ലൂസിയൻ ഓഫ് സാമോസാറ്റ (Lucian of Samosata)

 

 ലൂസിയൻ ഓഫ് സാമോസാറ്റ (Lucian of Samosata) എന്ന പുരാതന ഗ്രീക്ക് എഴുത്തുകാരൻ രചിച്ച ഒരു നോവലാണ് "ഒരു യഥാർത്ഥ കഥ" (A True Story). ഈ കൃതിയുടെ പേര് കേട്ട് ഇത് ഒരു യഥാർത്ഥ സംഭവം ആണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിക്കരുത്.

 കാരണം, ഈ പേര് തന്നെ ഒരു വലിയ തമാശയാണ്. ഈ നോവൽ യഥാർത്ഥത്തിൽ ഒരു ഹാസ്യരചനയും (satire), പുരാതന കാലത്തെ സഞ്ചാരകഥകളുടെ പാരഡിയും (parody) ആണ്.

ലൂസിയൻ ഈ കൃതിയുടെ തുടക്കത്തിൽ തന്നെ പറയുന്നത്, താൻ ഇതിൽ പറയുന്നതൊന്നും സത്യമല്ലെന്നും, എല്ലാം തികഞ്ഞ നുണകളാണെന്നും, അതിനാൽ വായനക്കാർ ഒന്നും വിശ്വസിക്കരുതെന്നുമാണ്. ഈ സത്യസന്ധമായ നുണ പറച്ചിൽ തന്നെയാണ് ഈ കൃതിയെ ശ്രദ്ധേയമാക്കുന്നത്.

കഥാസാരം:

കഥാനായകനായ ലൂസിയനും കൂട്ടരും ഒരു കടൽയാത്രക്കിടെ കൊടുങ്കാറ്റിൽപ്പെട്ട് വഴിതെറ്റി ഒരു ഭീകരമായ ചുഴലിക്കാറ്റിൽ അകപ്പെടുന്നു. ഈ ചുഴലിക്കാറ്റ് അവരെ കടലിൽ നിന്ന് നേരെ ചന്ദ്രനിലേക്കാണ് എത്തിക്കുന്നത്.

ചന്ദ്രനിലെത്തിയ അവർ അവിടുത്തെ വിചിത്രമായ ജീവികളെ കാണുന്നു. അവിടെ ചന്ദ്രനിലെയും സൂര്യനിലെയും ആളുകൾ തമ്മിൽ ഒരു യുദ്ധം നടക്കുകയാണ്. ഈ യുദ്ധത്തിൽ അവർ ചന്ദ്രനിലെ സൈന്യത്തോടൊപ്പം ചേരുന്നു.

 ചന്ദ്രനിൽ കാടുകൾക്ക് പകരം വലിയ കൂണുകളും, അവിടെയുള്ളവർക്ക് പുരുഷന്മാർ മാത്രമുള്ള ഒരു സമൂഹവും, അവർക്ക് മരത്തിന്റെ കാലുകളും ഉള്ളതായി ലൂസിയൻ വിവരിക്കുന്നു.

 ചന്ദ്രനിൽ നിന്നുള്ള യാത്രയിൽ അവർ ഒരു ഭീമാകാരമായ തിമിംഗലത്തിന്റെ വയറ്റിൽ അകപ്പെടുന്നു. അവിടെ മറ്റു കപ്പലുകളും മനുഷ്യരും ഉണ്ടായിരുന്നു. മാസങ്ങളോളം അവർ തിമിംഗലത്തിന്റെ വയറ്റിൽ ജീവിച്ച് അവിടെ മറ്റൊരു ലോകം പടുത്തുയർത്തുന്നു.

ലൂസിയൻ പിന്നീട് പാതാളവും, പറുദീസയും സന്ദർശിക്കുന്നു. അവിടെ വെച്ച് ഹോമർ, പൈതഗോറസ് തുടങ്ങിയ പുരാതന ഗ്രീക്ക് കഥാപാത്രങ്ങളെയും കഥകളിലെ കഥാപാത്രങ്ങളെയും കണ്ടുമുട്ടുന്നു.

എന്താണ് ഈ കൃതിയുടെ പ്രാധാന്യം?

 * ആദ്യകാല ശാസ്ത്ര ഫിക്ഷൻ: "ഒരു യഥാർത്ഥ കഥ" ലോകത്തിലെ ആദ്യത്തെ സയൻസ് ഫിക്ഷൻ (Science Fiction) കൃതികളിൽ ഒന്നായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ബഹിരാകാശ യാത്ര, അന്യഗ്രഹ ജീവികൾ, ഇന്റർപ്ലാനറ്ററി യുദ്ധം തുടങ്ങിയ ആശയങ്ങൾ ആദ്യമായി അവതരിപ്പിക്കുന്നത് ഈ കൃതിയിലാണ്.

 * ഹാസ്യം: അക്കാലത്ത് ഹെറോഡോട്ടസ്, ഹോമർ തുടങ്ങിയ പ്രമുഖ എഴുത്തുകാർ അവരുടെ യാത്രകളെയും അതിലെ അമാനുഷിക സംഭവങ്ങളെയും യാഥാർത്ഥ്യമെന്ന് പറഞ്ഞ് എഴുതിയിരുന്നതിനെ ലൂസിയൻ ഈ കൃതിയിലൂടെ പരിഹസിച്ചു.

 * ഭാവന: ഈ നോവൽ ലൂസിയന്റെ അതിശക്തമായ ഭാവനയുടെയും സർഗ്ഗാത്മകതയുടെയും തെളിവാണ്. 2000 വർഷങ്ങൾക്കപ്പുറം പോലും വായനക്കാരെ ആകർഷിക്കുന്ന ഒരു കഥയാണിത്.

Globus INK

 

 പേരിന്റെ അർത്ഥം: Globus INK എന്നത് റഷ്യൻ വാക്കായ "ഇൻഡിക്കേറ്റർ നവിഗേഷനാലിനി കോസ്മിച്ചെസ്കി" (indikator navigatsionnyy kosmicheskiy) എന്നതിന്റെ ചുരുക്കമാണ്. ഇതിന്റെ അർത്ഥം "ബഹിരാകാശ സഞ്ചാരത്തിലെ സ്ഥാന സൂചിക" എന്നാണ്.

 ഉപയോഗം: സോവിയറ്റ് ബഹിരാകാശ വാഹനങ്ങളായ വോസ്തോക് (Vostok), വോസ്ഖോദ് (Voskhod), സോയൂസ് (Soyuz) എന്നിവയിൽ യാത്രികരുടെ സ്ഥാനം ഭൂമിക്ക് മുകളിൽ എവിടെയാണെന്ന് കാണിക്കുന്നതിനായി ഉപയോഗിച്ചിരുന്ന ഒരു നാവിഗേഷൻ കമ്പ്യൂട്ടറാണിത്.

  പ്രവർത്തന രീതി: ഇന്നത്തെ ഡിജിറ്റൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, ഇത് പൂർണ്ണമായും ഒരു ഇലക്ട്രോ മെക്കാനിക്കൽ അനലോഗ് കമ്പ്യൂട്ടറാണ്. അതായത്, അതിസങ്കീർണ്ണമായ ഗിയറുകളും, ക്യാമറകളും, ഡയലുകളും ഉപയോഗിച്ചാണ് ഇത് പ്രവർത്തിച്ചിരുന്നത്.

പ്രധാന സവിശേഷതകൾ:

 * ഭൂഗോളം (Globe): ഉപകരണത്തിന് ഉള്ളിൽ ഒരു ചെറിയ ഭൂഗോളം ഉണ്ട്. ബഹിരാകാശയാത്രികർ തങ്ങളുടെ ദൗത്യത്തിന്റെ പ്രാരംഭ സ്ഥാനം ഇതിൽ ക്രമീകരിക്കുന്നു. വാഹനം ഭൂമിക്ക് മുകളിലൂടെ സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, ഈ ഭൂഗോളം യഥാർത്ഥ പാതക്ക് അനുസരിച്ച് കറങ്ങുന്നു. ഇതിലൂടെ യാത്രികർക്ക് തങ്ങൾ എവിടെയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിച്ചിരുന്നു.

 * പ്രവചന സ്വഭാവം: Globus INK ഒരു "പ്രവചന ഉപകരണം" (Predictive Device) ആയിരുന്നു. ഇത് GPS പോലുള്ള ആധുനിക സംവിധാനങ്ങളെപ്പോലെ കൃത്യമായ സ്ഥാനം കാണിച്ചിരുന്നില്ല. പകരം, യാത്രികർ നൽകുന്ന ഡാറ്റയുടെ (ഉദാഹരണത്തിന്, ഭ്രമണപഥം, വേഗത) അടിസ്ഥാനത്തിൽ വാഹനം എവിടെയായിരിക്കും എന്ന് ഇത് കണക്കുകൂട്ടി കാണിച്ചിരുന്നു.

 * അനലോഗ് ഡിസ്പ്ലേ: ഭൂഗോളത്തിനു പുറമേ, അക്ഷാംശവും (latitude) രേഖാംശവും (longitude) കാണിക്കുന്ന ഡയലുകളും ഇതിലുണ്ടായിരുന്നു. ഇത് യാത്രികർക്ക് അവരുടെ സ്ഥാനം സംഖ്യാരൂപത്തിൽ മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിച്ചു.

 * ലാൻഡിംഗ് സഹായം: ബഹിരാകാശവാഹനം എവിടെ ലാൻഡ് ചെയ്യുമെന്നും ഈ ഉപകരണം ഉപയോഗിച്ച് കണക്കുകൂട്ടാൻ സാധിച്ചിരുന്നു. ഇത് യാത്രികർക്ക് ഇറങ്ങാനുള്ള സ്ഥലത്തെക്കുറിച്ച് ധാരണ നൽകി.

 * സാങ്കേതിക മികവ്: ഡിജിറ്റൽ കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ വ്യാപകമല്ലാതിരുന്ന 1960-കളിൽ ഇത്രയും സങ്കീർണ്ണമായ ഒരു ഉപകരണം യാന്ത്രികമായി രൂപകൽപ്പന ചെയ്തത് അന്നത്തെ സോവിയറ്റ് എൻജിനീയറിങ് മികവിന്റെ ഉദാഹരണമാണ്.

ചുരുക്കത്തിൽ, Globus INK എന്നത് സോവിയറ്റ് ബഹിരാകാശയാത്രികരെ അവരുടെ യാത്രയിൽ സഹായിച്ചിരുന്ന, അതിനൂതനമായ ഒരു മെക്കാനിക്കൽ നാവിഗേഷൻ ഉപകരണമാണ്. ഇത് ഡിജിറ്റൽ സാങ്കേതികവിദ്യ ഇല്ലാതിരുന്ന കാലത്തെ ഒരു എഞ്ചിനീയറിങ് അത്ഭുതമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

സ്റ്റീഫൻസ് ക്വിന്ററ്റ് (Stephan's Quintet)

 

സ്റ്റീഫൻസ് ക്വിന്ററ്റ് (Stephan's Quintet) എന്നത് പെഗാസസ് നക്ഷത്രഗണത്തിൽ (Pegasus constellation) കാണപ്പെടുന്ന അഞ്ച് താരാപഥങ്ങളുടെ (galaxies) ഒരു കൂട്ടമാണ്. പേര് സൂചിപ്പിക്കുന്നത് പോലെ അഞ്ച് താരാപഥങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും, അവയിൽ നാലെണ്ണം മാത്രമാണ് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഗുരുത്വാകർഷണപരമായി (gravitationally) പരസ്പരം ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുള്ളത്. ഈ നാല് താരാപഥങ്ങൾ വളരെ അടുത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്, അവ തമ്മിൽ കൂട്ടിയിടിക്കാനും (collide) ലയിക്കാനും (merge) സാധ്യതയുണ്ട്.

അഞ്ചാമത്തെ താരാപഥം ഈ കൂട്ടത്തിൽ ദൃശ്യപരമായി കാണപ്പെടുന്നുണ്ടെങ്കിലും, അത് യഥാർത്ഥത്തിൽ ഈ നാല് താരാപഥങ്ങളിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയാണ്. ഇത് ഭൂമിയിൽ നിന്ന് 39 ദശലക്ഷം പ്രകാശവർഷം (39 million light-years) അകലെയാണ്.

പ്രപഞ്ചത്തിലെ താരാപഥങ്ങൾ എങ്ങനെ പരിണമിക്കുന്നു (evolve) എന്നും, അവ പരസ്പരം കൂട്ടിയിടിക്കുമ്പോൾ എന്ത് സംഭവിക്കുന്നു എന്നും പഠിക്കാൻ ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് സ്റ്റീഫൻസ് ക്വിന്ററ്റ് വളരെ സഹായകമാണ്. ജെയിംസ് വെബ് ബഹിരാകാശ ദൂരദർശിനി (James Webb Space Telescope) ഈ കൂട്ടത്തിന്റെ മനോഹരവും വിശദവുമായ ചിത്രങ്ങൾ പകർത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ ചിത്രങ്ങൾ, താരാപഥങ്ങൾക്കിടയിലുള്ള വാതകങ്ങളെയും പൊടിപടലങ്ങളെയും എങ്ങനെയാണ് കൂട്ടിയിടികൾ ബാധിക്കുന്നതെന്നും, പുതിയ നക്ഷത്രങ്ങൾ എങ്ങനെ രൂപം കൊള്ളുന്നുവെന്നും മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

'SIMP 0136 - A Lonely Giant with a Wild Heart'

 

 SIMP 0136 എന്നത് ഒരു നക്ഷത്രത്തെയും ഭ്രമണം ചെയ്യാത്ത ഒരു വലിയ ആകാശവസ്തുവാണ്. ഇതിനെ സാധാരണയായി ഒരു 'അനാഥഗ്രഹം' (rogue planet) അല്ലെങ്കിൽ 'ഫ്രീ-ഫ്ലോട്ടിംഗ് പ്ലാനറ്റ്' (free-floating planet) എന്ന് വിളിക്കാറുണ്ട്. ഇത് വ്യാഴത്തേക്കാൾ ഏകദേശം 12.7 മടങ്ങ് വലുപ്പമുള്ള ഒരു വാതക ഭീമനാണ് (gas giant). ഇത് ഒരു നക്ഷത്രത്തെ ചുറ്റാത്തതുകൊണ്ട് ഇതിനെ സാങ്കേതികമായി ഒരു ഗ്രഹമായി കണക്കാക്കാറില്ല.

 ഇതിന് വളരെ ശക്തമായ കാന്തികക്ഷേത്രം (magnetic field) ഉണ്ട്. ഈ കാന്തികക്ഷേത്രം വളരെ സജീവമാണ്. സൂര്യന്റെ കാന്തികക്ഷേത്രത്തേക്കാൾ 200 മടങ്ങ് ശക്തമാണിതെന്ന് ഗവേഷകർ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഈ കാന്തികക്ഷേത്രത്തിൽ നിന്നും ശക്തമായ റേഡിയോ തരംഗങ്ങൾ പുറത്തുവരുന്നു. ഇത് ഗവേഷകർക്ക് ബ്രൗൺ ഡ്വാർഫുകളെയും വാതക ഗ്രഹങ്ങളെയും മനസ്സിലാക്കാൻ സഹായിക്കുന്നു.

എന്തുകൊണ്ട് SIMP 0136 വളരെ പ്രധാനപ്പെട്ടതാണ്?

ഒരു നക്ഷത്രത്തെയും ആശ്രയിക്കാതെ സ്വതന്ത്രമായി സഞ്ചരിക്കുന്ന ഈ വസ്തുവിനെ പഠിക്കുന്നത് ഗ്രഹങ്ങൾ എങ്ങനെ രൂപപ്പെടുന്നു, അവയുടെ കാന്തികക്ഷേത്രങ്ങൾ എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്നതിനെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ നൽകുന്നു.

SIMP 0136-ന്റെ ശക്തമായ കാന്തികക്ഷേത്രം, വ്യാഴം പോലുള്ള വാതക ഭീമന്മാരുടെ കാന്തികക്ഷേത്രവുമായി സാമ്യമുള്ളതാണ്. സൗരയൂഥത്തിന് പുറത്തുള്ള ഗ്രഹങ്ങളുടെ (exoplanets) കാന്തികക്ഷേത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് പഠിക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു.

നക്ഷത്രങ്ങളുടെയും ഗ്രഹങ്ങളുടെയും അതിരുകൾ എവിടെയാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ ഇത് സഹായിക്കുന്നു. കാരണം, ഈ വസ്തുവിന് ഗ്രഹത്തിന്റെ ഘടനയും നക്ഷത്രത്തിന് സമാനമായ കാന്തിക പ്രവർത്തനങ്ങളും ഉണ്ട്.

ചുരുക്കത്തിൽ, SIMP 0136 എന്നത് ഒരു നക്ഷത്രത്തെയും ഭ്രമണം ചെയ്യാതെ പ്രപഞ്ചത്തിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുന്ന ഒരു ഭീമാകാരമായ വാതക പിണ്ഡമാണ്. അതിന്റെ ശക്തമായ കാന്തികക്ഷേത്രവും അതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട റേഡിയോ തരംഗങ്ങളും കാരണം ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് ഇത് ഒരു പ്രധാന പഠനവിഷയമാണ്.

വോയേജർ - 1 വോയേജർ 2 ഇന്റെയും സഞ്ചാര ദിശ

 

വോയേജർ 1 (Voyager 1)  ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ സൗരയൂഥം വിട്ട്, നക്ഷത്രാന്തരീയ സ്ഥലത്തേക്ക് (interstellar space) സഞ്ചരിക്കുകയാണ്.

വോയേജർ 1 സഞ്ചരിക്കുന്നത് ഏത് ദിശയിലേക്കാണ് എന്ന് കൃത്യമായി പറഞ്ഞാൽ, അത് ഒഫിയൂക്കസ് (Ophiuchus) എന്ന നക്ഷത്രസമൂഹത്തിന്റെ പൊതുവായ ദിശയിലേക്കാണ്.

 വോയേജർ 1 സൂര്യന്റെ മധ്യരേഖാതലം (ecliptic plane) എന്ന് പറയുന്ന, ഗ്രഹങ്ങൾ കറങ്ങുന്ന തലം വിട്ട് 35 ഡിഗ്രി മുകളിലേക്കാണ് യാത്ര ചെയ്യുന്നത്. അതായത്, ഇത് നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിന്റെ "മുകൾവശത്തേക്ക്" സഞ്ചരിക്കുന്നു.

 ഇത് ഏകദേശം ഒരു വർഷം 3.5 അസ്ട്രോണമിക്കൽ യൂണിറ്റ് (AU) വേഗതയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്നു. ഒരു AU എന്നത് ഭൂമിയും സൂര്യനും തമ്മിലുള്ള ദൂരമാണ്. ഇത് വളരെ വലിയ വേഗതയാണ്.

 ഈ വേഗതയിൽ തുടർന്നാൽ, ഏകദേശം 40,272 എ.ഡി.യിൽ, വോയേജർ 1-ന്റെ ഭ്രമണപഥം ഉർസ മൈനർ (Ursa Minor) നക്ഷത്രസമൂഹത്തിലെ AC+79 3888 എന്ന നക്ഷത്രത്തിന് 1.7 പ്രകാശവർഷം അടുത്തുകൂടി കടന്നുപോകും. 

ഇത് വളരെ വലിയൊരു ദൂരമാണ്.

ചുരുക്കത്തിൽ, വോയേജർ 1 ഇപ്പോൾ ഒഫിയൂക്കസ് നക്ഷത്രസമൂഹത്തിന്റെ ദിശയിൽ, സൗരയൂഥത്തിന് പുറത്തേക്ക് അതിവേഗം സഞ്ചരിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.

വോയേജർ 2 (Voyager 2) ഇപ്പോൾ നമ്മുടെ സൗരയൂഥം വിട്ട്, നക്ഷത്രാന്തരീയ സ്ഥലത്തേക്ക് (interstellar space) സഞ്ചരിക്കുകയാണ്.

ഇത് സഞ്ചരിക്കുന്ന ദിശ ഏതാണെന്ന് താഴെ പറയുന്ന പോലെ വിശദീകരിക്കാം:

 വോയേജർ 2, ധനുരാശി (Sagittarius), പാവോ (Pavo) എന്നീ നക്ഷത്രസമൂഹങ്ങളുടെ പൊതുവായ ദിശയിലാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്.

  വോയേജർ 1-ൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി, വോയേജർ 2 സൗരയൂഥത്തിന്റെ മധ്യരേഖാതലത്തിൽ (ecliptic plane) നിന്ന് ഏകദേശം 48 ഡിഗ്രി താഴേക്കാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്. അതായത്, ഇത് നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിന്റെ "താഴേക്കുള്ള" ദിശയിലാണ് യാത്ര ചെയ്യുന്നത്.

വോയേജർ 1-ഉം 2-ഉം ഇപ്പോൾ സൗരയൂഥത്തിന്റെ പുറത്തേക്ക്, വ്യത്യസ്ത ദിശകളിലൂടെയാണ് യാത്ര ചെയ്യുന്നത്. രണ്ട് പേടകങ്ങളും സൗരയൂഥത്തിന് പുറത്തുള്ള ബഹിരാകാശത്തെക്കുറിച്ച് വിലയേറിയ വിവരങ്ങൾ ഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്നു.

ഏകദേശം 40,000 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, വോയേജർ 2 ആൻഡ്രോമിഡ (Andromeda) നക്ഷത്രസമൂഹത്തിലെ റോസ് 248 (Ross 248) എന്ന നക്ഷത്രത്തിന് 1.7 പ്രകാശവർഷം അടുത്തുകൂടി കടന്നുപോകും.

സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ' - Shkadov thruster

 

'സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ' (Shkadov thruster) എന്നത് ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ഭീമാകാരമായ ബഹിരാകാശ ഘടനയാണ്. ഒരു നക്ഷത്രത്തെ അതിന്റെ നിലവിലെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് നീക്കം ചെയ്യാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കാം. ഇത് ഒരു "സ്റ്റെല്ലാർ എഞ്ചിൻ" (stellar engine) എന്നറിയപ്പെടുന്ന ഒരു തരം ഉപകരണമാണ്.

ഇത് എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്ന് ലളിതമായി താഴെ പറയുന്ന പോലെ വിശദീകരിക്കാം:

  ഒരു നക്ഷത്രത്തിന്റെ ഒരു വശത്ത്, അതിന്റെ പ്രകാശത്തെയും വികിരണത്തെയും (radiation) പ്രതിഫലിപ്പിക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു വലിയ കണ്ണാടി നിർമ്മിക്കുന്നു. ഈ കണ്ണാടി നക്ഷത്രത്തിൽ നിന്ന് വളരെ അകലെയല്ല സ്ഥാപിക്കുന്നത്.

നക്ഷത്രം എല്ലാ ദിശകളിലേക്കും പ്രകാശം പുറത്തുവിടുന്നു. ഈ പ്രകാശം ഒരു തരം "മർദ്ദം" ചെലുത്തുന്നു. സാധാരണയായി, ഈ മർദ്ദം നക്ഷത്രത്തിന് ചുറ്റും എല്ലാ വശത്തും ഒരുപോലെയായിരിക്കും.

  സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്ററിന്റെ വലിയ കണ്ണാടി നക്ഷത്രത്തിന്റെ ഒരു വശത്തുനിന്നുള്ള പ്രകാശത്തെ തടയുകയും തിരികെ നക്ഷത്രത്തിലേക്ക് പ്രതിഫലിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഇത് ആ വശത്തുള്ള വികിരണ മർദ്ദത്തെ ഇല്ലാതാക്കുന്നു. എന്നാൽ, മറുവശത്ത് പ്രകാശം തടസ്സമില്ലാതെ പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു.

ഈ അസന്തുലിതാവസ്ഥ കാരണം, നക്ഷത്രത്തിന് ഒരു വശത്തേക്ക് ഒരു തള്ളൽ (thrust) അനുഭവപ്പെടുന്നു. അതായത്, കണ്ണാടി ഇല്ലാത്ത വശത്തേക്ക് നക്ഷത്രം വളരെ സാവധാനം നീങ്ങാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഈ തള്ളൽ വളരെ ചെറുതാണെങ്കിലും, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾ കൊണ്ട് നക്ഷത്രത്തെയും അതിന്റെ ചുറ്റുമുള്ള ഗ്രഹങ്ങളെയും വലിയ ദൂരത്തേക്ക് മാറ്റാൻ ഇത് മതിയാകും.

ഉപയോഗം:

 * ഒരു നക്ഷത്രത്തെ അതിന്റെ സ്വാഭാവികമായ യാത്രയിൽനിന്ന് വഴിതിരിച്ചുവിടാൻ ഇത് ഉപയോഗിക്കാം, ഉദാഹരണത്തിന്, അടുത്തുള്ള ഒരു നക്ഷത്രവുമായുള്ള കൂട്ടിയിടി ഒഴിവാക്കാൻ.

 * ഒരു നക്ഷത്രവ്യവസ്ഥയെ പുതിയ ഒരു സ്ഥലത്തേക്ക് മാറ്റാൻ ഇത് സഹായിക്കും, അവിടെ ജീവിക്കാൻ കൂടുതൽ അനുകൂലമായ സാഹചര്യങ്ങൾ ഉണ്ടാവാം.

ചുരുക്കത്തിൽ, പ്രകാശത്തിന്റെ മർദ്ദം ഉപയോഗിച്ച് ഒരു നക്ഷത്രത്തെ സാവധാനം തള്ളി നീക്കുന്ന ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ഉപകരണമാണ് സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ. ഇത് മനുഷ്യരാശിയുടെ ഭാവിയിലെ അതിജീവനത്തിന് സഹായകമായേക്കാവുന്ന ഒരു ഭീമാകാരമായ സാങ്കേതികവിദ്യയായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ എന്ന ആശയം സാധാരണയായി കാർഡാഷേവ് സ്കെയിലുമായി ബന്ധപ്പെട്ടാണ് ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്നത്.

കാർഡാഷേവ് സ്കെയിലിലെ ഒരു ടൈപ്പ് 2 നാഗരികത (Type II civilization) എന്നത്, തങ്ങളുടെ നക്ഷത്രത്തിന്റെ മുഴുവൻ ഊർജ്ജവും ഉപയോഗിക്കാനും നിയന്ത്രിക്കാനും കഴിവുള്ള ഒരു സാങ്കൽപ്പിക നാഗരികതയാണ്. ഇത്തരം നാഗരികതകൾക്ക് ഡൈസൺ സ്ഫിയർ (Dyson sphere) പോലുള്ള ഭീമാകാരമായ ഘടനകൾ നിർമ്മിക്കാൻ കഴിയും.

 ഒരു ടൈപ്പ് 2 നാഗരികതക്ക് തങ്ങളുടെ നക്ഷത്രത്തിന്റെ എല്ലാ ഊർജ്ജവും ഉപയോഗിക്കാൻ കഴിയും. സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ പ്രവർത്തിപ്പിക്കാൻ ആവശ്യമായ വികിരണ മർദ്ദം (radiation pressure) സൃഷ്ടിക്കാൻ ഈ ഊർജ്ജം അവർക്ക് ഉപയോഗിക്കാം.

 ഒരു ഡൈസൺ സ്ഫിയർ നിർമ്മിക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു നാഗരികതക്ക് ഒരു സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ നിർമ്മിക്കാനുള്ള സാങ്കേതികവിദ്യയും ലഭ്യമായിരിക്കും. ഇവ രണ്ടും വളരെ സമാനമായ, എന്നാൽ വ്യത്യസ്തമായ ലക്ഷ്യങ്ങളുള്ള മെഗാസ്ട്രക്ചറുകളാണ്.

ചുരുക്കത്തിൽ, സ്ഖാദോവ് ത്രസ്റ്റർ എന്ന ആശയം തന്നെ ഒരു ടൈപ്പ് 2 നാഗരികതയുടെ ശേഷിയുടെ ഒരു  ഉദാഹരണമായി അനുമാനിക്കാം .

വെസ്റ്റ മിഷൻ

 

'ഡോൺ' എന്ന ബഹിരാകാശ പേടകം ഉപയോഗിച്ച് നാസ നടത്തിയ ഒരു ദൗത്യമാണ് വെസ്റ്റ മിഷൻ. ചൊവ്വയ്ക്കും വ്യാഴത്തിനും ഇടയിലുള്ള ഛിന്നഗ്രഹ വലയത്തിലെ (asteroid belt) രണ്ടാമത്തെ വലിയ വസ്തുവായ വെസ്റ്റയെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുകയായിരുന്നു ഈ ദൗത്യത്തിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം. 2011 മുതൽ 2012 വരെയാണ് ഡോൺ പേടകം വെസ്റ്റയുടെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ വലംവച്ചത്.

ഈ ദൗത്യത്തിലൂടെ വെസ്റ്റയെക്കുറിച്ച് നിർണായക വിവരങ്ങൾ ലഭിച്ചു. അതിൽ ചിലത് താഴെക്കൊടുക്കുന്നു:

 * വെസ്റ്റയുടെ ഉപരിതലത്തിൽ ബസാൾട്ടിക് പാറകൾ (basaltic rocks) ഉണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി. ഇത് അഗ്നിപർവ്വത പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ സൂചന നൽകുന്നു.

 * വെസ്റ്റയ്ക്ക് ഭൂമിയെപ്പോലെ പാളികളുള്ള ഘടന (layered structure) ഉണ്ട്. ഇതിന് ഒരു ഇരുമ്പ് അധിഷ്ഠിത കാമ്പും (iron core), മാൻ്റലും, പുറംതോടും (crust) ഉണ്ട്.

 * ഭൂമിയിലെ ചില ഉൽക്കകൾക്ക് (meteorites) വെസ്റ്റയുമായി ബന്ധമുണ്ടെന്ന് ഈ ദൗത്യം സ്ഥിരീകരിച്ചു. ഭൂമിയിലെ ഉൽക്കകളിൽ 6% വെസ്റ്റയിൽനിന്നുള്ളതാണെന്ന് കണ്ടെത്തി.

വെസ്റ്റ ഒരു പ്രോട്ടോപ്ലാനറ്റ് (protoplanet) ആണെന്നാണ് ശാസ്ത്രജ്ഞരുടെ നിഗമനം. അതായത്, പൂർണ്ണവളർച്ചയെത്താത്ത ഒരു ഗ്രഹം. സൗരയൂഥത്തിൻ്റെ ആദ്യകാല ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ച് മനസ്സിലാക്കാൻ വെസ്റ്റയെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം സഹായിക്കുന്നു.

മെസ്സിയർ 24 അഥവാ ധനു നക്ഷത്രമേഘം (Sagittarius Star Cloud)

 

മെസ്സിയർ 24 അഥവാ ധനു നക്ഷത്രമേഘം (Sagittarius Star Cloud) എന്നത്, ധനു രാശിയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു വലിയ നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കൂട്ടമാണ്. ഇത് ഒരു യഥാർത്ഥ നക്ഷത്രസമൂഹമോ (Star cluster) അല്ലെങ്കിൽ നെബുലയോ (Nebula) അല്ല, മറിച്ച് നമ്മുടെ ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ (Milky Way) ഒരു ഭാഗം മാത്രമാണ്.

 * എന്താണ് മെസ്സിയർ 24?

   നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിനും ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ കേന്ദ്രഭാഗത്തുള്ള നക്ഷത്രങ്ങൾക്കും ഇടയിലുള്ള നക്ഷത്രാന്തരീയ ധൂളിമേഘങ്ങളിൽ (interstellar dust clouds) ഒരു 'വിള്ളൽ' അല്ലെങ്കിൽ 'ജാലകം' പോലെയാണ് മെസ്സിയർ 24 കാണപ്പെടുന്നത്. ഈ വിടവിലൂടെ നമുക്ക് വളരെ ദൂരെയുള്ള, അതായത് ക്ഷീരപഥത്തിന്റെ ധനു കൈയിലെ (Sagittarius arm) നക്ഷത്രങ്ങളെ കാണാൻ സാധിക്കുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഇതിനെ ഒരു നക്ഷത്രമേഘം എന്ന് വിശേഷിപ്പിക്കുന്നത്.

 * അകലം

   ഇവിടെ കാണുന്ന നക്ഷത്രങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 10,000 മുതൽ 16,000 പ്രകാശവർഷം വരെ ദൂരത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.

 * വലിപ്പം

   മെസ്സിയർ 24-ന് ഏകദേശം 95 പ്രകാശവർഷം വ്യാപ്തിയുണ്ട്. രാത്രി ആകാശത്ത് നഗ്നനേത്രങ്ങൾകൊണ്ടുപോലും ഇതിനെ കാണാൻ സാധിക്കും.

 * പ്രത്യേകതകൾ

   മെസ്സിയർ 24-നുള്ളിൽ NGC 6603 എന്ന ഒരു ചെറിയ നക്ഷത്രസമൂഹവും മറ്റ് പല ഇരുണ്ട നെബുലകളും കാണാം. ഇതിന്റെ തെളിഞ്ഞ കാഴ്ച കാരണം, പ്രകാശ മലിനീകരണം കുറഞ്ഞ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഇത് ഒരു മങ്ങിയ മേഘം പോലെ കാണപ്പെടുന്നു.

ട്രൈഫിഡ് നെബുല (Trifid Nebula)

 

ട്രൈഫിഡ് നെബുല (Trifid Nebula) എന്നറിയപ്പെടുന്ന മെസ്സിയർ 20 (Messier 20), ധനു രാശിയിൽ സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു യുവ നക്ഷത്ര രൂപീകരണ പ്രദേശമാണ്.  ഈ നെബുലയിൽ മൂന്ന് വ്യത്യസ്ത തരം ആകാശവസ്തുക്കൾ ഒരേസമയം കാണാൻ സാധിക്കും. 

പ്രധാന ഘടകങ്ങൾ:

 * ചുവപ്പ് നിറത്തിലുള്ള എമിഷൻ നെബുല: ഈ ഭാഗം പ്രധാനമായും ഹൈഡ്രജൻ വാതകങ്ങളാൽ നിർമ്മിതമാണ്. സമീപത്തുള്ള യുവ നക്ഷത്രങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള ഉയർന്ന ഊർജ്ജമുള്ള വികിരണം ഈ വാതകങ്ങളെ അയോണീകരിച്ച് ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ പ്രകാശിക്കാൻ കാരണമാകുന്നു.

 * നീല നിറത്തിലുള്ള റിഫ്ലക്ഷൻ നെബുല: ഇത് സമീപത്തുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശത്തെ പ്രതിഫലിപ്പിക്കുന്ന പൊടിപടലങ്ങളാൽ നിർമ്മിതമാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് ഇതിന് നീല നിറം ലഭിക്കുന്നത്.

 * ഇരുണ്ട നെബുല: ഇത് ധൂളീപടലങ്ങളുടെ കട്ടിയുള്ള മേഘങ്ങളാണ്. ഈ മേഘങ്ങൾ പുറകിലുള്ള പ്രകാശത്തെ തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നതിനാൽ അവ ഇരുണ്ടതായി കാണപ്പെടുന്നു. ഈ മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളെ വേർതിരിക്കുന്ന ഇരുണ്ട വരകൾ കാരണമാണ് നെബുലയ്ക്ക് "ട്രൈഫിഡ്" (മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളായി വേർതിരിച്ചത്) എന്ന പേര് ലഭിച്ചത്.

മെസ്സിയർ 20 ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 5,200 പ്രകാശവർഷം അകലെയാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. ഇത് വളരെ ചെറുപ്പമായ ഒരു നെബുലയാണ്. നെബുലയുടെ കേന്ദ്രത്തിലുള്ള തിളക്കമുള്ള നക്ഷത്രങ്ങളിൽ ഒന്ന്, അതിൻ്റെ റേഡിയേഷൻ ഉപയോഗിച്ച് ചുറ്റുമുള്ള വാതകങ്ങളെയും പൊടിപടലങ്ങളെയും അയോണീകരിച്ച് വർണ്ണാഭമാക്കുന്നു. ഈ പ്രദേശം പുതിയ നക്ഷത്രങ്ങൾ രൂപം കൊള്ളുന്ന ഒരു നഴ്സറിയാണ്.

കാസിനി ഗ്രാൻഡ് ഫിനാലെ

 

കാസിനി-ഹ്യൂജൻസ് ദൗത്യം എന്നത് ശനി ഗ്രഹത്തെയും അതിൻ്റെ വലയങ്ങളെയും ഉപഗ്രഹങ്ങളെയും പഠിക്കാൻ NASA, European Space Agency (ESA), Italian Space Agency (ASI) എന്നിവ ചേർന്ന് നടത്തിയ ഒരു സംയുക്ത ബഹിരാകാശ ദൗത്യമാണ്. ഈ ദൗത്യം രണ്ട് പ്രധാന ഭാഗങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നു: കാസിനി ഓർബിറ്റർ (Saturnനെ ചുറ്റാൻ) ഒപ്പം ഹ്യൂജൻസ് പ്രോബ് (ടൈറ്റൻ ഉപഗ്രഹത്തിൽ ഇറങ്ങാൻ).

പ്രധാന ലക്ഷ്യങ്ങൾ

ഈ ദൗത്യത്തിന് നിരവധി ശാസ്ത്രീയ ലക്ഷ്യങ്ങളുണ്ടായിരുന്നു:

 * ശനി ഗ്രഹത്തിൻ്റെ അന്തരീക്ഷവും ഘടനയും: ശനിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തെക്കുറിച്ച് വിശദമായി പഠിക്കുക.

 * വലയങ്ങളുടെ ഘടന: ശനിയുടെ വലയങ്ങളുടെ ത്രിമാന ഘടനയും ചലനാത്മക സ്വഭാവവും മനസ്സിലാക്കുക.

 * ഉപഗ്രഹങ്ങൾ: ശനിയുടെ ഉപഗ്രഹങ്ങളുടെ ഉപരിതല ഘടനയും അവയുടെ ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായ ചരിത്രവും നിർണ്ണയിക്കുക.

 * ടൈറ്റൻ ഉപഗ്രഹം: ശനിയുടെ ഏറ്റവും വലിയ ഉപഗ്രഹമായ ടൈറ്റൻ്റെ ഉപരിതലത്തെക്കുറിച്ച് പഠിക്കുകയും അവിടെയുള്ള മേഘങ്ങളെയും അന്തരീക്ഷത്തിലെ മാറ്റങ്ങളെയും നിരീക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുക.

 * കാന്തമണ്ഡലം (Magnetosphere): ശനിയുടെ കാന്തമണ്ഡലത്തിൻ്റെ സ്വഭാവവും ഉത്ഭവവും മനസ്സിലാക്കുക.

പ്രധാന കണ്ടെത്തലുകൾ

കാസിനി-ഹ്യൂജൻസ് ദൗത്യം സൗരയൂഥത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണയെ മാറ്റിമറിച്ച നിരവധി കണ്ടെത്തലുകൾ നടത്തി.

 * ടൈറ്റനിലെ ഹ്യൂജൻസ് ലാൻഡിംഗ്: 2005 ജനുവരിയിൽ, ഹ്യൂജൻസ് പ്രോബ് ടൈറ്റൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ വിജയകരമായി ഇറങ്ങി. ഭൂമിയുടേതല്ലാത്ത ഒരു ഉപഗ്രഹത്തിൽ ഇറങ്ങുന്ന ആദ്യ പേടകമായിരുന്നു ഇത്. ടൈറ്റനിലെ ഭൂപ്രകൃതി ഭൂമിയുടേതുമായി സാമ്യമുള്ളതാണെന്ന് ഇത് വെളിപ്പെടുത്തി, അവിടെ മീഥേൻ നദികളും, തടാകങ്ങളും, മഴയുമുണ്ട്.

   *  * എൻസെലാഡസിലെ സമുദ്രം: കാസിനി പേടകം ശനിയുടെ ഉപഗ്രഹമായ എൻസെലാഡസിൽ ഗീസറുകൾ (geysers) കണ്ടെത്തി. ഈ ഗീസറുകളിൽ നിന്ന് ജലബാഷ്പവും ഓർഗാനിക് സംയുക്തങ്ങളും പുറത്തേക്ക് വരുന്നുണ്ടെന്ന് കണ്ടെത്തി, ഇത് ഉപരിതലത്തിനടിയിൽ ദ്രാവകരൂപത്തിലുള്ള ഒരു സമുദ്രം ഉണ്ടെന്നതിൻ്റെ ശക്തമായ തെളിവാണ്.

 * വലയങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള പഠനം: ശനിയുടെ വലയങ്ങളിൽ പുതിയ ഘടനകളും ചലനങ്ങളും കണ്ടെത്താൻ കാസിനിക്ക് കഴിഞ്ഞു. വലയങ്ങൾ ഒരു കൂട്ടം ചെറിയ മഞ്ഞുകട്ടകളും പാറക്കഷ്ണങ്ങളുമാണെന്ന് ഇത് സ്ഥിരീകരിച്ചു.

 * പുതിയ ഉപഗ്രഹങ്ങൾ: ദൗത്യത്തിനിടെ നിരവധി പുതിയ ചെറു ഉപഗ്രഹങ്ങളെയും വലയങ്ങൾക്കുള്ളിലെ താൽക്കാലിക ഉപഗ്രഹങ്ങളെയും കണ്ടെത്തി.

ദൗത്യത്തിൻ്റെ അവസാനം

ഏകദേശം 20 വർഷത്തെ യാത്രയ്ക്കും ഗവേഷണങ്ങൾക്കും ശേഷം, 2017 സെപ്റ്റംബർ 15-ന് കാസിനി ഗ്രാൻഡ് ഫിനാലെ എന്ന പേരിൽ ദൗത്യം അവസാനിച്ചു. ഗ്രഹത്തെ മലിനമാക്കാതിരിക്കാൻ, കാസിനി പേടകത്തെ ശനിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മനപ്പൂർവ്വം ഇറക്കി നശിപ്പിച്ചു. അവസാന നിമിഷം വരെ അത് വിലയേറിയ വിവരങ്ങൾ ഭൂമിയിലേക്ക് അയച്ചു. ഈ ദൗത്യം ശനിയെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ അറിവിനെ സമൂലമായി മാറ്റിമറിച്ചു.

കാസിനി ദൗത്യത്തിൻ്റെ അവസാന ഭാഗമാണ് കാസിനി ഗ്രാൻഡ് ഫിനാലെ എന്നറിയപ്പെടുന്നത്. ശനിയുടെയും അതിൻ്റെ വലയങ്ങളുടെയും ഇടയിലുള്ള, ഇതുവരെ ഒരു പേടകവും കടന്നുപോകാത്ത ഒരു ഭാഗത്തിലൂടെയുള്ള പര്യവേക്ഷണമായിരുന്നു ഇതിൻ്റെ പ്രധാന ലക്ഷ്യം. 🔭

ഗ്രാൻഡ് ഫിനാലെയുടെ വിശദാംശങ്ങൾ

 * അവസാനത്തെ ഭ്രമണപഥം: ഏകദേശം 20 വർഷം നീണ്ട ദൗത്യത്തിന് ശേഷം, 2017 ഏപ്രിൽ മുതൽ കാസിനി പേടകം ശനിക്കും അതിൻ്റെ ഏറ്റവും അടുത്ത വലയത്തിനും ഇടയിലുള്ള 2,400 കിലോമീറ്റർ (1,500 മൈൽ) അകലമുള്ള സ്ഥലത്തിലൂടെ 22 തവണ അതിവേഗത്തിൽ സഞ്ചരിച്ചു.

 * അവസാന പതനം: 2017 സെപ്റ്റംബർ 15-ന്, കാസിനി പേടകം ശനിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് മനപ്പൂർവം പതിച്ചു. ഈ പതനത്തിലൂടെ ശനിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തെക്കുറിച്ചുള്ള സുപ്രധാന വിവരങ്ങൾ അവസാന നിമിഷം വരെ ശേഖരിക്കാൻ പേടകത്തിന് സാധിച്ചു.

 * കാരണം: ടൈറ്റൻ, എൻസെലാഡസ് തുടങ്ങിയ ശനിയുടെ ഉപഗ്രഹങ്ങളിൽ ഭൂമിയിലെ സൂക്ഷ്മജീവികൾ എത്തിപ്പെടാതിരിക്കാൻ വേണ്ടിയാണ് പേടകത്തെ ശനിയിൽ തന്നെ നശിപ്പിച്ചത്. ഈ ഉപഗ്രഹങ്ങളിൽ ജീവൻ്റെ സാധ്യതകളുള്ള സമുദ്രങ്ങളുണ്ടെന്ന് കാസിനി ദൗത്യം കണ്ടെത്തിയിരുന്നു.

പ്രധാന കണ്ടെത്തലുകൾ

 * ഗ്രാൻഡ് ഫിനാലെ സമയത്ത് കാസിനി പേടകം ശനിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തെയും അതിൻ്റെ വലയങ്ങളെയും കുറിച്ച് വളരെ അടുത്ത ചിത്രങ്ങളും വിവരങ്ങളും ശേഖരിച്ചു.

 * ഈ ദൗത്യം, വലയങ്ങളുടെ ഘടന, പിണ്ഡം, ശനിയുടെ കാന്തമണ്ഡലം എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള പുതിയ അറിവുകൾ നൽകി.

 * വലയങ്ങളിൽ നിന്ന് ശനിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിലേക്ക് പതിക്കുന്ന തന്മാത്രകളെക്കുറിച്ചും കാസിനി പഠനം നടത്തി.

കാസിനിയുടെ ദൗത്യം, പ്രത്യേകിച്ച് ഗ്രാൻഡ് ഫിനാലെ, ശനിയുടെ ഗ്രഹവ്യവസ്ഥയെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണയെ വളരെയധികം വികസിപ്പിച്ചു.

പ്ലീയാഡസ്, അല്ലെങ്കിൽ കാർത്തിക നക്ഷത്രസമൂഹം

 

ഇടവരാശിയിലുള്ള ഒരു നക്ഷത്രസമൂഹമാണ്. ഇത് ഭൂമിയോട് ഏറ്റവും അടുത്തുള്ള നക്ഷത്രസമൂഹങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. ഏകദേശം 444 പ്രകാശവർഷം അകലെയാണ് ഇതിന്റെ സ്ഥാനം.

പ്രധാന വിവരങ്ങൾ:

 * പേര്: പ്ലീയാഡസ് നക്ഷത്രസമൂഹം 'സെവൻ സിസ്റ്റേഴ്സ്' (ഏഴ് സഹോദരിമാർ) എന്നും അറിയപ്പെടുന്നു.

 * കാഴ്ച: ഇതിൽ ആയിരത്തിലധികം നക്ഷത്രങ്ങളുണ്ടെങ്കിലും, നഗ്നനേത്രങ്ങൾ കൊണ്ട് സാധാരണയായി ആറ് നക്ഷത്രങ്ങളെയാണ് കാണാൻ സാധിക്കുക. കാഴ്ചശക്തി കൂടുതലുള്ളവർക്ക് ഏഴോ അതിലധികമോ നക്ഷത്രങ്ങളെ കാണാൻ കഴിഞ്ഞേക്കാം.

 * നക്ഷത്രങ്ങളുടെ സ്വഭാവം: ഈ നക്ഷത്രസമൂഹത്തിലെ ഭൂരിഭാഗം നക്ഷത്രങ്ങളും ചെറുപ്പവും ചൂടുകൂടിയതുമായ നീല നക്ഷത്രങ്ങളാണ്. കഴിഞ്ഞ 100 ദശലക്ഷം വർഷത്തിനുള്ളിൽ രൂപപ്പെട്ടവയാണ് ഇവ.

 * പ്രത്യേകത: നക്ഷത്രങ്ങൾക്ക് ചുറ്റുമുള്ള പൊടിപടലങ്ങളിൽ തട്ടി പ്രകാശം ചിതറിത്തെറിക്കുന്നതിനാൽ ഇതിന് ഒരു നീഹാരികയുടെ രൂപം തോന്നിക്കും.

പുരാണങ്ങളിലെ സ്ഥാനം:

 * ലോകമെമ്പാടുമുള്ള വിവിധ സംസ്കാരങ്ങളിൽ പ്ലീയാഡസ് നക്ഷത്രസമൂഹത്തിന് പ്രാധാന്യമുണ്ട്.

 * പുരാതന ഗ്രീക്ക് ഐതിഹ്യങ്ങളിൽ, ആകാശത്തെ താങ്ങിനിർത്തിയിരുന്ന ടൈറ്റനായ അറ്റ്ലസിന്റെയും സമുദ്രദേവതയായ പ്ലിയോണിന്റെയും ഏഴ് പെൺമക്കളാണ് ഈ നക്ഷത്രങ്ങൾ. അവരുടെ പേരുകളാണ് മായ, ഇലക്ട്ര, അൽസിയോൺ, ടൈഗേറ്റ, ആസ്റ്ററോപ്പ്, കെലേനോ, മെറോപ്പ് എന്നിവ.

 * ഹിന്ദുമതത്തിൽ, പ്ലീയാഡസ് നക്ഷത്രസമൂഹം കാർത്തിക എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെടുന്നത്. കാർത്തികേയൻ എന്ന യുദ്ധദേവനുമായി ഇതിന് ബന്ധമുണ്ട്.

എപ്പോൾ കാണാം:

വടക്കൻ അർദ്ധഗോളത്തിൽ ഒക്ടോബർ മുതൽ ഏപ്രിൽ വരെ ഇത് ആകാശത്ത് വ്യക്തമായി കാണാൻ സാധിക്കും. നവംബർ-ഡിസംബർ മാസങ്ങളിൽ രാത്രി മുഴുവൻ ഇത് ദൃശ്യമാകും, അതിനാൽ ഈ സമയമാണ് ഏറ്റവും മികച്ച കാഴ്ചയ്ക്ക് അനുയോജ്യം.

ഈ നക്ഷത്രസമൂഹം രാത്രി ആകാശത്ത് വളരെ മനോഹരമായ ഒരു കാഴ്ചയാണ്, കൂടാതെ ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സംസ്കാരങ്ങളിൽ ഇതിന് വലിയ പ്രാധാന്യമുണ്ട്.

ബാരിയോണിക് അസിമട്രി (Baryonic asymmetry)

 

ബാരിയോണിക് അസിമട്രി (Baryonic asymmetry) എന്നാൽ പ്രപഞ്ചത്തിൽ ദ്രവ്യവും (matter) പ്രതിദ്രവ്യവും (antimatter) തമ്മിലുള്ള അസന്തുലിതാവസ്ഥയാണ്. അതായത്, പ്രപഞ്ചത്തിൽ പ്രതിദ്രവ്യത്തേക്കാൾ കൂടുതലായി ദ്രവ്യം കാണപ്പെടുന്നു.

എന്താണ് ബാരിയോണിക് അസിമട്രി?

മഹാവിസ്ഫോടനത്തിന് (Big Bang) ശേഷം പ്രപഞ്ചം തണുത്തപ്പോൾ, ഏകദേശം തുല്യ അളവിൽ ദ്രവ്യവും (ബാരിയോണുകൾ - baryons) പ്രതിദ്രവ്യവും (ആന്റിബാരിയോണുകൾ - antibaryons) ഉണ്ടാകുമെന്നാണ് ശാസ്ത്രീയ സിദ്ധാന്തങ്ങൾ പറയുന്നത്. എന്നാൽ, ദ്രവ്യവും പ്രതിദ്രവ്യവും കൂടിച്ചേരുമ്പോൾ ഊർജ്ജമായി നശിച്ചുപോകും (annihilation). അങ്ങനെ സംഭവിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ, ഇന്ന് പ്രപഞ്ചത്തിൽ നക്ഷത്രങ്ങളോ, ഗ്രഹങ്ങളോ, ജീവനോ നിലനിൽക്കുമായിരുന്നില്ല.

ഇപ്പോഴുള്ള നിരീക്ഷണങ്ങൾ കാണിക്കുന്നത് പ്രപഞ്ചത്തിൽ ദ്രവ്യമാണ് കൂടുതലുള്ളത് എന്നതാണ്. ദ്രവ്യ-പ്രതിദ്രവ്യ ജോഡികൾ പരസ്പരം നശിച്ചുപോയപ്പോൾ, വളരെ ചെറിയ അളവിൽ ദ്രവ്യം മാത്രം അവശേഷിച്ചു. ഈ ചെറിയ അളവിലുള്ള ദ്രവ്യമാണ് ഇന്ന് നാം കാണുന്ന പ്രപഞ്ചത്തിലെ എല്ലാ വസ്തുക്കളും ഉണ്ടാകാൻ കാരണം.

കാരണങ്ങൾ (Sakharov Conditions)

1967-ൽ ഭൗതികശാസ്ത്രജ്ഞനായ ആന്ദ്രേ സഖാറോവ് (Andrei Sakharov) ഈ അസന്തുലിതാവസ്ഥ വിശദീകരിക്കുന്ന മൂന്ന് നിബന്ധനകൾ മുന്നോട്ടുവെച്ചു. ഈ മൂന്ന് നിബന്ധനകളും ഒരേസമയം പാലിക്കപ്പെടുമ്പോൾ മാത്രമേ ബാരിയോണിക് അസിമട്രി സംഭവിക്കൂ.

 * ബാരിയോൺ സംഖ്യയുടെ (Baryon Number) ലംഘനം: സാധാരണ ഭൗതിക നിയമങ്ങൾ അനുസരിച്ച് ബാരിയോണുകളുടെ എണ്ണം സ്ഥിരമായിരിക്കണം. എന്നാൽ, ചില കണികാ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങളിൽ ഈ നിയമം ലംഘിക്കപ്പെടണം. ഇത് ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ ഉത്പാദനത്തിന് വഴിയൊരുക്കുന്നു.

 * സി.പി (CP) ലംഘനം: കണികകളും അവയുടെ പ്രതികണികകളും തമ്മിലുള്ള സി.പി സമമിതി (charge-parity symmetry) ലംഘിക്കപ്പെടണം. ഇത് ദ്രവ്യവും പ്രതിദ്രവ്യവും വ്യത്യസ്തമായി പെരുമാറാൻ കാരണമാകുന്നു.

 * തെർമൽ ഇക്വിലിബ്രിയം (Thermal Equilibrium) അല്ലാത്ത അവസ്ഥ: പ്രപഞ്ചം അതിവേഗം വികസിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നതിനാൽ താപനില വളരെ ഉയർന്നതായിരുന്നു. കണികാ പ്രതിപ്രവർത്തനങ്ങൾ നടക്കുന്നതിന് ഈ അവസ്ഥയിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരേണ്ടതുണ്ട്.

ഈ മൂന്ന് നിബന്ധനകളും മഹാവിസ്ഫോടനത്തിന്റെ ആദ്യ നിമിഷങ്ങളിൽ പാലിക്കപ്പെട്ടിരിക്കാമെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ കരുതുന്നു. ഈ പ്രതിഭാസം ഇന്നും പഠനവിഷയമാണ്, കൂടാതെ കണികാ ഭൗതികത്തിൽ (particle physics) ഇത് ഒരു പ്രധാന പ്രശ്നമായി നിലനിൽക്കുന്നു.

എ മെസ്സേജ് ഫ്രം എർത്ത് - A Message from Earth - AMFE

 

ഗ്ലീസ് 581 (Gliese 581) എന്ന ചുവപ്പ് കുള്ളൻ നക്ഷത്രത്തെ (red dwarf star) ചുറ്റുന്ന ഒരു ഗ്രഹവ്യൂഹമാണ് ഗ്ലീസ് 581 പ്ലാനറ്ററി സിസ്റ്റം. ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 20.4 പ്രകാശവർഷം അകലെ തുലാ രാശിയിലാണ് ഇത് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. സൂര്യൻ്റെ മൂന്നിലൊന്ന് പിണ്ഡം മാത്രമാണ് ഇതിനുള്ളത്. ഈ നക്ഷത്രവ്യൂഹത്തിൽ കുറഞ്ഞത് മൂന്ന് ഗ്രഹങ്ങളുണ്ടെന്ന് സ്ഥിരീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്.

ഗ്ലീസ് 581 സി (Gliese 581c)

ഗ്ലീസ് 581 സി (Gliese 581c) 2007-ൽ കണ്ടെത്തിയ ഒരു സൂപ്പർ-എർത്ത് ഗ്രഹമാണ്. ഇതിന് ഭൂമിയുടെ ഏകദേശം 6.8 മടങ്ങ് പിണ്ഡമുണ്ട്. ഇതിന് ഭൂമിയുടേതിന് സമാനമായ ഘടനയാണെങ്കിൽ, അത് പാറ നിറഞ്ഞതോ സമുദ്രങ്ങളുള്ളതോ ആകാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് ഗവേഷകർ വിശ്വസിക്കുന്നു.

ഗ്ലീസ് 581 ഡി (Gliese 581d)

ഈ ഗ്രഹം 2007-ൽ കണ്ടെത്തി. ഇതിന് ഭൂമിയുടെ പിണ്ഡത്തേക്കാൾ 5.6 മടങ്ങ് കൂടുതലുണ്ട്. ഇത് നക്ഷത്രത്തിൽ നിന്ന് 0.22 AU അകലെയാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്, ഇത് താരതമ്യേന സൂര്യനും ഭൂമിയും തമ്മിലുള്ള ദൂരത്തിൻ്റെ അഞ്ചിലൊന്ന് മാത്രമാണ്. ഈ ഗ്രഹം അതിന്റെ നക്ഷത്രത്തിന്റെ വാസയോഗ്യമായ മേഖലയിൽ (habitable zone) ഉൾപ്പെടുന്നുവെന്ന് മുൻപഠനങ്ങൾ സൂചിപ്പിച്ചിരുന്നു. എങ്കിലും, ഇതിന്റെ നിലനിൽപ്പ് ചില പഠനങ്ങളിൽ തർക്കവിഷയമായി തുടരുന്നു.

മറ്റ് ഗ്രഹങ്ങൾ

ഈ നക്ഷത്രവ്യൂഹത്തിൽ മറ്റ് ചില ഗ്രഹങ്ങളെയും കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്. ഗ്ലീസ് 581 ഇ (Gliese 581e) ആണ് ഇതിലൊന്ന്. ഇതിന് ഭൂമിയുടെ 1.94 മടങ്ങ് പിണ്ഡമുണ്ട്. എന്നാൽ, ഇത് നക്ഷത്രത്തോട് വളരെ അടുത്തായതിനാൽ ജീവൻ നിലനിർത്താൻ സാധ്യതയില്ല. ഗ്ലീസ് 581ജി (Gliese 581g), ഗ്ലീസ് 581എഫ് (Gliese 581f) എന്നിവയുടെ നിലനിൽപ്പ് സ്ഥിരീകരിക്കാൻ സാധിച്ചിട്ടില്ല.

2008-ൽ, മനുഷ്യരാശി ഗ്ലീസ് 581സി എന്ന ഗ്രഹത്തിലേക്ക് ഒരു പ്രത്യേക സന്ദേശം അയച്ചു. 

സന്ദേശത്തിൻ്റെ പശ്ചാത്തലം:

 * ദൗത്യത്തിൻ്റെ പേര്: "എ മെസ്സേജ് ഫ്രം എർത്ത്" (A Message from Earth - AMFE).

 * ആരംഭം: ഇത് ബീബോ (Bebo) എന്ന സോഷ്യൽ നെറ്റ്‌വർക്കിംഗ് സൈറ്റിൽ നടന്ന ഒരു മത്സരത്തിലൂടെയാണ് ആരംഭിച്ചത്. ലോകമെമ്പാടുമുള്ള ആളുകൾക്ക് സന്ദേശങ്ങൾ അയക്കാൻ അവസരം നൽകി. ഇതിൽ നിന്ന് തിരഞ്ഞെടുത്ത 501 സന്ദേശങ്ങളാണ് ബഹിരാകാശത്തേക്ക് അയച്ചത്.

 * ലക്ഷ്യം: ഗ്ലീസ് 581സി എന്ന ഗ്രഹമായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. ഈ ഗ്രഹം, ജീവൻ നിലനിൽക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ വിശ്വസിച്ചിരുന്ന ഒരു 'സൂപ്പർ-എർത്ത്' ഗ്രഹമാണ്.

 * സന്ദേശം അയച്ച സമയം: 2008 ഒക്ടോബർ 9-നാണ് ഈ സന്ദേശം അയച്ചത്.

 * സന്ദേശം അയക്കാൻ ഉപയോഗിച്ച ഉപകരണം: ഉക്രെയ്നിലെ നാഷണൽ സ്പേസ് ഏജൻസിയുടെ ഭാഗമായ ആർടി-70 (RT-70) എന്ന വലിയ റഡാർ ടെലിസ്കോപ്പ് ഉപയോഗിച്ചാണ് ഈ സന്ദേശം അയച്ചത്.

സന്ദേശത്തിന്റെ ഉള്ളടക്കം:

അയച്ച സന്ദേശത്തിൽ കൂടുതലും ചിത്രങ്ങളും ടെക്സ്റ്റുകളും ആയിരുന്നു. ബീബോ സൈറ്റിലൂടെ ആളുകൾ നൽകിയ സന്ദേശങ്ങളിൽ പലതും ലളിതമായ വിവരങ്ങൾ ഉൾക്കൊള്ളുന്നതായിരുന്നു. ഉദാഹരണത്തിന്:

 * "ഞങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ നിന്നുള്ളവരാണ്."

 * "നിങ്ങൾ അവിടെയുണ്ടോ? ഉണ്ടെങ്കിൽ ഒരു മറുപടി അയക്കൂ."

 * "നിങ്ങളുടെ ഗ്രഹത്തിൽ ജീവനുണ്ടോ?"

തുടങ്ങിയ ചോദ്യങ്ങളും സന്ദേശങ്ങളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെട്ടിരുന്നു

പ്രകാശവേഗതയും യാത്രയും:

 * സന്ദേശം പ്രകാശവേഗതയിലാണ് സഞ്ചരിക്കുന്നത്.

 * ഭൂമിയിൽ നിന്ന് 20 പ്രകാശവർഷം അകലെയാണ് ഗ്ലീസ് 581സി സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഈ സന്ദേശം അവിടെ എത്താൻ 20 വർഷമെടുക്കും.

 * സന്ദേശം 2029-ൽ ഗ്ലീസ് 581സി-യിൽ എത്തുമെന്നാണ് കണക്കുകൂട്ടുന്നത്.

മറുപടിക്കായുള്ള കാത്തിരിപ്പ്:

 * ഗ്ലീസ് 581സി-യിൽ ജീവൻ ഉണ്ടെങ്കിൽ അവർക്ക് ഈ സന്ദേശം മനസ്സിലാക്കി മറുപടി അയക്കാൻ സാധിക്കുമെങ്കിൽ, ആ മറുപടി ഭൂമിയിൽ തിരിച്ചെത്താൻ വീണ്ടും 20 വർഷമെടുക്കും.

 * അതുകൊണ്ട്, ഏറ്റവും നേരത്തെ ഒരു മറുപടി ലഭിക്കുകയാണെങ്കിൽ പോലും അത് 2050-ൽ ആയിരിക്കും.

ഈ ദൗത്യം ഭൂമിയിൽ നിന്ന് മറ്റൊരു ഗ്രഹത്തിലേക്ക് മനുഷ്യരാശിയുടെ ഒരു കൂട്ടായ ശബ്ദം അയക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു പ്രധാന ശ്രമമായിരുന്നു. ഇത് പ്രപഞ്ചത്തിൽ നാം ഒറ്റയ്ക്കാണോ എന്ന ചോദ്യത്തിനുള്ള ഉത്തരം തേടാനുള്ള മനുഷ്യന്റെ ആഗ്രഹത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.

പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്, ഭൂമിയിൽ നമ്മൾ മാത്രമല്ലായിരുന്നു മനുഷ്യർ

 

പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ്, ഭൂമിയിൽ നമ്മൾ മാത്രമല്ലായിരുന്നു മനുഷ്യർ. നമ്മുടെ പൂർവ്വികരായ ഹോമോ സാപ്പിയൻസിനൊപ്പം മറ്റ് പല മനുഷ്യ വർഗ്ഗങ്ങളും ജീവിച്ചിരുന്നു.

അവയിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട ചില വർഗ്ഗങ്ങളാണ്:

 * നിയാണ്ടെർത്താൽസ് (Neanderthals): യൂറോപ്പിലും ഏഷ്യയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിലുമായിരുന്നു ഇവർ ജീവിച്ചിരുന്നത്. ശക്തമായ ശരീരവും വലിയ തലച്ചോറുമുള്ളവരായിരുന്നു ഇവർ. ആയുധങ്ങൾ ഉപയോഗിക്കാനും, തണുപ്പിൽ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ വസ്ത്രങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കാനും, മരിച്ചവരെ സംസ്കരിക്കാനും ഇവർക്ക് അറിയാമായിരുന്നു.

 * ഡെനിസോവൻസ് (Denisovans): നിയാണ്ടെർത്താൽസിനോട് അടുത്ത ബന്ധമുള്ള ഇവരെക്കുറിച്ച് അധികം വിവരങ്ങൾ ലഭ്യമല്ല. ഏഷ്യയിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഇവരുടെ ചില ഫോസിലുകൾ മാത്രമേ കണ്ടെത്തിയിട്ടുള്ളൂ. നമ്മുടെ പൂർവ്വികർക്ക് ഇവരുമായി ബന്ധമുണ്ടായിരുന്നതായി ജനിതക പഠനങ്ങൾ സൂചിപ്പിക്കുന്നു.

 * ഹോമോ ഫ്ലോറെസിയെൻസിസ് (Homo floresiensis): "ഹോബിറ്റ്" എന്ന് ഇവർക്ക് വിളിപ്പേരുണ്ട്. ഇന്തോനേഷ്യയിലെ ഫ്ലോറെസ് ദ്വീപിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഇവർക്ക് ഏകദേശം ഒരു മീറ്ററിൽ താഴെയായിരുന്നു ഉയരം.

 * ഹോമോ ലുസോനെൻസിസ് (Homo luzonensis): ഫിലിപ്പീൻസിലെ ലുസോൺ ദ്വീപിൽ ജീവിച്ചിരുന്ന ഇവരെക്കുറിച്ചും അധികം വിവരങ്ങൾ ലഭ്യമല്ല. ചെറിയ ശരീരഘടനയായിരുന്നു ഇവർക്ക്.

ഈ വർഗ്ഗങ്ങളുമായി നമ്മുടെ പൂർവ്വികർ ഇടപഴകുകയും, ചിലപ്പോൾ ഇണചേരുകയും ചെയ്തിരുന്നു. അതുകൊണ്ടാണ് ഇന്നത്തെ പല മനുഷ്യരുടെയും ജനിതക ഘടനയിൽ നിയാണ്ടെർത്താൽസിന്റെയും ഡെനിസോവൻസിന്റെയും അംശങ്ങൾ കാണാൻ കഴിയുന്നത്.

 ഏകദേശം 40,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ഈ വർഗ്ഗങ്ങൾ ഭൂമിയിൽ നിന്ന് അപ്രത്യക്ഷമായി. എന്താണ് ഇതിന് കാരണമെന്ന് കൃത്യമായി പറയാൻ കഴിയില്ല, പക്ഷേ കാലാവസ്ഥാ മാറ്റങ്ങളും, ഹോമോ സാപ്പിയൻസുമായുള്ള മത്സരവുമാകാം പ്രധാന കാരണങ്ങൾ എന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

കെപ്ലർ-16ബി ("Kepler-16b")

 

കുള്ളൻ വാതക ഗ്രഹമായ കെപ്ലർ-16ബി ("Kepler-16b") രണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളെ വലംവയ്ക്കുന്ന ആദ്യത്തെ ഗ്രഹമാണ്. ഇത് ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 245 പ്രകാശവർഷം അകലെ സിഗ്നസ് (Cygnus) നക്ഷത്രസമൂഹത്തിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ഒരു സാങ്കൽപ്പിക ലോകമായ ടാറ്റൂയിൻ (Tatooine) പോലെ, ഈ ഗ്രഹത്തിൽ നിന്ന് രണ്ട് സൂര്യോദയങ്ങളും അസ്തമയങ്ങളും കാണാൻ സാധിക്കും.

പ്രധാന വിവരങ്ങൾ

 * അന്വേഷണ വിദ്യ: ഈ ഗ്രഹത്തെ കണ്ടെത്തിയത് ട്രാൻസിറ്റ് രീതി (transit method) ഉപയോഗിച്ചാണ്. ഗ്രഹം അതിന്റെ നക്ഷത്രത്തിന് മുന്നിലൂടെ കടന്നുപോകുമ്പോൾ ഉണ്ടാകുന്ന പ്രകാശത്തിലെ മങ്ങൽ നിരീക്ഷിച്ചാണ് ഇത് കണ്ടുപിടിച്ചത്.

 * മാതൃ നക്ഷത്രങ്ങൾ: കെപ്ലർ-16ബി രണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളെയാണ് ചുറ്റുന്നത്. ഇതിൽ ഒന്ന് സൂര്യനെക്കാൾ ചെറുതും തണുപ്പുള്ളതുമായ K-ടൈപ്പ് കുള്ളൻ നക്ഷത്രമാണ്. മറ്റേത് അതിലും വളരെ ചെറുതും തണുപ്പുള്ളതുമായ ഒരു ചുവപ്പ് കുള്ളൻ (red dwarf) നക്ഷത്രമാണ്. ഈ രണ്ട് നക്ഷത്രങ്ങളും 41 ദിവസം കൊണ്ട് പരസ്പരം ചുറ്റുന്നു.

 * ഗ്രഹത്തിന്റെ സവിശേഷതകൾ:

   * വലിപ്പം: ഇത് വ്യാഴത്തെക്കാൾ ചെറുതും ശനിയെക്കാൾ അല്പം വലുതുമാണ്.

   * പിണ്ഡം: ഇതിന്റെ പിണ്ഡം ശനിയുടെ പിണ്ഡത്തിന് ഏകദേശം തുല്യമാണ്.

   * ഘടനാവിശേഷം: ഈ ഗ്രഹത്തിന്റെ പകുതിയോളം വാതകവും ബാക്കി പകുതി പാറയും ഐസും (rock and ice) ആണ്.

   * താപനില: ഉപരിതലത്തിൽ ഏകദേശം -85°C (-121°F) താപനിലയുണ്ട്, അതിനാൽ ജീവൻ നിലനിൽക്കാൻ സാധ്യത കുറവാണ്.

 * ഭ്രമണപഥം:

   * ദൂരം: ഈ ഗ്രഹം അതിന്റെ മാതൃ നക്ഷത്രങ്ങളിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 0.7048 AU (Astronomical Unit) അകലെയാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. ഇത് ഏകദേശം ശുക്രൻ സൂര്യനിൽ നിന്ന് ഉള്ള അകലത്തിന് തുല്യമാണ്.

   * പരിക്രമണ കാലം: ഒരു തവണ അതിന്റെ നക്ഷത്രങ്ങളെ ചുറ്റാൻ ഈ ഗ്രഹത്തിന് ഏകദേശം 229 ദിവസങ്ങൾ വേണം.

   * ഭ്രമണപഥത്തിന്റെ സ്വഭാവം: ഇതിന്റെ ഭ്രമണപഥം ഏകദേശം വൃത്താകൃതിയിലുള്ളതാണ് (nearly circular orbit).

നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിന് അടുത്തേക്ക് ഒരു വലിയ തമോഗർത്തം (ബ്ലാക്ക് ഹോൾ) വന്നാൽ

 

ഒരു തമോഗർത്തത്തിന് രണ്ട് പ്രധാന ഘടകങ്ങളുണ്ട്: അതിന്റെ പിണ്ഡവും (mass) ഗുരുത്വാകർഷണബലവും (gravitational force). തമോഗർത്തം എത്ര വലുതാണോ, അത്രയും ശക്തമായിരിക്കും അതിന്റെ ഗുരുത്വാകർഷണബലം. ഒരു വലിയ തമോഗർത്തം സൗരയൂഥത്തിന് അടുത്തേക്ക് വന്നാൽ സംഭവിക്കാവുന്ന ചില കാര്യങ്ങൾ താഴെക്കൊടുക്കുന്നു.

ഗുരുത്വാകർഷണ സ്വാധീനം

 * ഗ്രഹങ്ങളുടെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ മാറ്റം: ഒരു വലിയ തമോഗർത്തം നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിന് സമീപമെത്തിയാൽ, അതിന്റെ ശക്തമായ ഗുരുത്വാകർഷണബലം കാരണം എല്ലാ ഗ്രഹങ്ങളുടെയും ഭ്രമണപഥം മാറും. ഗ്രഹങ്ങൾ അവയുടെ നിലവിലെ സ്ഥാനത്തുനിന്ന് പുറത്തേക്ക് തെറിച്ചുപോകാനോ അല്ലെങ്കിൽ തമോഗർത്തത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കപ്പെടാനോ സാധ്യതയുണ്ട്.

 * സൂര്യനെ ബാധിക്കുന്നത്: നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിന്റെ കേന്ദ്രമായ സൂര്യനും തമോഗർത്തത്തിന്റെ ഗുരുത്വാകർഷണ സ്വാധീനത്തിൽപ്പെടും. സൂര്യനും അതിന്റെ ഭ്രമണപഥത്തിൽനിന്ന് മാറിപ്പോകാം. ഇത് സൗരയൂഥത്തെയാകെ താളം തെറ്റിക്കും.

ആൽബെർട്ടോ ടൈഡ്‌സ് (Tidal Forces)

ഒരു തമോഗർത്തം അടുത്തേക്ക് വരുമ്പോൾ അതിന്റെ ഗുരുത്വാകർഷണബലം ഒരുപോലെയായിരിക്കില്ല. തമോഗർത്തത്തിന്റെ അടുത്തുള്ള ഭാഗങ്ങളിൽ ഗുരുത്വാകർഷണം വളരെ ശക്തമായിരിക്കും, എന്നാൽ ദൂരെയുള്ള ഭാഗങ്ങളിൽ അത് കുറവായിരിക്കും. ഈ വ്യത്യാസം കാരണം വസ്തുക്കൾ വിഘടിച്ച് പോകും. ഈ പ്രതിഭാസത്തെയാണ് ടൈഡൽ ഫോഴ്സ് എന്ന് പറയുന്നത്.

 * ഭൂമിയുടെ നാശം: നമ്മുടെ ഭൂമി തമോഗർത്തത്തിന് വളരെ അടുത്തേക്ക് പോയാൽ, ടൈഡൽ ഫോഴ്സ് കാരണം ഭൂമി കീറിമുറിക്കപ്പെടും. ഭൂമിയുടെ ഒരു ഭാഗം തമോഗർത്തത്തിലേക്ക് ശക്തമായി ആകർഷിക്കപ്പെടുകയും മറ്റൊരു ഭാഗം വിപരീത ദിശയിൽ വലിയുകയും ചെയ്യും. ഇത് ഭൂമിയെ കഷണങ്ങളാക്കും.

 * സൂര്യന്റെയും ഗ്രഹങ്ങളുടെയും നാശം: സൂര്യനും മറ്റ് ഗ്രഹങ്ങളും തമോഗർത്തത്തിന് അടുത്തെത്തിയാൽ ഇതേപോലെ കീറിമുറിക്കപ്പെട്ട് നശിച്ചുപോകും.

ബ്ലാക്ക് ഹോളിന്റെ സമീപത്ത്

 * ചക്രവാളത്തിലേക്ക് ആകർഷിക്കപ്പെടുന്നത്: ഒരു തമോഗർത്തത്തിന് ഒരു അതിരുണ്ട്. ഇതിനെയാണ് ഇവൻ്റ് ഹൊറൈസൺ (Event Horizon) എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഈ അതിരു കടന്നു കഴിഞ്ഞാൽ പിന്നെ തിരിച്ചുവരവില്ല. വെളിച്ചത്തിനുപോലും പുറത്തുവരാൻ കഴിയില്ല. സൗരയൂഥത്തിലെ ഏതെങ്കിലും ഗ്രഹം ഈ അതിരു കടന്നാൽ അത് തമോഗർത്തത്തിനുള്ളിലേക്ക് വലിച്ചെടുക്കപ്പെടും.

 * റേഡിയേഷനും താപവും: തമോഗർത്തത്തിന് ചുറ്റുമുള്ള പദാർത്ഥങ്ങൾ വലിയ വേഗതയിൽ കറങ്ങാൻ തുടങ്ങും. ഇത് വളരെ ഉയർന്ന താപനിലയും റേഡിയേഷനും പുറത്തുവിടും. ഇത് ജീവികളെയും ഗ്രഹങ്ങളെയും നശിപ്പിക്കും.

അതുകൊണ്ട്, ഒരു വലിയ തമോഗർത്തം നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിനടുത്ത് വന്നാൽ അത് സൗരയൂഥത്തെ പൂർണ്ണമായും നശിപ്പിക്കും. ഗ്രഹങ്ങളും സൂര്യനും അവയുടെ ഭ്രമണപഥത്തിൽനിന്ന് മാറിപ്പോവുകയോ അല്ലെങ്കിൽ കീറിമുറിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്യും. അവസാനം തമോഗർത്തം എല്ലാറ്റിനെയും വിഴുങ്ങുകയോ അല്ലെങ്കിൽ സൗരയൂഥത്തെ പൂർണ്ണമായും താളം തെറ്റിക്കുകയോ ചെയ്യും.

ഇതൊരു സിദ്ധാന്തപരമായ കാര്യമാണ്. പക്ഷേ, നമ്മുടെ സൗരയൂഥത്തിന് സമീപത്ത് അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു തമോഗർത്തം ഇതുവരെ കണ്ടെത്താനായിട്ടില്ല. അതിനെപ്പറ്റി ഇപ്പോൾ ആശങ്കപ്പെടേണ്ടതില്ല.

HD 188753

 

HD 188753 എന്ന ഗ്രഹം ഒരു പ്രത്യേകതരം നക്ഷത്രവ്യൂഹത്തിന്റെ ഭാഗമാണ്. ഇതിനെക്കുറിച്ച് ചില പ്രധാന കാര്യങ്ങൾ താഴെക്കൊടുക്കുന്നു:

 * മൂന്ന് സൂര്യന്മാരുള്ള നക്ഷത്രവ്യൂഹം: HD 188753 എന്നത് മൂന്ന് നക്ഷത്രങ്ങൾ ചേർന്ന ഒരു നക്ഷത്രവ്യൂഹമാണ്. അതായത്, ഈ വ്യൂഹത്തിലെ ഒരു ഗ്രഹത്തിൽ നിന്നുകൊണ്ട് നോക്കുമ്പോൾ മൂന്ന് സൂര്യന്മാരെ കാണാൻ സാധിക്കും.

 * ഗ്രഹത്തിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തം: 2005-ൽ പോളണ്ടിൽ നിന്നുള്ള ഒരു ജ്യോതിശാസ്ത്രജ്ഞനാണ് ഈ വ്യൂഹത്തിലെ പ്രധാന നക്ഷത്രത്തെ (HD 188753 A) ചുറ്റുന്ന ഒരു ഗ്രഹത്തെ കണ്ടെത്തിയതായി പ്രഖ്യാപിച്ചത്. ഈ ഗ്രഹത്തിന് HD 188753 Ab എന്ന് പേരിട്ടു.

 * അസ്തിത്വം സംശയാസ്പദം: ഈ ഗ്രഹത്തിന്റെ കണ്ടുപിടുത്തം പിന്നീട് മറ്റ് ശാസ്ത്രജ്ഞർ സ്ഥിരീകരിച്ചിട്ടില്ല. 2007-ൽ ഒരു സ്വതന്ത്ര സംഘം നടത്തിയ പഠനങ്ങളിൽ ഈ ഗ്രഹത്തിന്റെ സാന്നിധ്യം ഉറപ്പിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. അതിനാൽ, HD 188753 Ab എന്ന ഗ്രഹം നിലവിലുണ്ടോ എന്ന കാര്യത്തിൽ ഇപ്പോഴും സംശയമുണ്ട്.

 * "ഹോട്ട് ജുപിറ്റർ" എന്ന സാധ്യത: ഈ ഗ്രഹം യഥാർത്ഥത്തിൽ നിലനിൽക്കുന്നുണ്ടെങ്കിൽ, അത് ഒരു "ഹോട്ട് ജുപിറ്റർ" (hot Jupiter) ആയിരിക്കുമെന്നാണ് കരുതപ്പെടുന്നത്. അതായത്, വ്യാഴത്തെപ്പോലെയുള്ള ഒരു വാതക ഭീമൻ ഗ്രഹമാണെങ്കിലും, അത് അതിന്റെ നക്ഷത്രത്തോട് വളരെ അടുത്തായിരിക്കും.

 * അസാധാരണമായ സാഹചര്യം: ഒരു വാതക ഭീമൻ ഗ്രഹം മൂന്ന് നക്ഷത്രങ്ങളുള്ള ഒരു വ്യൂഹത്തിൽ രൂപം കൊള്ളുന്നത് നിലവിലുള്ള ഗ്രഹ രൂപീകരണ സിദ്ധാന്തങ്ങൾക്ക് വെല്ലുവിളിയാണ്. അതിനാൽ, ഈ ഗ്രഹം യഥാർത്ഥത്തിൽ നിലവിലുണ്ടെങ്കിൽ, അത് ഗ്രഹങ്ങളുടെ രൂപീകരണത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നമ്മുടെ ധാരണകൾ മാറ്റിയെഴുതാൻ കാരണമാകും.

Panagrolaimus kolymaensis

 

* എന്താണ് ഇത്?: ഇത് ഒരു തരം നെമറ്റോഡ് (nematode) അല്ലെങ്കിൽ വിരയാണ്.

 * പേര് വന്ന വഴി: റഷ്യയിലെ കോളിമ നദിയുടെ (Kolyma River) പേരിലാണ് ഇതിന് Panagrolaimus kolymaensis എന്ന് പേര് നൽകിയത്. ആദ്യമായി ഈ വിരയെ കണ്ടെത്തിയത് ഈ നദിക്കരയിൽ നിന്നാണ്.

 * പ്രധാന പ്രത്യേകത: ഈ വിരയുടെ ഏറ്റവും ശ്രദ്ധേയമായ സവിശേഷത, ഏകദേശം 46,000 വർഷങ്ങൾക്ക് മുമ്പ് സൈബീരിയൻ പെർമാഫ്രോസ്റ്റിൽ (permafrost) മരവിച്ച അവസ്ഥയിലായിരുന്ന ഇതിനെ ശാസ്ത്രജ്ഞർക്ക് ജീവൻ തിരികെ നൽകാൻ കഴിഞ്ഞു എന്നതാണ്.

 * ക്രിപ്റ്റോബയോസിസ് (Cryptobiosis): ഈ വിരകൾക്ക് അതിജീവനത്തിനായി "ക്രിപ്റ്റോബയോസിസ്" എന്ന ഒരു പ്രത്യേക അവസ്ഥയിലേക്ക് മാറാൻ സാധിച്ചിരുന്നു. ഇതിൽ അവയുടെ മെറ്റബോളിസം പൂർണ്ണമായും നിർത്തലാക്കി, ജീവൻ ഇല്ലാത്തതുപോലെ ദീർഘകാലം നിലനിൽക്കുന്നു.

 * പുനരുജ്ജീവിപ്പിച്ചത്: സൈബീരിയയിലെ കോളിമ നദിക്കരയിൽ കണ്ടെത്തിയ പെർമാഫ്രോസ്റ്റിൽ നിന്ന് 2023-ൽ ഗവേഷകർ ഈ വിരകളെ പുറത്തെടുത്തു. ലാബിൽ വെച്ച് ഈർപ്പവും ഭക്ഷണവും നൽകിയപ്പോൾ അവ വീണ്ടും ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചെത്തി.

 * വംശവർധന: Panagrolaimus kolymaensis ഒരു അലൈംഗിക (asexual) ജീവിയാണ്. അതായത്, ഇതിന് പ്രത്യുത്പാദനത്തിനായി ഒരു ഇണയെ ആവശ്യമില്ല. ജീവൻ തിരികെ ലഭിച്ചതിന് ശേഷം ഈ വിരകൾ മുട്ടയിടാൻ തുടങ്ങി.

 * ഗവേഷണ പ്രാധാന്യം: 46,000 വർഷം പഴക്കമുള്ള ഈ ജീവിയുടെ അതിജീവനശേഷി ശാസ്ത്രലോകത്തിന് വലിയ അത്ഭുതമാണ്. അതിജീവനത്തിനായി ഈ വിരകൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന തന്മാത്രാ സംവിധാനങ്ങൾ പഠിക്കുന്നതിലൂടെ, മറ്റ് ജീവിവർഗങ്ങളുടെയും മനുഷ്യന്റെയും അതിജീവനത്തെക്കുറിച്ച് കൂടുതൽ മനസ്സിലാക്കാൻ സാധിക്കുമെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ കരുതുന്നു.

ചുരുക്കത്തിൽ, Panagrolaimus kolymaensis എന്ന വിര, പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളോളം മരവിച്ച അവസ്ഥയിൽ കിടന്ന് ജീവിതം പുനരാരംഭിക്കാൻ കഴിവുള്ള ഒരു അസാധാരണ ജീവിയാണ്.

ഏരിയൽ സ്കൂൾ യു.എഫ്.ഒ സംഭവം - Ariel school ufo incident

 

സിംബാബ്വേയിലെ ഒരു പ്രധാനപ്പെട്ട യു.എഫ്.ഒ സംഭവമാണ് ഏരിയൽ സ്കൂൾ യു.എഫ്.ഒ സംഭവം. 1994 സെപ്റ്റംബർ 16-ന് സിംബാബ്വേയിലെ റുവയിലുള്ള ഏരിയൽ സ്കൂളിലെ ഏകദേശം 60 കുട്ടികളാണ് ഒരു പറക്കുംതളികയും അന്യഗ്രഹജീവികളെയും കണ്ടതായി അവകാശപ്പെട്ടത്.

ഈ സംഭവത്തിന്റെ പ്രധാന വിവരങ്ങൾ താഴെക്കൊടുക്കുന്നു:

 * തീയതിയും സ്ഥലവും: 1994 സെപ്റ്റംബർ 16-ന് സിംബാബ്വേയിലെ റുവയിലുള്ള ഏരിയൽ സ്കൂളിലാണ് സംഭവം നടന്നത്.

 * സാക്ഷികൾ: 6 വയസ്സിനും 12 വയസ്സിനും ഇടയിൽ പ്രായമുള്ള അറുപതോളം വിദ്യാർത്ഥികളാണ് ഈ സംഭവത്തിന് സാക്ഷ്യം വഹിച്ചത്. അന്ന് സ്കൂളിലെ അധ്യാപകർ ഒരു മീറ്റിംഗിൽ പങ്കെടുക്കുകയായിരുന്നു.

 * സംഭവം: കുട്ടികൾ കളിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോൾ, സ്കൂളിന് സമീപമുള്ള ഒരു പുൽമേട്ടിലേക്ക് വെള്ളിനിറത്തിലുള്ള ഒരു പറക്കുംതളിക ഇറങ്ങിവരുന്നതായി കണ്ടു. ഈ പറക്കുംതളികയിൽ നിന്ന് കറുത്ത വസ്ത്രം ധരിച്ചതും വലിയ കണ്ണുകളുള്ളതുമായ ചില രൂപങ്ങൾ പുറത്തുവന്നു.

 * അന്യഗ്രഹജീവികൾ നൽകിയ സന്ദേശം: ഈ രൂപങ്ങൾ കുട്ടികളുമായി മാനസികമായി ആശയവിനിമയം നടത്തിയെന്നാണ് കുട്ടികൾ അവകാശപ്പെട്ടത്. പരിസ്ഥിതി സംരക്ഷണം, ഭൂമിയുടെ മലിനീകരണം, മനുഷ്യൻ പ്രകൃതിയോട് ചെയ്യുന്ന ദ്രോഹങ്ങൾ എന്നിവയെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സന്ദേശമാണ് അവർക്ക് ലഭിച്ചത്.

 * തെളിവുകൾ: സംഭവത്തിന് ശേഷം കുട്ടികൾ വരച്ച ചിത്രങ്ങളിൽ അന്യഗ്രഹജീവികളെയും പറക്കുംതളികയെയും ഒരേപോലെ ചിത്രീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ഇതിൽ ഭൂരിഭാഗം കുട്ടികളുടെയും ചിത്രീകരണങ്ങൾ തമ്മിൽ വലിയ സാമ്യമുണ്ടായിരുന്നു. പ്രശസ്ത മനശാസ്ത്രജ്ഞനായ ജോൺ മാക്ക് ഉൾപ്പെടെയുള്ള ഗവേഷകർ കുട്ടികളെ അഭിമുഖം നടത്തിയിരുന്നു. കുട്ടികൾ പറയുന്നത് സത്യമാണെന്നാണ് അദ്ദേഹം വിശ്വസിച്ചത്.

 * വിവാദങ്ങൾ: ഈ സംഭവം ഒരു കെട്ടുകഥയാണോ അതോ ശരിയായ ഒരു സംഭവമാണോ എന്നതിനെക്കുറിച്ച് പല വിവാദങ്ങളും നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്. ഇത് ഒരു കൂട്ട ഹിസ്റ്റീരിയ ആണെന്ന് ചിലർ വാദിക്കുന്നു, എന്നാൽ കുട്ടികളുടെ ഏകീകൃതമായ വിവരണം പലരെയും ആശയക്കുഴപ്പത്തിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്.

സിംബാബ്വേയിലെ ഏരിയൽ സ്കൂൾ സംഭവം ഇപ്പോഴും യു.എഫ്.ഒ ലോകത്ത് വലിയ ചർച്ചാവിഷയമായി തുടരുന്നു. ഈ സംഭവത്തെക്കുറിച്ച് നിരവധി ഡോക്യുമെന്ററികളും പുസ്തകങ്ങളും ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

പാസ്കാഗൗള UFO സംഭവം - pascagoula ufo incident

 

1973 ഒക്ടോബർ 11-ന് രാത്രി, യു.എസ്സിലെ മിസിസിപ്പിയിലുള്ള പാസ്കാഗൗള നദിയിൽ മത്സ്യബന്ധനം നടത്തുകയായിരുന്ന രണ്ട് തൊഴിലാളികളായ ചാൾസ് ഹിക്സൺ (42), കാൽവിൻ പാർക്കർ (19) എന്നിവർക്ക് ഉണ്ടായ ഒരു അന്യഗ്രഹജീവി ആക്രമണമാണ് 'പാസ്കാഗൗള UFO സംഭവം' എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെടുന്നത്.

ഇവർ പറയുന്നതനുസരിച്ച്:

 * മത്സ്യബന്ധനം നടത്തുന്നതിനിടയിൽ ഏകദേശം 9 മണിയോടുകൂടി നദിക്ക് മുകളിലൂടെ വിചിത്രമായ ഒരു ശബ്ദത്തോടെ ഒരു UFO (പറക്കുംതളിക) പറന്നുപോയി.

 * ഇതിനുശേഷം മൂന്ന് വിചിത്ര ജീവികൾ പറക്കുംതളികയിൽനിന്ന് പുറത്തുവന്ന് അവരെ പിടികൂടി. ഈ ജീവികൾക്ക് പിൻസറുകൾ പോലെയുള്ള കൈകളായിരുന്നു ഉണ്ടായിരുന്നത്.

 * ഈ ജീവികൾ ഇവരെ പറക്കുംതളികയുടെ ഉള്ളിലേക്ക് കൊണ്ടുപോവുകയും അവിടെവെച്ച് എന്തൊക്കെയോ പരിശോധനകൾക്ക് വിധേയമാക്കുകയും ചെയ്തു.

 * ഈ സംഭവങ്ങളെല്ലാം നടന്നപ്പോൾ പാർക്കർ ഭയന്ന് അബോധാവസ്ഥയിലായി എന്നും ഹിക്സൺ പറയുന്നു.

 * പരിശോധനകൾക്ക് ശേഷം അവരെ തിരികെ നദിയുടെ തീരത്ത് എത്തിച്ചു.

ഈ സംഭവത്തിന് ശേഷം ഇരുവരും പോലീസിൽ വിവരമറിയിച്ചു. തുടക്കത്തിൽ പോലീസ് ഇവരുടെ കഥ വിശ്വസിക്കാൻ തയ്യാറായില്ല. എന്നാൽ, ഇവരുടെ മൊഴികൾ രേഖപ്പെടുത്തിയ ശേഷം പോലീസ് ഇവരെ ഒറ്റയ്ക്ക് ഇരുത്തി ഇവരുടെ സംഭാഷണങ്ങൾ രഹസ്യമായി റെക്കോർഡ് ചെയ്തു. ഈ സംഭാഷണങ്ങളിൽ ഇരുവരും ഭയത്തോടെയും സത്യസന്ധതയോടെയും സംസാരിക്കുന്നതായി പോലീസ് ഉദ്യോഗസ്ഥർക്ക് മനസ്സിലായി. ഇതോടെ ഇത് കെട്ടിച്ചമച്ച കഥയല്ലെന്ന് പോലീസിന് ബോധ്യപ്പെട്ടു.

ഈ സംഭവം പിന്നീട് ലോകമെമ്പാടുമുള്ള മാധ്യമങ്ങളിൽ വലിയ വാർത്തയായി. പലരും ഇത് വ്യാജമാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചെങ്കിലും, ഹിക്സണും പാർക്കറും പിന്നീട് നടന്ന നുണപരിശോധനകളിൽ വിജയിച്ചതോടെ സംഭവത്തിന് കൂടുതൽ വിശ്വാസ്യത ലഭിച്ചു. ഈ സംഭവത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഡോക്യുമെന്ററികളും സിനിമകളും പിന്നീട് ഇറങ്ങിയിട്ടുണ്ട്.

ശനിയുടെ ചന്ദ്രൻ - ടൈറ്റൻ

 

ടൈറ്റൻ എന്നത് സൗരയൂഥത്തിലെ ഏറ്റവും ആകർഷകമായ ഉപഗ്രഹങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. ഇതിന് നമ്മുടെ ഭൂമിയുമായി ചില സവിശേഷതകളിൽ സാമ്യമുണ്ട്, എന്നാൽ മറ്റു പല കാര്യങ്ങളിലും ഇത് വളരെ വ്യത്യസ്തമാണ്.

ടൈറ്റൻ: പ്രധാന സവിശേഷതകൾ

1. അന്തരീക്ഷം:

ടൈറ്റനെ മറ്റ് ഉപഗ്രഹങ്ങളിൽ നിന്ന് വേറിട്ടു നിർത്തുന്ന ഏറ്റവും വലിയ പ്രത്യേകത അതിന്റെ കട്ടിയുള്ള അന്തരീക്ഷമാണ്. സൗരയൂഥത്തിലെ ഉപഗ്രഹങ്ങളിൽ കട്ടിയുള്ള അന്തരീക്ഷമുള്ള ഒരേയൊരു ഉപഗ്രഹം ടൈറ്റൻ മാത്രമാണ്.

 * ഘടന: ഈ അന്തരീക്ഷം പ്രധാനമായും നൈട്രജൻ കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത് (ഏകദേശം 98%). ഭൂമിയുടെ അന്തരീക്ഷത്തിന് സമാനമായി നൈട്രജൻ ഒരു പ്രധാന ഘടകമാണ് എന്നത് ശ്രദ്ധേയമാണ്.

 * കാഴ്ച: ഈ അന്തരീക്ഷം വളരെ കട്ടിയുള്ളതും മങ്ങിയതുമായതിനാൽ ഉപരിതലം വ്യക്തമായി കാണാൻ കഴിയില്ല. ഉപരിതലത്തിൽ എത്തുന്ന പ്രകാശത്തിന്റെ അളവും വളരെ കുറവാണ്.

2. ഉപരിതലം:

ഭൂമിയെപ്പോലെ തന്നെ ടൈറ്റന്റെ ഉപരിതലത്തിലും നദികളും, തടാകങ്ങളും, സമുദ്രങ്ങളും ഉണ്ട്. പക്ഷേ, ഇവയിലെല്ലാം വെള്ളത്തിന് പകരം ദ്രാവക മീഥേനും ഈഥേനുമാണ് ഉള്ളത്.

 * താപനില: ടൈറ്റന്റെ ഉപരിതലത്തിലെ ശരാശരി താപനില ഏകദേശം -179°C ആണ്. ഈ താപനിലയിൽ ജലം കട്ടിയുള്ള പാറപോലെ തണുത്തുറഞ്ഞ അവസ്ഥയിലായിരിക്കും.

 * പാറകൾ: ടൈറ്റനിലെ പാറകൾ പ്രധാനമായും ജല ഐസ് കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്.

 * മഴ: ടൈറ്റനിലെ അന്തരീക്ഷത്തിൽ മീഥേൻ മേഘങ്ങൾ ഉണ്ട്. ഈ മേഘങ്ങളിൽ നിന്ന് മീഥേൻ മഴ പെയ്യുന്നു, ഇത് നദികളിലൂടെയും തടാകങ്ങളിലൂടെയും ഒഴുകി സമുദ്രങ്ങളിൽ എത്തുന്നു. ഇത് ഭൂമിയിലെ ജലചക്രത്തിന് സമാനമായ ഒരു മീഥേൻ ചക്രമാണ്.

3. ഭൂഗർഭ സമുദ്രം:

ടൈറ്റന്റെ കട്ടിയുള്ള ഐസ് പാളിക്കടിയിൽ ഒരു വലിയ ദ്രാവക ജല സമുദ്രം ഉണ്ടാകാൻ സാധ്യതയുണ്ടെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ വിശ്വസിക്കുന്നു. ഈ സമുദ്രത്തിൽ അമോണിയയും മറ്റ് രാസവസ്തുക്കളും കലർന്നിരിക്കാം. ജീവൻ നിലനിൽക്കാൻ സാധ്യതയുള്ള സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒന്നായി ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു.

4. വലിപ്പം:

ടൈറ്റൻ സൗരയൂഥത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ വലിയ ഉപഗ്രഹമാണ് (വ്യാഴത്തിന്റെ ഉപഗ്രഹമായ ഗാനിമേഡ് ആണ് ഒന്നാമത്). ഇത് നമ്മുടെ ചന്ദ്രനെക്കാൾ ഏകദേശം 50% വലുതാണ്, കൂടാതെ ബുധൻ ഗ്രഹത്തേക്കാൾ വലുതുമാണ്.

5. പര്യവേക്ഷണം:

 * കാസ്സിനി-ഹ്യൂജൻസ് മിഷൻ: കാസ്സിനി ബഹിരാകാശ പേടകം ശനിയെ ചുറ്റി സഞ്ചരിക്കുമ്പോൾ, അതിന്റെ ഭാഗമായ ഹ്യൂജൻസ് പ്രോബ് ടൈറ്റന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ ഇറങ്ങി. ഇത് ടൈറ്റനെക്കുറിച്ച് നമുക്ക് ധാരാളം വിവരങ്ങൾ നൽകി.

 * ഡ്രാഗൺഫ്ലൈ മിഷൻ: ടൈറ്റന്റെ ഉപരിതലത്തിൽ പറന്നുനടന്ന് കൂടുതൽ വിവരങ്ങൾ ശേഖരിക്കുന്നതിനായി നാസയുടെ ഒരു ഡ്രോൺ പോലുള്ള ബഹിരാകാശ പേടകമാണ് ഡ്രാഗൺഫ്ലൈ. ഇത് 2027-ൽ വിക്ഷേപിക്കാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.

ടൈറ്റനിലെ തീവ്രമായ തണുപ്പും വിചിത്രമായ രാസഘടനയും അതിനെ ഒരു അന്യഗ്രഹ ലോകമാക്കി മാറ്റുന്നു. എന്നാൽ, അതിന്റെ സങ്കീർണ്ണമായ രാസഘടനയും ഭൂമിയോട് സാമ്യമുള്ള ചില പ്രത്യേകതകളും കാരണം, സൗരയൂഥത്തിൽ ജീവന്റെ സാധ്യതകൾ തേടാൻ ഏറ്റവും അനുയോജ്യമായ സ്ഥലങ്ങളിൽ ഒന്നായി ഇതിനെ കണക്കാക്കുന്നു

ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ്: ഒരു മിഥ്യാധാരണയോ അതോ യാഥാർത്ഥ്യമോ?

 

ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് എന്നത് ഒരു അന്യഗ്രഹ പേടകമാണെന്ന് വിശ്വസിക്കപ്പെടുന്ന ഒരു സിദ്ധാന്തമാണ്. ഭൂമിയുടെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ ഒരു അജ്ഞാത വസ്തു ഉണ്ടെന്നും അത് പതിനായിരക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളായി അവിടെ നിലനിൽക്കുന്നുവെന്നും ഈ സിദ്ധാന്തം പറയുന്നു. ഇതൊരു കെട്ടുകഥയാണോ അതോ ശരിയായ ഒരു പ്രതിഭാസമാണോ എന്നതിനെക്കുറിച്ച് പല ചർച്ചകളും നടക്കുന്നുണ്ട്.

അടിസ്ഥാന വിവരങ്ങൾ:

 * പേരിന് പിന്നിൽ: ഈ പേടകത്തിന് 'ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ്' എന്ന് പേര് വന്നത്, ഇതിനെക്കുറിച്ച് സംസാരിക്കുന്ന പലരും ഇത് ഇരുണ്ട നിറത്തിലുള്ള ഒരു വസ്തുവാണെന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നതുകൊണ്ടാണ്.

 * ആദ്യ പരാമർശങ്ങൾ: 1899-ൽ നിക്കോള ടെസ്‌ല എന്ന ശാസ്ത്രജ്ഞൻ ബഹിരാകാശത്ത് നിന്ന് അസാധാരണമായ സിഗ്നലുകൾ ലഭിച്ചതായി അവകാശപ്പെട്ടതോടെയാണ് ഇതിന്റെ കഥകൾ ആരംഭിക്കുന്നത്. എന്നാൽ, ഈ സിഗ്നലുകൾ ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റുമായി ബന്ധപ്പെട്ടതാണെന്ന് അദ്ദേഹം പറഞ്ഞിട്ടില്ല.

 * 1950-കളിലെ റിപ്പോർട്ടുകൾ: 1950-കളിൽ, അമേരിക്കൻ ഐക്യനാടുകളും സോവിയറ്റ് യൂണിയനും ആദ്യത്തെ ഉപഗ്രഹങ്ങൾ വിക്ഷേപിക്കുന്നതിന് മുമ്പ് തന്നെ ഭൂമിയുടെ ഭ്രമണപഥത്തിൽ ഒരു അജ്ഞാത വസ്തുവിനെ കണ്ടെത്തിയതായി റിപ്പോർട്ടുകൾ വന്നു. ഇത് ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് ആണെന്ന് പലരും വിശ്വസിച്ചു.

 * 1960-കളിലെ ഫോട്ടോകൾ: 1960-കളിൽ, നാസയുടെ ചില ബഹിരാകാശ ദൗത്യങ്ങളിൽ എടുത്ത ഫോട്ടോകളിൽ ഒരു അജ്ഞാത വസ്തുവിനെ കണ്ടതായി ചിലർ അവകാശപ്പെട്ടു. ഈ ഫോട്ടോകൾ ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റിന്റേതാണെന്ന് പ്രചരിപ്പിക്കപ്പെട്ടു.

സത്യം എന്താണ്?

ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് എന്ന ഈ സങ്കൽപ്പത്തെ ശാസ്ത്രജ്ഞർ പൊതുവെ തള്ളിക്കളയുകയാണ് ചെയ്യുന്നത്. ഈ വിഷയത്തിൽ അവർ നൽകുന്ന ചില വിശദീകരണങ്ങൾ താഴെ പറയുന്നവയാണ്:

 * പഴയ സിഗ്നലുകൾ: നിക്കോള ടെസ്‌ലയ്ക്ക് ലഭിച്ച സിഗ്നലുകൾ സൗരവികിരണം മൂലമുണ്ടായതാകാം.

 * അജ്ഞാത വസ്തുക്കൾ: 1950-കളിൽ കണ്ടെത്തിയ അജ്ഞാത വസ്തുക്കൾ, അമേരിക്കയും സോവിയറ്റ് യൂണിയനും രഹസ്യമായി വിക്ഷേപിച്ച ഉപഗ്രഹങ്ങളുടെ ഭാഗങ്ങളോ ബഹിരാകാശ അവശിഷ്ടങ്ങളോ ആകാം.

 * 1960-കളിലെ ഫോട്ടോകൾ: നാസയുടെ ഫോട്ടോകളിൽ കാണുന്ന അജ്ഞാത വസ്തുക്കൾ ഒരു ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് അല്ല. 1998-ൽ, STS-88 ദൗത്യത്തിന്റെ സമയത്ത് എടുത്ത ഫോട്ടോകളിൽ അന്താരാഷ്ട്ര ബഹിരാകാശ നിലയത്തിന്റെ ഒരു താപകവചം (thermal blanket) നഷ്ടപ്പെട്ട് ഒഴുകിപ്പോകുന്നതായി കാണാം. ഈ ഫോട്ടോയാണ് ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് എന്ന പേരിൽ വ്യാപകമായി പ്രചരിച്ചത്.

ഉപസംഹാരം:

ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് എന്നത് ഒരു കെട്ടുകഥയോ അല്ലെങ്കിൽ തെറ്റിദ്ധാരണകളുടെ ഒരു കൂട്ടമോ ആകാനാണ് കൂടുതൽ സാധ്യത. ബഹിരാകാശത്തിന്റെ വിശാലമായ ലോകത്ത് നമ്മൾ ഇതുവരെ അറിയാത്ത പല കാര്യങ്ങളും ഉണ്ടാകാം, പക്ഷേ ബ്ലാക്ക് നൈറ്റ് സാറ്റലൈറ്റ് എന്ന സങ്കൽപ്പം ഇതുവരെ ശാസ്ത്രീയമായി തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടില്ല. ഇത് ഒരു രസകരമായ കഥയായി പലരും ഇപ്പോഴും വിശ്വസിക്കുന്നു.

മിറാച്ചിന്റെ പ്രേതം" (Mirach's Ghost)

 

 * എന്താണ് NGC 404?

   NGC 404 എന്നത് ആൻഡ്രോമിഡാ നക്ഷത്രസമൂഹത്തിൽ (Andromeda constellation) സ്ഥിതി ചെയ്യുന്ന ഒരു ചെറിയ ലെന്റിക്കുലാർ ഗാലക്സിയാണ്. ഇത് ഭൂമിയിൽ നിന്ന് ഏകദേശം 10 ദശലക്ഷം പ്രകാശവർഷം അകലെയാണ്.

 * "മിറാച്ചിന്റെ പ്രേതം" (Mirach's Ghost)

   ഈ ഗാലക്സിക്ക് "മിറാച്ചിന്റെ പ്രേതം" എന്നൊരു വിളിപ്പേരുണ്ട്. ആൻഡ്രോമിഡാ നക്ഷത്രസമൂഹത്തിലെ തിളക്കമുള്ള നക്ഷത്രമായ മിറാച്ച് (Mirach / Beta Andromedae) ന് വളരെ അടുത്തായി കാണുന്നതുകൊണ്ടാണ് ഈ പേര് ലഭിച്ചത്. മിറാച്ചിന്റെ പ്രകാശം കാരണം NGC 404 നെ ചെറിയ ടെലിസ്കോപ്പുകളിലൂടെ നിരീക്ഷിക്കാൻ അല്പം ബുദ്ധിമുട്ടാണ്.

 * പ്രത്യേകതകൾ

   * ഇത് 1784-ൽ വില്യം ഹെർഷൽ ആണ് കണ്ടെത്തിയത്.

   * ഇത് നമ്മുടെ ലോക്കൽ ഗ്രൂപ്പിന് (Local Group) പുറത്താണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.

   * സാധാരണഗതിയിൽ ലെന്റിക്കുലാർ ഗാലക്സികളിൽ കാണാത്തത്രയും ഹൈഡ്രജൻ വാതകങ്ങൾ NGC 404-ൽ ഉണ്ട്. ഇതിന് ചുറ്റും വലിയ വളയങ്ങളായി ഇവ കാണപ്പെടുന്നു.

   * ഏകദേശം 100 കോടി വർഷങ്ങൾക്ക് മുൻപ് ചെറിയ ഗാലക്സികളുമായി കൂടിച്ചേർന്നതിന്റെ ഫലമായിരിക്കാം ഈ വാതക വളയങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടതെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു.

   * ഇതിന്റെ കേന്ദ്രഭാഗത്ത് ഒരു സൂപ്പർമാസ്സീവ് തമോദ്വാരം (supermassive black hole) ഉണ്ടാവാമെന്നും ശാസ്ത്രജ്ഞർ അനുമാനിക്കുന്നു.

നക്ഷത്രങ്ങളുടെ മരണം

 

നക്ഷത്രങ്ങളുടെ മരണം എന്നത് ഒരു സാധാരണ പ്രതിഭാസമല്ല, മറിച്ച് പ്രപഞ്ചത്തിലെ ഏറ്റവും ശക്തമായ ചില സ്ഫോടനങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. എല്ലാ നക്ഷത്രങ്ങളും പൊട്ടിത്തെറിക്കാറില്ല. നമ്മുടെ സൂര്യനെപ്പോലെയുള്ള ചെറിയ നക്ഷത്രങ്ങൾ താരതമ്യേന ശാന്തമായി മരിക്കുമ്പോൾ, സൂര്യനെക്കാൾ എട്ടോ അതിലധികമോ പിണ്ഡമുള്ള (mass) ഭീമാകാരൻ നക്ഷത്രങ്ങളാണ് സൂപ്പർനോവ എന്നറിയപ്പെടുന്ന മഹാവിസ്ഫോടനത്തിലൂടെ മരിക്കുന്നത്.

ഇത് സംഭവിക്കുന്നതിന്റെ പ്രധാന കാരണം നക്ഷത്രത്തിന്റെ നിലനിൽപ്പിന് കാരണമാകുന്ന രണ്ട് ശക്തികൾ തമ്മിലുള്ള സന്തുലിതാവസ്ഥ നഷ്ടപ്പെടുന്നതാണ്. ആ രണ്ട് ശക്തികൾ ഇവയാണ്:

 * ഗുരുത്വാകർഷണം (Gravity): നക്ഷത്രത്തിന്റെ ഭീമമായ പിണ്ഡം കാരണം എല്ലാ പദാർത്ഥങ്ങളെയും കേന്ദ്രത്തിലേക്ക് വലിച്ചടുപ്പിക്കുന്ന ശക്തിയാണിത്. ഈ ശക്തിയാണ് നക്ഷത്രത്തിന്റെ ഘടന നിലനിർത്തുന്നത്.

 * തെർമോന്യൂക്ലിയർ ഫ്യൂഷൻ (Thermonuclear Fusion): നക്ഷത്രത്തിന്റെ കേന്ദ്രത്തിൽ നടക്കുന്ന അണുസംയോജന പ്രക്രിയയാണിത്. ഹൈഡ്രജൻ ആറ്റങ്ങൾ സംയോജിച്ച് ഹീലിയം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ വലിയ അളവിൽ ഊർജ്ജം പുറത്തുവിടുന്നു. ഈ ഊർജ്ജം പുറത്തേക്ക് ഒരു മർദ്ദം (outward pressure) സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ഇത് ഗുരുത്വാകർഷണത്തെ പ്രതിരോധിക്കുകയും നക്ഷത്രത്തെ ഒരുമിച്ച് നിർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

നക്ഷത്രത്തിന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ ഈ രണ്ട് ശക്തികൾ സന്തുലിതാവസ്ഥയിൽ ആയിരിക്കും. 

അതുകൊണ്ടാണ് നക്ഷത്രങ്ങൾ കോടിക്കണക്കിന് വർഷം നിലനിൽക്കുന്നത്.

എങ്ങനെയാണ് ഈ സന്തുലിതാവസ്ഥ നഷ്ടപ്പെടുന്നത്?

ഒരു ഭീമാകാരൻ നക്ഷത്രം അതിന്റെ അവസാന ഘട്ടത്തിലേക്ക് കടക്കുമ്പോൾ, അതിന്റെ കേന്ദ്രത്തിലുള്ള ഹൈഡ്രജൻ ഇന്ധനം തീർന്നുപോകുന്നു. അപ്പോൾ നക്ഷത്രം ഭാരം കൂടിയ മൂലകങ്ങളായ ഹീലിയം, കാർബൺ, ഓക്സിജൻ, നിയോൺ, സിലിക്കൺ, അങ്ങനെ അവസാനം ഇരുമ്പ് (Iron) വരെ ഉണ്ടാക്കിത്തുടങ്ങും.

ഇവിടെയാണ് പ്രധാന പ്രശ്നം.

 * ഇരുമ്പിനെ സംയോജിപ്പിച്ച് ഊർജ്ജം ഉണ്ടാക്കാൻ സാധിക്കില്ല.

 * ഇരുമ്പിനെ സംയോജിപ്പിക്കാൻ ഊർജ്ജം ആവശ്യമാണ്, അതായത് ഈ പ്രക്രിയയ്ക്ക് ഊർജ്ജം നൽകാനോ മർദ്ദം സൃഷ്ടിക്കാനോ കഴിയില്ല.

ഇതോടെ നക്ഷത്രത്തിന്റെ കേന്ദ്രത്തിൽ ഊർജ്ജോത്പാദനം പൂർണ്ണമായും നിലയ്ക്കുന്നു. ഇത് പുറത്തേക്കുള്ള മർദ്ദം ഇല്ലാതാക്കുന്നു. ഇതോടെ, കോടിക്കണക്കിന് വർഷം നക്ഷത്രത്തെ ഒരുമിച്ച് നിർത്തിയ ഗുരുത്വാകർഷണ ശക്തിക്ക് യാതൊരു പ്രതിരോധവുമില്ലാതാകുന്നു.

സ്ഫോടനത്തിന്റെ ഘട്ടങ്ങൾ:

 * കേന്ദ്രഭാഗത്തിന്റെ തകർച്ച (Core Collapse): പുറത്തേക്കുള്ള മർദ്ദം നിലയ്ക്കുന്നതോടെ, ഗുരുത്വാകർഷണം നക്ഷത്രത്തിന്റെ എല്ലാ പിണ്ഡത്തെയും കേന്ദ്രത്തിലേക്ക് അതിവേഗം വലിച്ചടുപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുന്നു. ഒരു സെക്കൻഡിന്റെ ചെറിയൊരു അംശം കൊണ്ട് നക്ഷത്രത്തിന്റെ കേന്ദ്രം ഒരുമിച്ച് തകരുന്നു.

 * ഷോക്ക് വേവ് (Shock Wave): ഗുരുത്വാകർഷണം മൂലം തകരുന്ന കേന്ദ്രം അങ്ങേയറ്റം സാന്ദ്രതയുള്ള (dense) അവസ്ഥയിൽ എത്തുന്നു. തകരുന്ന കേന്ദ്രത്തിന്റെ ഈ അതിസാന്ദ്രമായ ഭാഗം ഒരുതരം പ്രതിരോധം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. ഇതിലേക്ക് മറ്റ് പദാർത്ഥങ്ങൾ വന്ന് ഇടിക്കുമ്പോൾ, ഒരു അതിശക്തമായ ആഘാത തരംഗം (shock wave) പുറത്തേക്ക് പോകുന്നു.

 * സൂപ്പർനോവ വിസ്ഫോടനം (Supernova Explosion): ഈ ഷോക്ക് വേവ് നക്ഷത്രത്തിന്റെ പുറംപാളികളിലേക്ക് അതിശക്തമായി തള്ളിക്കയറുന്നു. ഇതോടെ നക്ഷത്രത്തിന്റെ പുറംപാളികൾ അതിശക്തമായി ബഹിരാകാശത്തേക്ക് ചിതറിത്തെറിക്കുന്നു. ഈ ഭീമാകാരമായ സ്ഫോടനത്തെയാണ് നമ്മൾ സൂപ്പർനോവ എന്ന് വിളിക്കുന്നത്. ഈ സ്ഫോടനത്തിൽ സൂര്യന്റെ ജീവിതകാലം മുഴുവൻ പുറത്തുവിടുന്നതിനേക്കാൾ കൂടുതൽ ഊർജ്ജം ചുരുങ്ങിയ സമയം കൊണ്ട് പുറത്തുവിടുന്നു.

സ്ഫോടനത്തിന് ശേഷം, നക്ഷത്രത്തിന്റെ അവശിഷ്ടങ്ങൾ ഒന്നുകിൽ ഒരു ന്യൂട്രോൺ നക്ഷത്രമായി (Neutron Star) മാറാം, അല്ലെങ്കിൽ പിണ്ഡം വളരെ കൂടുതലാണെങ്കിൽ ഒരു തമോഗർത്തം (Black Hole) ആയി മാറാം. ചിതറിത്തെറിച്ച പദാർത്ഥങ്ങൾ വീണ്ടും മറ്റ് നക്ഷത്രങ്ങളുടെയും ഗ്രഹങ്ങളുടെയും രൂപീകരണത്തിന് സഹായിക്കുന്ന നെബുലകളായി മാറും.

മോത്ത്മാൻ സംഭവം (Mothman Incident)

 

മോത്ത്മാൻ സംഭവം (Mothman Incident) അമേരിക്കൻ ഫോക്ലോറിലെയും അജ്ഞാത ജീവികളെക്കുറിച്ചുള്ള (cryptid) കഥകളിലെയും ഏറ്റവും പ്രശസ്തമായ സംഭവങ്ങളിൽ ഒന്നാണ്. 1966-1967 കാലഘട്ടത്തിൽ വെസ്റ്റ് വെർജീനിയയിലെ പോയിന്റ് പ്ലസന്റ് എന്ന ചെറിയ പട്ടണത്തിൽ നടന്ന ഒരുകൂട്ടം സംഭവങ്ങളെയാണ് ഇത് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. ഒരു ദുരന്തത്തിന്റെ മുന്നോടിയായിട്ടാണ് പലരും ഈ ജീവിയുടെ വരവിനെ കണക്കാക്കുന്നത്.

സംഭവത്തിന്റെ പ്രധാന വിവരങ്ങൾ:

തുടക്കം: ആദ്യത്തെ sightings (കാഴ്ചകൾ)

1966 നവംബർ 15-ന്, പോയിന്റ് പ്ലസന്റിനടുത്തുള്ള ഒരു ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട TNT ഫാക്ടറിയുടെ ഭാഗമായ പ്രദേശത്ത്, രണ്ട് യുവ ദമ്പതികളായ റോജർ, ലിൻഡ സ്കാർബെറി, സ്റ്റീവ്, മേരി മാലെറ്റ് എന്നിവർ തങ്ങളുടെ കാറിൽ യാത്ര ചെയ്യുകയായിരുന്നു. അപ്പോഴാണ് അവർ വിചിത്രമായ ഒരു ജീവിയെ കാണുന്നത്. അവർ നൽകിയ വിവരണം അനുസരിച്ച്:

 * ആറടിയോ ഏഴടിയോ ഉയരമുള്ള, മനുഷ്യനെപ്പോലെയുള്ള ഒരു രൂപം.

 * വലിയ ചിറകുകൾ, ഏകദേശം 10 അടി വരെ വീതിയുണ്ടെന്ന് അവർ പറഞ്ഞു.

 * പ്രത്യേകിച്ചും ഭീകരമായ ചുവപ്പ് നിറത്തിൽ തിളങ്ങുന്ന വലിയ കണ്ണുകൾ. ഇവ കാറിന്റെ ഹെഡ്‌ലൈറ്റുകൾ പോലെ തിളങ്ങി.

 * പറക്കുമ്പോൾ ചിറകുകൾ അനക്കാതെ ഗ്ലൈഡ് ചെയ്യുന്നതായി അവർക്ക് തോന്നി.

 * മണിക്കൂറിൽ 100 മൈൽ വേഗതയിൽ ഇവ തങ്ങളുടെ കാറിനെ പിന്തുടർന്നു എന്നും ദമ്പതികൾ സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തി.

ഈ ദമ്പതികൾ ഭയന്ന് പോലീസ് സ്റ്റേഷനിലെത്തി വിവരം അറിയിച്ചതോടെയാണ് സംഭവം പുറംലോകം അറിയുന്നത്. തുടർന്ന്, പോയിന്റ് പ്ലസന്റ് രജിസ്റ്റർ എന്ന പ്രാദേശിക പത്രം "Couples See Man-Sized Bird" എന്ന തലക്കെട്ടിൽ വാർത്ത നൽകി.

വ്യാപകമായ കാഴ്ചകളും മറ്റ് വിചിത്ര സംഭവങ്ങളും

തുടർന്നുള്ള ദിവസങ്ങളിലും മാസങ്ങളിലും പോയിന്റ് പ്ലസന്റിൽ നിന്നും സമീപ പ്രദേശങ്ങളിൽ നിന്നും മോത്ത്മാനെ കണ്ടതായി നിരവധി പേർ അവകാശപ്പെട്ടു.

 * ചുവന്ന കണ്ണുകൾ: പല സാക്ഷികളും ജീവിയുടെ ചുവന്ന തിളക്കമുള്ള കണ്ണുകളെക്കുറിച്ചാണ് പ്രധാനമായും പറഞ്ഞത്. ചിലർ ഇതിനെ "ചുവന്ന സൈക്കിൾ റിഫ്ലക്ടറുകൾ" പോലെയാണെന്ന് വിശേഷിപ്പിച്ചു.

 * അജ്ഞാത ശബ്ദങ്ങൾ: ചിലർ തങ്ങളുടെ വീടിന് സമീപം വലിയ ചിറകുകളുടെ ശബ്ദമോ, നിലവിളിക്കുന്നതുപോലെയുള്ള ശബ്ദങ്ങളോ കേട്ടതായി പറഞ്ഞു.

 * യുഎഫ്ഒ-കളുമായി ബന്ധം: അതേ കാലയളവിൽ ഈ പ്രദേശത്ത് അജ്ഞാത പറക്കുംതളികകൾ (UFOs) കണ്ടതായും ചിലർ പറഞ്ഞു.

 * മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക്: ഈ സംഭവങ്ങളെക്കുറിച്ച് അന്വേഷിക്കുന്ന പത്രപ്രവർത്തകരെയും സാക്ഷികളെയും "മെൻ ഇൻ ബ്ലാക്ക്" എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്ന, കറുത്ത സ്യൂട്ട് ധരിച്ച ചില ആളുകൾ ഭീഷണിപ്പെടുത്തിയെന്നും കിംവദന്തികളുണ്ടായിരുന്നു.

ദുരന്തവും മോത്ത്മാനും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം: സിൽവർ ബ്രിഡ്ജ് തകർച്ച

1967 ഡിസംബർ 15-ന്, മോത്ത്മാൻ കാഴ്ചകൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യപ്പെട്ടതിന് തൊട്ടുപിന്നാലെ, പോയിന്റ് പ്ലസന്റിനെയും ഒഹായോയെയും ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന "സിൽവർ ബ്രിഡ്ജ്" (Silver Bridge) തകർന്നു വീണു. ഈ ദുരന്തത്തിൽ 46 പേർക്ക് ജീവൻ നഷ്ടപ്പെട്ടു. മോത്ത്മാന്റെ വരവ് ഈ ദുരന്തത്തിന്റെ മുന്നറിയിപ്പായിരുന്നു എന്ന് വിശ്വസിക്കുന്നവരുണ്ട്. ഈ സംഭവത്തിനുശേഷം മോത്ത്മാനെ കണ്ടതായുള്ള റിപ്പോർട്ടുകൾ കുറഞ്ഞു.

മോത്ത്മാനെക്കുറിച്ചുള്ള പ്രധാന സിദ്ധാന്തങ്ങൾ

 * ക്രിപ്റ്റിഡ്/അതിമാനുഷിക ജീവി: മോത്ത്മാൻ ഒരു അജ്ഞാത ജീവിയാണെന്നും, ദുരന്തങ്ങളെക്കുറിച്ച് മുന്നറിയിപ്പ് നൽകുന്ന ഒരുതരം ജീവിയാണെന്നും വിശ്വസിക്കുന്നവർ ധാരാളമുണ്ട്.

 * ഒരുതരം പക്ഷി: ചില ശാസ്ത്രജ്ഞരും skeptics-ഉം (സംശയാലുക്കൾ) പറയുന്നത്, കണ്ടത് ഒരുതരം വലിയ പക്ഷിയെയാകാം എന്നാണ്. ഉദാഹരണത്തിന്, ഗ്രേറ്റ് ഹോൺഡ് ഔൾ (Great Horned Owl) അല്ലെങ്കിൽ ഒരുതരം കൊക്ക് പക്ഷിയായ സാൻഡ്‌ഹിൽ ക്രെയിൻ (Sandhill Crane) ആകാം. വെസ്റ്റ് വെർജീനിയയിൽ ഈ പക്ഷികളെ കാണാൻ സാധ്യതയുണ്ട്.

 * ഭൂമിക്ക് പുറത്തുള്ള ജീവി: യുഎഫ്ഒ കാഴ്ചകളുമായി ബന്ധപ്പെടുത്തി ചിലർ ഇതിനെ അന്യഗ്രഹ ജീവിയായി കണക്കാക്കുന്നു.

 * വ്യാജക്കഥകൾ: ഒരു ചെറിയ പട്ടണത്തിലെ ജനങ്ങളുടെ ഭാവനയിൽ നിന്ന് രൂപംകൊണ്ട കഥകളാണ് ഇതെന്നും, മാധ്യമങ്ങൾ ഇതിന് വലിയ പ്രചാരം നൽകിയെന്നും കരുതുന്നവരുണ്ട്.

പോയിന്റ് പ്ലസന്റ് ഇപ്പോൾ മോത്ത്മാൻ മ്യൂസിയം, വാർഷിക മോത്ത്മാൻ ഫെസ്റ്റിവൽ എന്നിവയോടുകൂടി ഈ ജീവിയെ ഒരു പ്രാദേശിക ഐക്കണായി ആഘോഷിക്കുന്നു. ഈ സംഭവം "ദി മോത്ത്മാൻ പ്രൊഫസിസ്" (The Mothman Prophecies) എന്ന സിനിമയ്ക്കും പുസ്തകത്തിനും പ്രചോദനമായി.