡𝐢𝐥𝐝-ൻ്റെ പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്.

അതിപ്രകാരമാണ്.. 𝐫𝐬 = 𝟐𝐆𝐌/𝐜²

ഇതിൽ,

𝐆 -𝐆𝐫𝐚𝐯𝐢𝐭𝐚𝐭𝐢𝐨𝐧𝐚𝐥 𝐜𝐨𝐧𝐬𝐭𝐚𝐧𝐭 ഉം,

𝐌 -വസ്തുവിൻ്റെ പിണ്ഡവും

𝐜 -പ്രകാശവേഗതയുമാണ്

ഇതനുസരിച്ച്, 𝟔.𝟕𝟑 × 𝟏𝟎²⁶ 𝐤𝐠 വെള്ളത്തിൻ്റെ 𝐒𝐜𝐡𝐰𝐚𝐫𝐳𝐬𝐜𝐡𝐢𝐥𝐝 𝐑𝐚𝐝𝐢𝐮𝐬, ഒരു മീറ്റർ ആയിരിക്കും! 𝟏𝟎²⁶ എന്നത് 𝟏𝟎 കഴിഞ്ഞ് 𝟐𝟔 പൂജ്യങ്ങളുള്ളൊരു വലിയ സംഘ്യയാണ്.

𝐓𝐞𝐦𝐩𝐞𝐫𝐚𝐭𝐮𝐫𝐞 𝐚𝐧𝐝 𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐮𝐫𝐞 തൽക്കാലം സാധാരണമാണ് എന്നെടുത്താൽ, 𝟏 𝐤𝐠 വെള്ളം, 𝟏 𝐋𝐢𝐭𝐞𝐫-ന് തുല്യമാണ്. അതുകൊണ്ട് അത്രത്തോളം ലിറ്റർ വെള്ളമെന്നും പറയാം!

ഇനി ഇതിൻ്റെ വലിപ്പമോ? മർദ്ദം മൂലം ഇതിൻ്റെ 𝐃𝐞𝐧𝐜𝐢𝐭𝐲 എല്ലായിടത്തും ഒരുപോലെ ആയിരിക്കില്ലെങ്കിലും, ഒരുപോലെയാണ് എന്ന് സങ്കൽപ്പിച്ചാലുള്ള വ്യാസം, ഏകദേശം ഒരു ലക്ഷം കിലോമീറ്റർ ഉണ്ടാകും.

ഇങ്ങനെയും പറയാം.. ഒരു ലക്ഷം കിലോമീറ്റർ വ്യാസമുള്ള ഈ ജലഗോളത്തിൻ്റെ മാസ്സ്, ഒരുമീറ്റർ ആരമുള്ള ഒരു തമോദ്വാരത്തിന് തുല്യമാണ്.

🪐 ശനിഗ്രഹത്തിൻ്റെ വ്യാസം 𝟏,𝟐𝟎,𝟎𝟎𝟎 കിലോമീറ്ററാണ്. അതിന് ഭൂമിയുടെ 𝟗𝟓 മടങ്ങ് മാസ്സുമുണ്ട്. അതിനേക്കാൾ കുറവ് വ്യാസമുള്ള നമ്മുടെ ഈ ജലഗോളത്തിൻ്റെ മാസ്സ് ഭൂമിയുടെ 𝟏𝟏𝟐 മടങ്ങാണ്.

ശനിയെ എടുത്ത് വെള്ളത്തിലിട്ടാൽ അത് പൊന്തിക്കിടക്കും എന്ന് പറയുന്നത് ഇതുകൊണ്ടാണ്!

ശനി ജലത്തിൽ പൊങ്ങിക്കിടക്കുമോ?

 

🪐 സൗരയൂഥത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ വലിയ ഗ്രഹമാണല്ലോ ശനി. ശനിയെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ കഴിയുന്നത്ര വലിയ ഒരു സമുദ്രമുണ്ടെങ്കിൽ, അതിലേക്ക് ശനിയെ എടുത്തിട്ടാൽ, അത് പൊങ്ങിക്കിടക്കുമോ!?

🤔 സംഭവ്യമല്ലാത്ത ഈ വിഷയം ഇവിടെ സങ്കൽപ്പിക്കുന്നതുകൊണ്ട്, അതിൻ്റെ സാന്ദ്രതയെപ്പറ്റി ഒരു ഏകദേശ ധാരണയ്‌ക്ക് വേണ്ടിയാണ്.

ബഹുഭൂരിഭാഗവും ഹൈഡ്രജനും പിന്നെ കുറച്ച് ഹീലിയവും കൊണ്ട് നിർമ്മിതമായതാണ് ശനി. ഏകദേശം 𝟗𝟔% 𝐇𝐲𝐝𝐫𝐨𝐠𝐞𝐧-നും 𝟑% 𝐇𝐞𝐥𝐢𝐮𝐦-വും. ഇത് രണ്ടും വളരെ ഭാരം കുറഞ്ഞ വാതകങ്ങളുമാണ്.

ഇതനുസരിച്ച്, ശനിയുടെ ശരാശരി സാന്ദ്രത ഒരു 𝐂𝐮𝐛𝐢𝐜 𝐜𝐞𝐧𝐭𝐢𝐦𝐞𝐭𝐫𝐞-ന് ഏകദേശം 𝟎.𝟔𝟖𝟕 𝐠𝐫𝐚𝐦 ആണ്. എന്നാൽ, ജലത്തിന് ഒരു 𝐂𝐮𝐛𝐢𝐜 𝐜𝐞𝐧𝐭𝐢𝐦𝐞𝐭𝐫𝐞-ന് 𝟏 𝐠𝐫𝐚𝐦 സാന്ദ്രതയുണ്ട്.

ഇതിനർത്ഥം, 𝐓𝐡𝐞𝐨𝐫𝐞𝐭𝐢𝐜𝐚𝐥𝐥𝐲 ശനിയുടെ സാന്ദ്രത വെള്ളത്തേക്കാൾ കുറവാണ് എന്ന് തന്നെയാണ്. അതിശയോക്തിയിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഭൂമിയെക്കാൾ 𝟗𝟓 മടങ്ങ് മാസ്സുള്ള ശനിയെ വെള്ളത്തിലിട്ടാൽ അത് പൊങ്ങിക്കിടക്കും

പ്രപഞ്ചാരംഭ കാലത്തെ ജലശേഖരം // 𝐓𝐡𝐞 𝐥𝐚𝐫𝐠𝐞𝐬𝐭, 𝐦𝐨𝐬𝐭 𝐝𝐢𝐬𝐭𝐚𝐧𝐭 𝐫𝐞𝐬𝐞𝐫𝐯𝐨𝐢𝐫 𝐨𝐟 𝐰𝐚𝐭𝐞𝐫

 

ആദ്യകാല പ്രപഞ്ചത്തിൽ പോലും ജലബാഷ്പമുണ്ടാകുമെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു, എന്നാൽ ഇത്രയും അകലെ, ഇത്രയും അളവിൽ, ഇതിന് മുൻപ് കണ്ടെത്തിയിരുന്നില്ല.

𝟏,𝟐𝟎𝟎 കോടി പ്രകാശവർഷം അകലെ.., ഒരു ഗാലക്സിയുടെ മധ്യഭാഗത്തെ, 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫 എന്ന ഒരു ചെറിയ 𝐑𝐞𝐠𝐢𝐨𝐧-ൻ്റെ വാതക മേഖലയിലാണ് വളരേ വലിയ അളവിലുള്ള ജലശേഖരം കണ്ടെത്തിയത്.

എത്രത്തോളം ജലമെന്നാൽ, ഭൂമിയിലെ സമുദ്രത്തിൻ്റെ 𝟏𝟒𝟎 𝐓𝐫𝐢𝐥𝐥𝐢𝐨𝐧 മടങ്ങ് ജലം അവിടെയുണ്ട്. ഇത് നമ്മുടെ ഗാലക്സിയിൽ അടങ്ങിയിട്ടുള്ള മുഴുവൻ 𝐖𝐚𝐭𝐞𝐫 𝐯𝐚𝐩𝐨𝐮𝐫-ൻ്റെ ഏകദേശം 𝟒𝟎𝟎𝟎 മടങ്ങോളം വരും!

ഈ 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-ൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം നമ്മിലേക്ക് എത്താനായി 𝟏,𝟐𝟎𝟎 കോടി വർഷങ്ങളെങ്കിലും എടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇതിനർത്ഥം പ്രപഞ്ചത്തിന് വെറും 𝟏𝟖𝟎 കോടി വർഷം മാത്രം പ്രായമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഈ ജലശേഖരം നിലനിന്നിരുന്നു എന്നത് കൂടിയാണ്!

ഹവായിയിലെ 𝐂𝐚𝐥𝐭𝐞𝐜𝐡 𝐒𝐮𝐛𝐦𝐢𝐥𝐥𝐢𝐦𝐞𝐭𝐞𝐫 𝐎𝐛𝐬𝐞𝐫𝐯𝐚𝐭𝐨𝐫𝐲-യിലെ 𝐙-𝐒𝐩𝐞𝐜 എന്ന ഉപകരണമുപയോഗിച്ച് ഒരു കൂട്ടം ശാസ്ത്രജ്ഞരും, ഫ്രഞ്ച് ആൽപ്സിലെ 𝐏𝐥𝐚𝐭𝐞𝐚𝐮 𝐝𝐞 𝐁𝐮𝐫𝐞 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐟𝐞𝐫𝐨𝐦𝐞𝐭𝐞𝐫 ഉപയോഗിച്ച് മറ്റൊരു കൂട്ടരുമാണ് നിരീക്ഷിച്ചത്.

𝐐𝐮𝐚𝐬𝐢-𝐒𝐭𝐞𝐥𝐥𝐚𝐫 𝐑𝐚𝐝𝐢𝐨 𝐒𝐨𝐮𝐫𝐜𝐞 അഥവാ 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫 എന്നാൽ, വളരേയധികം പ്രകാശം പൊഴിക്കുന്നതും, വളരെയധികം അകലെ മാത്രം കാണപ്പെടുന്ന 𝐒𝐮𝐩𝐞𝐫𝐦𝐚𝐬𝐬𝐢𝐯𝐞 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤𝐡𝐨𝐥𝐞 ആണ്. 𝐀𝐏𝐌 𝟎𝟖𝟐𝟕𝟗+𝟓𝟐𝟓𝟓 എന്ന ഈ 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-ന് അരികിലായി നൂറുകണക്കിന് Light Year ദൂരത്തേക്ക് വ്യാപിച്ച് നീരാവീരൂപത്തിലാണ് ഈ ജലശേഖരമുള്ളത്. ഇതാണ് പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയതിൽ ഏറ്റവും വലിയ ജലനിക്ഷേപവും. 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-ൻ്റെ സ്വഭാവം വ്യക്തമാക്കിത്തരുന്ന ഒരു വാതകരൂപം കൂടിയാണ് ജലബാഷ്പം.

ഇതിന് ചുറ്റുമുള്ള 𝐆𝐚𝐬𝐞𝐨𝐮𝐬 𝐫𝐞𝐠𝐢𝐨𝐧-ലെ മർദ്ദവും ഇത്തിരി വ്യത്യസ്തമാണ്. ഇത് നമ്മുടെ 𝐄𝐚𝐫𝐭𝐡’𝐬 𝐚𝐭𝐦𝐨𝐬𝐩𝐡𝐞𝐫𝐞-ൻ്റെ 𝟑𝟎𝟎 𝐭𝐫𝐢𝐥𝐥𝐢𝐨𝐧 മടങ്ങാണ്. 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-നെക്കുറിച്ച് ഒരു ഏകദേശ ധാരണ ഇതിൽ നിന്നും ലഭിക്കും.

ചന്ദ്രൻ്റെ മണ്ണിലുരുണ്ട ചക്രങ്ങൾ / 𝐀𝐩𝐨𝐥𝐥𝐨 𝐰𝐡𝐞𝐞𝐥𝐬 𝐨𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐌𝐨𝐨𝐧'𝐬 𝐬𝐮𝐫𝐟𝐚𝐜𝐞-

 

John Young എന്ന കമാൻഡർ ചന്ദ്രനിൽ റോവർ ഓടിക്കുന്നത്.. Appollo-16

അരനൂറ്റാണ്ടിന് മുൻപ്, 1971, 72-കളിൽ, നാസയുടെ 𝑴𝒐𝒐𝒏 𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 𝒔𝒆𝒓𝒊𝒆𝒔-ലെ 𝑨𝒑𝒐𝒍𝒍𝒐 15,16,17 എന്നീ അവസാനത്തെ ദൗത്യങ്ങളിൽ ചന്ദ്രനിൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ ഡ്രൈവ് ചെയ്യാവുന്ന ഒരു വാഹനം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു എന്നത് നിങ്ങൾക്കറിയാമായിരുന്നോ!? ഈ 𝑽𝒆𝒉𝒊𝒄𝒍𝒆 (റോവർ) ആണ് 𝑳𝒖𝒏𝒂𝒓 𝑹𝒐𝒗𝒊𝒏𝒈 𝑽𝒆𝒉𝒊𝒄𝒍𝒆 (𝑳𝑹𝑽).

'𝑴𝒐𝒐𝒏 𝒃𝒖𝒈𝒈𝒚' എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ 𝑳𝑹𝑽, ചന്ദ്രൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനായി പ്രത്യേകം 𝑫𝒆𝒔𝒊𝒈𝒏 ചെയ്യപ്പെട്ട, ഭാരം കുറഞ്ഞ, ബാറ്ററിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന നാല് ചക്രമുള്ള വാഹനമായിരുന്നു.

രണ്ട് യാത്രികരെക്കൂടാതെ, 𝑬𝒒𝒖𝒊𝒑𝒎𝒆𝒏𝒕𝒔 𝒂𝒏𝒅 𝑪𝒂𝒓𝒈𝒐 എന്നിവയുൾപ്പെടെ പരമാവധി 440𝒌𝒈 വരെ വഹിക്കാൻ 𝑳𝑹𝑽-ക്ക് കഴിയുമായിരുന്നു. 10 മുതൽ 18𝒌𝒎/𝒉𝒐𝒖𝒓 വരെയായിരുന്നു വേഗത.

ഇന്നത്തെക്കാലത്ത് നമുക്ക് ചന്ദ്രനിലേക്കോ മറ്റ് ഗ്രഹങ്ങളിലേക്കോ, താരതമ്യേന കുറഞ്ഞ ചിലവിൽ ആളില്ലാ പേടകങ്ങളെ അയക്കാനും, ഭൂമിയിൽ നിന്നുതന്നെ അവയെ നിയന്ത്രിക്കാനുമാകും! എന്നാൽ, അരനൂറ്റാണ്ടിന് മുൻപത്തെ അവസ്ഥ അങ്ങനെയല്ലായിരുന്നു. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കടമ്പ എന്നത് '𝑺𝒐𝒇𝒕𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈' തന്നെയായിരുന്നു. ഇതിൽ പരാജയപ്പെട്ട മിഷനുകളുടെ ഒരു നീണ്ട പരമ്പര തന്നെ ചരിത്രത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പരാജയങ്ങൾക്ക് നടുവിലെ ഒറ്റപ്പെട്ട ചില വിജയങ്ങൾക്ക് അതുകൊണ്ടുതന്നെ വളരെ പ്രാധാന്യവുമുണ്ട്. (1966-ൽ, 𝑺𝒐𝒗𝒊𝒆𝒕 𝑼𝒏𝒊𝒐𝒏-ൻ്റെ 𝑳𝒖𝒏𝒂 9, 𝑳𝒖𝒏𝒂 13 എന്നീ 𝑴𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏𝒔 ചന്ദ്രനിൽ ആദ്യമായി 𝑺𝒐𝒇𝒕𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈 വിജയകരമാക്കിയിരുന്നു.)

1971 ജൂലായ് 31-ന്, 𝑨𝒑𝒐𝒍𝒍𝒐 15-ലെ യാത്രികരായ 𝑫𝒂𝒗𝒊𝒅 𝑺𝒄𝒐𝒕𝒕 ഉം 𝑱𝒂𝒎𝒆𝒔 𝑰𝒓𝒘𝒊𝒏-നുമാണ് ആദ്യമായി ചന്ദ്രൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ 𝑳𝑹𝑽 ഓടിച്ചത്. ഭൂമിക്ക് പുറത്തെ ആദ്യത്തെ 'വണ്ടിയോടിക്കലും' ഇതുതന്നെ!

അവസാന മൂന്ന് ചാന്ദ്രയാത്രകളിലായി, ഓരോ ദൗത്യത്തിലും 𝑨𝒗𝒆𝒓𝒂𝒈𝒆 30𝒌𝒎 എങ്കിലും ഓടിയ മൂന്ന് 𝑳𝑹𝑽-കളും ഇന്നും ചന്ദ്രോപരിതലത്തിൽ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്!

Schwarzschild Radius

 

ഒരു നിശ്ചിത മാസുള്ള വസ്തുവിനെ ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റാന്‍ ആ വസ്തുവില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ദ്രവ്യത്തെ Compress ചെയ്യുമ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന ഗോളത്തിന്റെ ആരം ആണ് Schwarzschild Radius. ജര്‍മന്‍ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ Carl Schwarzschild ന്റെ പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. 

ഒരു വസ്തുവില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ദ്രവ്യത്തെ Schwarzschild Radius നേക്കാള്‍ കുറഞ്ഞ ദൂരത്തില്‍ Compress ചെയ്താല്‍ അതിന്റെ ഗ്രാവിറ്റി വളരെ ഉയര്‍ന്നതായി മാറുകയും തുടര്‍ന്ന് അതില്‍ പതിക്കുന്ന പ്രകാശത്തിന് പോലും പുറത്തേക്ക് കടക്കാന്‍ കഴിയാതെ വരികയും ആ വസ്തു ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആയി മാറുകയും ചെയ്യന്നു.

Schwarzschild Radius കണ്ടെത്താനുള്ള Formula ചുവടെ : 

Schwarzschild Radius, RS= 2GM/c^2 (G = Gravitation Constant, M = ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റേണ്ട വസ്തുവിന്റെ മാസ്സ്, c = പ്രകാശ വേഗത). ഇതില്‍ G, c എന്നിവ Constants ആണ്. അതിനാല്‍ ഒരു വസ്തുവിന്റെ മാസ്സ് അറിയാമങ്കില്‍ അനായാസമായി Schwarzschild Radius കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയും.

നക്ഷത്രങ്ങൾ പോലുള്ള ആകാശ ഗോളങ്ങളുടെ Schwarzschild Radius അവയുടെ യഥാർത്ഥ വലുപ്പത്തേക്കാൾ വളരെ ചെറുതാണ്.  ഇതിനർത്ഥം നക്ഷത്രങ്ങളെ ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റാന്‍ വളരെ ചെറിയ വലുപ്പത്തിലേക്ക് കംപ്രസ് ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട് എന്നാണ്. 

ഭൂമിയുടെ Schwarzschild Radius 8.87 മില്ലീ മീറ്റര്‍ മാത്രമാണ്. അതായത് ഭൂമിയെ ഒരു ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റുന്നതിന് ഒരു നല്ലിക്കയുടെ വലിപ്പത്തില്‍ Compress ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. സൂര്യന്റെ Schwarzschild Radius ഏകദേശം 3 കിലോമീറ്റര്‍ മാത്രമാണ്. നമ്മുടെ ദൃശ്യ പ്രവപഞ്ചത്തിന്റെ Schwarzschild Radius എന്നത് 13.8 ബില്യണ്‍ പ്രകാശ വര്‍ഷങ്ങളാണ്.

വോയേജറുമായി ആശയവിനിമയം പുനഃസ്ഥാപിച്ച് നാസ

 

ഭൂമിയിൽനിന്ന് ഏറ്റവും അകലെയുള്ള വോയേജർ-1 ബഹിരാകാശപേടകവുമായി ആശയവിനിമയം പുനഃസ്ഥാപിച്ചതായി നാസ അറിയിച്ചു. പേടകത്തിൽ 1981 മുതൽ ഉപയോഗിക്കാതിരുന്ന എസ്-ബാൻഡ് ട്രാൻസ്മിറ്ററാണ് ഒക്ടോബർ 24-ന് ആശയവിനിമയം നടത്തിയത്.

ഒക്ടോബർ 19 നു വോയേജർ ആയിട്ടുള്ള ബന്ധം വിച്ഛേദിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ബഹിരാകാശത്തെ പ്രശ്നങ്ങളെ ചെറുക്കാനുള്ള പേടകത്തിലെ സംവിധാനം സ്വാഭാവികമായി പ്രവർത്തിച്ചപ്പോൾ സംഭവിച്ചതാകം ഇതെന്നാണ് കരുതുന്നത്. പതിവായി ആശയവിനിമയം നടത്തിയിരുന്ന എക്സ് ബാൻഡ് ട്രാൻസ്മിറ്ററും പ്രവർത്തിക്കാതായി.

ഭൂമിയിൽനിന്ന് 2414 കോടി കിലോമീറ്റർ അകലെയാണ് പേടകം. 1977-ൽ വിക്ഷേപിച്ച ഇതിന് കാലപ്പഴക്കം ചെന്നതിനാൽ ഊർജം സംരക്ഷിക്കാൻ അതിലെ ചില ഘടകഭാഗങ്ങൾ നാസ അടുത്തിടെ ഓഫ് ചെയ്തിരുന്നു. 

എസ് ബാൻഡ് സിഗ്നലുകൾ താരതമ്യേന ദുർബലമായതിനാൽ, വോയേജർ-1 എവിടെയെന്നോ അതിന്റെ സ്ഥിതിയെന്തെന്നോ കൃത്യമായി നിർണയിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ പറഞ്ഞു

മാർഷ്യൻ ഡസ്റ്റ് ഡെവിൾസ്: സ്റ്റാർഷിപ്പ് ലാൻഡിംഗിന് ഒരു ഭീഷണി ..

 

ചൊവ്വയെ കോളനിവത്കരിക്കാനുള്ള എലോൺ മസ്‌കിൻ്റെ അതിമോഹ പദ്ധതി ഒരു വലിയ വെല്ലുവിളി നേരിടുന്നു: ചൊവ്വയിലെ പൊടിക്കാറ്റുകൾ. മണിക്കൂറിൽ 100 ​​കിലോമീറ്റർ വരെ വേഗത കൈവരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഈ ചുഴലിക്കാറ്റുകൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ ലാൻഡിംഗിന് കാര്യമായ അപകടമുണ്ടാക്കും.

ഈ പൊടിക്കാറ്റുകൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ ലാൻഡിംഗിനെ എങ്ങനെ ബാധിക്കും?

കുറഞ്ഞ ദൃശ്യപരത:

പൊടിപടലങ്ങൾ ലാൻഡിംഗ് സൈറ്റിനെ മറയ്ക്കാം, ഇത് സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ സ്വയംഭരണ ലാൻഡിംഗ് സിസ്റ്റത്തിന് ലാൻഡിംഗ് സോൺ തിരിച്ചറിയാനും ലക്ഷ്യമിടാനും പ്രയാസമാക്കുന്നു.

ശാരീരിക ക്ഷതം:

അതിവേഗ പൊടിപടലങ്ങൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ അതിലോലമായ സെൻസറുകൾക്കും താപ കവചങ്ങൾക്കും കേടുവരുത്തും, ഇത് ബഹിരാകാശ പേടകത്തിൻ്റെ സമഗ്രതയിൽ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാനിടയുണ്ട്.

എഞ്ചിൻ തടസ്സം:

എഞ്ചിനുകളിലേക്ക് പൊടി കയറുന്നത് ജ്വലന പ്രക്രിയയെ തടസ്സപ്പെടുത്തും, ഇത് പവർ നഷ്‌ടത്തിലേക്കോ എഞ്ചിൻ തകരാറിലേക്കോ നയിച്ചേക്കാം.

SpaceX എങ്ങനെയാണ് ഈ അപകടസാധ്യതകൾ ലഘൂകരിക്കുന്നത്?

വിപുലമായ സെൻസറുകൾ:

പൊടിയിൽ തുളച്ചുകയറാനും വ്യക്തമായ ദൃശ്യപരത നൽകാനും കഴിയുന്ന കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ സെൻസറുകൾ വികസിപ്പിക്കുന്നു.

ശക്തമായ ഷീൽഡിംഗ്:

സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ ഹീറ്റ് ഷീൽഡിൻ്റെയും മറ്റ് നിർണായക ഘടകങ്ങളുടെയും ഈട് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.

അഡാപ്റ്റീവ് ലാൻഡിംഗ് സിസ്റ്റങ്ങൾ:

പൊടി നിറഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ ലാൻഡിംഗ് പാതയിൽ തത്സമയ ക്രമീകരണം നടപ്പിലാക്കുന്നു.

100 km/h പൊടിക്കാറ്റിൻ്റെ ആഘാതം മനസ്സിലാക്കാൻ നമുക്ക് ഒരു ദ്രുത കണക്കുകൂട്ടൽ നടത്താം.

km/h m/s ആയി പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നു: 100 km/h = 27.78 m/s

1 മില്ലിഗ്രാം (0.000001 കിലോഗ്രാം) പിണ്ഡമുള്ള ഒരു പൊടിപടലത്തെ അനുമാനിക്കുക:

ഗതികോർജ്ജം = 0.5 * പിണ്ഡം * പ്രവേഗം^2

ഗതികോർജ്ജം = 0.5 * 0.000001 kg * (27.78 m/s)^2

ഗതികോർജ്ജം ≈ 0.0004 ജൂൾസ്

ഇത് ചെറുതായി തോന്നുമെങ്കിലും, കോടിക്കണക്കിന് അത്തരം കണങ്ങൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൽ തട്ടിയതിൻ്റെ ആഘാതം പരിഗണിക്കുക. ഓരോ കണവും ചെറുതാണെങ്കിലും കാര്യമായ ഗതികോർജ്ജം വഹിക്കുന്നു, അത് എണ്ണമറ്റ ആഘാതങ്ങളാൽ ഗുണിക്കുമ്പോൾ, പേടകത്തിന് കേടുപാടുകൾ വരുത്തിയേക്കാം.

ചൊവ്വയിലെ പൊടിപടലങ്ങളെ മറികടക്കാൻ സ്റ്റാർഷിപ്പിന് കഴിയുമോ?

ഈ വെല്ലുവിളികളെ സ്‌പേസ് എക്‌സിന് എത്രത്തോളം നേരിടാൻ കഴിയുമെന്ന് കാലത്തിനു  മാത്രമേ പറയാൻ സാധിക്കൂ 

സ്പ്ലിറ്റ് സെക്കൻ്റ്: ഫാൽക്കൺ 9 ൻ്റെ സ്റ്റേജ് സെപ്പറേഷന് പിന്നിലെ ശാസ്ത്രം

 

ഫാൽക്കൺ 9 റോക്കറ്റ് ദ്രുതവും കൃത്യവുമായ ഘട്ട വേർതിരിവ് നേടുന്നതിന് ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം സമയബന്ധിതമായ സംഭവങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര ഉപയോഗിക്കുന്നു. 

മെയിൻ എഞ്ചിൻ കട്ട്ഓഫ് (MECO): ആദ്യ ഘട്ട എഞ്ചിനുകൾ അടച്ചുപൂട്ടി. ഇത് ഒരു നിർണായക നിമിഷമാണ്, കാരണം ഇത് ആദ്യ ഘട്ടത്തിൻ്റെ പ്രൊപ്പൽഷൻ്റെ അവസാനത്തെയും വേർപിരിയൽ ക്രമത്തിൻ്റെ തുടക്കത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.   

സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകളുടെ ഇഗ്നിഷൻ: സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ബോൾട്ടുകൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ചെറിയ സ്ഫോടനാത്മക ചാർജുകൾ ആക്ടിവേറ്റ് ആകുന്നു . ഒന്നും രണ്ടും ഘട്ടങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഇൻ്റർസ്റ്റേജ് ഘടനയെ ഈ ബോൾട്ടുകൾ വേഗത്തിൽ വിച്ഛേദിക്കുന്നു.

സ്റ്റേജ് വേർതിരിക്കൽ: വേർതിരിക്കൽ മോട്ടോറുകളുടെ ശക്തി ഒന്നും രണ്ടും ഘട്ടങ്ങളെ അകറ്റുന്നു. റോക്കറ്റിനോ പേലോഡിനോ കേടുപാടുകൾ സംഭവിക്കാതിരിക്കാൻ ഈ വേർതിരിവ് വേഗത്തിലും വൃത്തിയിലും ആയിരിക്കണം.

രണ്ടാം ഘട്ട ജ്വലനം: വേർപിരിഞ്ഞ് കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, രണ്ടാം ഘട്ട എഞ്ചിൻ ജ്വലിക്കുന്നു, പേലോഡിനെ അതിൻ്റെ ഭ്രമണപഥത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.

മുഴുവൻ വേർതിരിക്കൽ പ്രക്രിയയും വളരെ ഓട്ടോമേറ്റഡ് ആണ് കൂടാതെ ഓൺബോർഡ് കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നു. കൃത്യമായ സമയവും നിർവ്വഹണവും ആവശ്യമായ സംഭവങ്ങളുടെ സങ്കീർണ്ണമായ ഒരു ശ്രേണിയാണിത്.

പരിഗണിക്കേണ്ട ചില അധിക പോയിൻ്റുകൾ ഇതാ:

സമയം: ഓരോ ഘട്ടത്തിൻ്റെയും സമയം നിർണായകമാണ്. സൂഷ്മതയാർന്ന  വേർതിരിവ് ഉറപ്പാക്കാൻ സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകൾ കൃത്യമായ നിമിഷത്തിൽ ആക്ടിവേറ്റ് ആകേണ്ടതുണ്ട് .

സുരക്ഷ: റിഡൻഡൻസി സിസ്റ്റത്തിൽ നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒന്ന് പരാജയപ്പെട്ടാലും വേർപിരിയൽ സംഭവിക്കുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ മൾട്ടിപ്പിൾ സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

വേഗത: റോക്കറ്റ് പ്രൊപ്പൽഷൻ ഇല്ലാത്ത സമയം കുറയ്ക്കാൻ വേർതിരിക്കൽ പ്രക്രിയ വേഗത്തിലായിരിക്കണം.

ഈ സംഭവങ്ങളുടെ ക്രമം പിന്തുടരുന്നതിലൂടെ, ഫാൽക്കൺ 9 ന് വേഗമേറിയതും കാര്യക്ഷമവും ആയി  ഘട്ടം വേർപെടുത്താൻ കഴിയും, ഇത് ഭ്രമണപഥത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര തുടരാൻ അനുവദിക്കുന്നു.