സൗര നെബുലാ സിദ്ധാന്തം (Solar Nebula Theory)

 

സൗരയൂഥത്തിന്റെ ഉത്ഭവം ഏകദേശം 460 കോടി വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് ഒരു വലിയ വാതക-ധൂളി മേഘത്തിൽ (Giant Molecular Cloud) നിന്നാണ് ആരംഭിച്ചത് എന്നാണ് പൊതുവായി അംഗീകരിക്കപ്പെട്ട സിദ്ധാന്തം. ഈ സിദ്ധാന്തം സൗര നെബുലാ സിദ്ധാന്തം (Solar Nebula Theory) എന്നറിയപ്പെടുന്നു.

ആദിമ സൗരയൂഥത്തിന്റെ രൂപീകരണത്തിന്റെ പ്രധാന ഘട്ടങ്ങൾ താഴെക്കൊടുക്കുന്നു:

1. ആദിമ സൗര നെബുലയുടെ സങ്കോചം (Contraction of the Solar Nebula)

ഏകദേശം 500 കോടി വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ്, ചുറ്റിത്തിരിഞ്ഞുകൊണ്ടിരുന്ന വലിയൊരു വാതകധൂളി മേഘം (പ്രധാനമായും ഹൈഡ്രജനും ഹീലിയവും മറ്റ് ഭാരമേറിയ മൂലകങ്ങളും അടങ്ങിയത്) ഏതെങ്കിലും ബാഹ്യശക്തിയുടെ (ഒരു സൂപ്പർനോവ സ്ഫോടനം പോലുള്ളവ) സ്വാധീനത്താൽ കുലുങ്ങുകയും സ്വയം ഗുരുത്വാകർഷണ ബലം കാരണം സങ്കോചിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു. 

2. രൂപീകരണം (Formation of the Disk and Protostar)

 സങ്കോചിക്കുമ്പോൾ, ഈ മേഘം കൂടുതൽ വേഗത്തിൽ കറങ്ങുകയും ഒരു തളികയുടെ (Disk) രൂപത്തിലേക്ക് പരക്കുകയും ചെയ്തു. ഈ തളികയെ പ്രോട്ടോപ്ലാനറ്ററി ഡിസ്ക് (Protoplanetary Disk) എന്ന് വിളിക്കുന്നു.

 തളികയുടെ മധ്യഭാഗത്ത്, ഏറ്റവും കൂടുതൽ പിണ്ഡം (mass) കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും താപനില കൂടുകയും ചെയ്തു. ഈ ഭാഗം പ്രോട്ടോസൂര്യനായി (Protosun) രൂപപ്പെട്ടു.

3. സൂര്യൻ്റെ ജനനം (Birth of the Sun)

  മധ്യഭാഗത്തെ താപനിലയും മർദ്ദവും അതിതീവ്രമായപ്പോൾ, ഹൈഡ്രജൻ അണുക്കൾ സംയോജിച്ച് ഹീലിയമായി മാറുന്ന അണുസംയോജനം (Nuclear Fusion) ആരംഭിച്ചു.

 ഏകദേശം 460 കോടി വർഷങ്ങൾക്കുമുമ്പ് ഈ പ്രക്രിയ തുടങ്ങിയതോടെ സൂര്യൻ ഒരു പൂർണ്ണ നക്ഷത്രമായി ജ്വലിച്ചുതുടങ്ങി. സൂര്യൻ സൗരയൂഥത്തിലെ മൊത്തം ദ്രവ്യത്തിൻ്റെ ഏകദേശം 99.8% വും ഉൾക്കൊള്ളുന്നു.

4. ഗ്രഹരൂപീകരണം (Formation of the Planets)

 സൂര്യൻ്റെ ചുറ്റുമുള്ള തളികയിൽ ബാക്കിയുള്ള ധൂളീശകലങ്ങളും വാതകങ്ങളും കൂട്ടിയിടിക്കുകയും ഒന്നിച്ചുചേരുകയും ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി. ഈ പ്രക്രിയയെ അക്രീഷൻ (Accretion) എന്ന് പറയുന്നു.

  ഇങ്ങനെ രൂപപ്പെട്ട ചെറിയ പാറക്കഷണങ്ങളും മറ്റും ചേർന്ന് വലിയ ഗ്രഹശകലങ്ങൾ (Planetesimals) ഉണ്ടായി.

  ഈ ഗ്രഹശകലങ്ങൾ വീണ്ടും കൂടിച്ചേർന്ന് ഗ്രഹങ്ങളായി മാറി.

അകത്തെ ഗ്രഹങ്ങൾ (Terrestrial Planets): സൂര്യനോട് അടുത്ത പ്രദേശങ്ങളിൽ താപനില വളരെ കൂടുതലായിരുന്നതിനാൽ ശിലകളും ലോഹങ്ങളും (Rock and Metal) പോലുള്ള ഭാരമേറിയ മൂലകങ്ങൾ മാത്രം കട്ടപിടിച്ചു. ഇങ്ങനെയാണ് ബുധൻ, ശുക്രൻ, ഭൂമി, ചൊവ്വ എന്നീ ഗ്രഹങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടത്.

 പുറത്തെ ഗ്രഹങ്ങൾ (Gas Giants): സൂര്യനിൽ നിന്ന് അകലെയുള്ള, തണുപ്പുകൂടിയ പ്രദേശങ്ങളിൽ ഹൈഡ്രജനും ഹീലിയവും പോലുള്ള വാതകങ്ങളും ഹിമവും (Ice) കട്ടപിടിച്ച് വ്യാഴം, ശനി, യുറാനസ്, നെപ്റ്റ്യൂൺ എന്നീ വാതക ഭീമൻ ഗ്രഹങ്ങൾ രൂപപ്പെട്ടു.

5. തുടർന്നുള്ള പരിണാമം (Further Evolution)

ഗ്രഹം രൂപീകരണം പൂർത്തിയായ ശേഷവും കോടിക്കണക്കിന് വർഷങ്ങളോളം ഉൽക്കാശിലകളും (Meteoroids) വാൽനക്ഷത്രങ്ങളും (Comets) ഗ്രഹങ്ങളുമായി കൂട്ടിയിടിക്കുന്നത് തുടർന്നു (ഉദാഹരണത്തിന്, ചന്ദ്രനിലെ ഗർത്തങ്ങൾ ഇതിന് തെളിവാണ്).