പ്രപഞ്ചാരംഭ കാലത്തെ ജലശേഖരം // 𝐓𝐡𝐞 𝐥𝐚𝐫𝐠𝐞𝐬𝐭, 𝐦𝐨𝐬𝐭 𝐝𝐢𝐬𝐭𝐚𝐧𝐭 𝐫𝐞𝐬𝐞𝐫𝐯𝐨𝐢𝐫 𝐨𝐟 𝐰𝐚𝐭𝐞𝐫

 

ആദ്യകാല പ്രപഞ്ചത്തിൽ പോലും ജലബാഷ്പമുണ്ടാകുമെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ പ്രതീക്ഷിച്ചിരുന്നു, എന്നാൽ ഇത്രയും അകലെ, ഇത്രയും അളവിൽ, ഇതിന് മുൻപ് കണ്ടെത്തിയിരുന്നില്ല.

𝟏,𝟐𝟎𝟎 കോടി പ്രകാശവർഷം അകലെ.., ഒരു ഗാലക്സിയുടെ മധ്യഭാഗത്തെ, 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫 എന്ന ഒരു ചെറിയ 𝐑𝐞𝐠𝐢𝐨𝐧-ൻ്റെ വാതക മേഖലയിലാണ് വളരേ വലിയ അളവിലുള്ള ജലശേഖരം കണ്ടെത്തിയത്.

എത്രത്തോളം ജലമെന്നാൽ, ഭൂമിയിലെ സമുദ്രത്തിൻ്റെ 𝟏𝟒𝟎 𝐓𝐫𝐢𝐥𝐥𝐢𝐨𝐧 മടങ്ങ് ജലം അവിടെയുണ്ട്. ഇത് നമ്മുടെ ഗാലക്സിയിൽ അടങ്ങിയിട്ടുള്ള മുഴുവൻ 𝐖𝐚𝐭𝐞𝐫 𝐯𝐚𝐩𝐨𝐮𝐫-ൻ്റെ ഏകദേശം 𝟒𝟎𝟎𝟎 മടങ്ങോളം വരും!

ഈ 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-ൽ നിന്നുള്ള പ്രകാശം നമ്മിലേക്ക് എത്താനായി 𝟏,𝟐𝟎𝟎 കോടി വർഷങ്ങളെങ്കിലും എടുത്തിട്ടുണ്ട്. ഇതിനർത്ഥം പ്രപഞ്ചത്തിന് വെറും 𝟏𝟖𝟎 കോടി വർഷം മാത്രം പ്രായമുണ്ടായിരുന്നപ്പോൾ ഈ ജലശേഖരം നിലനിന്നിരുന്നു എന്നത് കൂടിയാണ്!

ഹവായിയിലെ 𝐂𝐚𝐥𝐭𝐞𝐜𝐡 𝐒𝐮𝐛𝐦𝐢𝐥𝐥𝐢𝐦𝐞𝐭𝐞𝐫 𝐎𝐛𝐬𝐞𝐫𝐯𝐚𝐭𝐨𝐫𝐲-യിലെ 𝐙-𝐒𝐩𝐞𝐜 എന്ന ഉപകരണമുപയോഗിച്ച് ഒരു കൂട്ടം ശാസ്ത്രജ്ഞരും, ഫ്രഞ്ച് ആൽപ്സിലെ 𝐏𝐥𝐚𝐭𝐞𝐚𝐮 𝐝𝐞 𝐁𝐮𝐫𝐞 𝐈𝐧𝐭𝐞𝐫𝐟𝐞𝐫𝐨𝐦𝐞𝐭𝐞𝐫 ഉപയോഗിച്ച് മറ്റൊരു കൂട്ടരുമാണ് നിരീക്ഷിച്ചത്.

𝐐𝐮𝐚𝐬𝐢-𝐒𝐭𝐞𝐥𝐥𝐚𝐫 𝐑𝐚𝐝𝐢𝐨 𝐒𝐨𝐮𝐫𝐜𝐞 അഥവാ 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫 എന്നാൽ, വളരേയധികം പ്രകാശം പൊഴിക്കുന്നതും, വളരെയധികം അകലെ മാത്രം കാണപ്പെടുന്ന 𝐒𝐮𝐩𝐞𝐫𝐦𝐚𝐬𝐬𝐢𝐯𝐞 𝐁𝐥𝐚𝐜𝐤𝐡𝐨𝐥𝐞 ആണ്. 𝐀𝐏𝐌 𝟎𝟖𝟐𝟕𝟗+𝟓𝟐𝟓𝟓 എന്ന ഈ 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-ന് അരികിലായി നൂറുകണക്കിന് Light Year ദൂരത്തേക്ക് വ്യാപിച്ച് നീരാവീരൂപത്തിലാണ് ഈ ജലശേഖരമുള്ളത്. ഇതാണ് പ്രപഞ്ചത്തിൽ ഇതുവരെ കണ്ടെത്തിയതിൽ ഏറ്റവും വലിയ ജലനിക്ഷേപവും. 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-ൻ്റെ സ്വഭാവം വ്യക്തമാക്കിത്തരുന്ന ഒരു വാതകരൂപം കൂടിയാണ് ജലബാഷ്പം.

ഇതിന് ചുറ്റുമുള്ള 𝐆𝐚𝐬𝐞𝐨𝐮𝐬 𝐫𝐞𝐠𝐢𝐨𝐧-ലെ മർദ്ദവും ഇത്തിരി വ്യത്യസ്തമാണ്. ഇത് നമ്മുടെ 𝐄𝐚𝐫𝐭𝐡’𝐬 𝐚𝐭𝐦𝐨𝐬𝐩𝐡𝐞𝐫𝐞-ൻ്റെ 𝟑𝟎𝟎 𝐭𝐫𝐢𝐥𝐥𝐢𝐨𝐧 മടങ്ങാണ്. 𝐐𝐮𝐚𝐬𝐚𝐫-നെക്കുറിച്ച് ഒരു ഏകദേശ ധാരണ ഇതിൽ നിന്നും ലഭിക്കും.

ചന്ദ്രൻ്റെ മണ്ണിലുരുണ്ട ചക്രങ്ങൾ / 𝐀𝐩𝐨𝐥𝐥𝐨 𝐰𝐡𝐞𝐞𝐥𝐬 𝐨𝐧 𝐭𝐡𝐞 𝐌𝐨𝐨𝐧'𝐬 𝐬𝐮𝐫𝐟𝐚𝐜𝐞-

 

John Young എന്ന കമാൻഡർ ചന്ദ്രനിൽ റോവർ ഓടിക്കുന്നത്.. Appollo-16

അരനൂറ്റാണ്ടിന് മുൻപ്, 1971, 72-കളിൽ, നാസയുടെ 𝑴𝒐𝒐𝒏 𝒎𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏 𝒔𝒆𝒓𝒊𝒆𝒔-ലെ 𝑨𝒑𝒐𝒍𝒍𝒐 15,16,17 എന്നീ അവസാനത്തെ ദൗത്യങ്ങളിൽ ചന്ദ്രനിൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ ഡ്രൈവ് ചെയ്യാവുന്ന ഒരു വാഹനം ഉപയോഗിച്ചിരുന്നു എന്നത് നിങ്ങൾക്കറിയാമായിരുന്നോ!? ഈ 𝑽𝒆𝒉𝒊𝒄𝒍𝒆 (റോവർ) ആണ് 𝑳𝒖𝒏𝒂𝒓 𝑹𝒐𝒗𝒊𝒏𝒈 𝑽𝒆𝒉𝒊𝒄𝒍𝒆 (𝑳𝑹𝑽).

'𝑴𝒐𝒐𝒏 𝒃𝒖𝒈𝒈𝒚' എന്ന പേരിൽ അറിയപ്പെട്ടിരുന്ന ഈ 𝑳𝑹𝑽, ചന്ദ്രൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ ഉപയോഗിക്കുന്നതിനായി പ്രത്യേകം 𝑫𝒆𝒔𝒊𝒈𝒏 ചെയ്യപ്പെട്ട, ഭാരം കുറഞ്ഞ, ബാറ്ററിയിൽ പ്രവർത്തിക്കുന്ന നാല് ചക്രമുള്ള വാഹനമായിരുന്നു.

രണ്ട് യാത്രികരെക്കൂടാതെ, 𝑬𝒒𝒖𝒊𝒑𝒎𝒆𝒏𝒕𝒔 𝒂𝒏𝒅 𝑪𝒂𝒓𝒈𝒐 എന്നിവയുൾപ്പെടെ പരമാവധി 440𝒌𝒈 വരെ വഹിക്കാൻ 𝑳𝑹𝑽-ക്ക് കഴിയുമായിരുന്നു. 10 മുതൽ 18𝒌𝒎/𝒉𝒐𝒖𝒓 വരെയായിരുന്നു വേഗത.

ഇന്നത്തെക്കാലത്ത് നമുക്ക് ചന്ദ്രനിലേക്കോ മറ്റ് ഗ്രഹങ്ങളിലേക്കോ, താരതമ്യേന കുറഞ്ഞ ചിലവിൽ ആളില്ലാ പേടകങ്ങളെ അയക്കാനും, ഭൂമിയിൽ നിന്നുതന്നെ അവയെ നിയന്ത്രിക്കാനുമാകും! എന്നാൽ, അരനൂറ്റാണ്ടിന് മുൻപത്തെ അവസ്ഥ അങ്ങനെയല്ലായിരുന്നു. അതിൽ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട കടമ്പ എന്നത് '𝑺𝒐𝒇𝒕𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈' തന്നെയായിരുന്നു. ഇതിൽ പരാജയപ്പെട്ട മിഷനുകളുടെ ഒരു നീണ്ട പരമ്പര തന്നെ ചരിത്രത്തിൽ രേഖപ്പെടുത്തപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. പരാജയങ്ങൾക്ക് നടുവിലെ ഒറ്റപ്പെട്ട ചില വിജയങ്ങൾക്ക് അതുകൊണ്ടുതന്നെ വളരെ പ്രാധാന്യവുമുണ്ട്. (1966-ൽ, 𝑺𝒐𝒗𝒊𝒆𝒕 𝑼𝒏𝒊𝒐𝒏-ൻ്റെ 𝑳𝒖𝒏𝒂 9, 𝑳𝒖𝒏𝒂 13 എന്നീ 𝑴𝒊𝒔𝒔𝒊𝒐𝒏𝒔 ചന്ദ്രനിൽ ആദ്യമായി 𝑺𝒐𝒇𝒕𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒏𝒈 വിജയകരമാക്കിയിരുന്നു.)

1971 ജൂലായ് 31-ന്, 𝑨𝒑𝒐𝒍𝒍𝒐 15-ലെ യാത്രികരായ 𝑫𝒂𝒗𝒊𝒅 𝑺𝒄𝒐𝒕𝒕 ഉം 𝑱𝒂𝒎𝒆𝒔 𝑰𝒓𝒘𝒊𝒏-നുമാണ് ആദ്യമായി ചന്ദ്രൻ്റെ ഉപരിതലത്തിൽ 𝑳𝑹𝑽 ഓടിച്ചത്. ഭൂമിക്ക് പുറത്തെ ആദ്യത്തെ 'വണ്ടിയോടിക്കലും' ഇതുതന്നെ!

അവസാന മൂന്ന് ചാന്ദ്രയാത്രകളിലായി, ഓരോ ദൗത്യത്തിലും 𝑨𝒗𝒆𝒓𝒂𝒈𝒆 30𝒌𝒎 എങ്കിലും ഓടിയ മൂന്ന് 𝑳𝑹𝑽-കളും ഇന്നും ചന്ദ്രോപരിതലത്തിൽ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്!

Schwarzschild Radius

 

ഒരു നിശ്ചിത മാസുള്ള വസ്തുവിനെ ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റാന്‍ ആ വസ്തുവില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ദ്രവ്യത്തെ Compress ചെയ്യുമ്പോള്‍ ലഭിക്കുന്ന ഗോളത്തിന്റെ ആരം ആണ് Schwarzschild Radius. ജര്‍മന്‍ ശാസ്ത്രജ്ഞനായ Carl Schwarzschild ന്റെ പേരിലാണ് ഇത് അറിയപ്പെടുന്നത്. 

ഒരു വസ്തുവില്‍ അടങ്ങിയിരിക്കുന്ന ദ്രവ്യത്തെ Schwarzschild Radius നേക്കാള്‍ കുറഞ്ഞ ദൂരത്തില്‍ Compress ചെയ്താല്‍ അതിന്റെ ഗ്രാവിറ്റി വളരെ ഉയര്‍ന്നതായി മാറുകയും തുടര്‍ന്ന് അതില്‍ പതിക്കുന്ന പ്രകാശത്തിന് പോലും പുറത്തേക്ക് കടക്കാന്‍ കഴിയാതെ വരികയും ആ വസ്തു ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആയി മാറുകയും ചെയ്യന്നു.

Schwarzschild Radius കണ്ടെത്താനുള്ള Formula ചുവടെ : 

Schwarzschild Radius, RS= 2GM/c^2 (G = Gravitation Constant, M = ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റേണ്ട വസ്തുവിന്റെ മാസ്സ്, c = പ്രകാശ വേഗത). ഇതില്‍ G, c എന്നിവ Constants ആണ്. അതിനാല്‍ ഒരു വസ്തുവിന്റെ മാസ്സ് അറിയാമങ്കില്‍ അനായാസമായി Schwarzschild Radius കണ്ടെത്താന്‍ കഴിയും.

നക്ഷത്രങ്ങൾ പോലുള്ള ആകാശ ഗോളങ്ങളുടെ Schwarzschild Radius അവയുടെ യഥാർത്ഥ വലുപ്പത്തേക്കാൾ വളരെ ചെറുതാണ്.  ഇതിനർത്ഥം നക്ഷത്രങ്ങളെ ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റാന്‍ വളരെ ചെറിയ വലുപ്പത്തിലേക്ക് കംപ്രസ് ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട് എന്നാണ്. 

ഭൂമിയുടെ Schwarzschild Radius 8.87 മില്ലീ മീറ്റര്‍ മാത്രമാണ്. അതായത് ഭൂമിയെ ഒരു ബ്ലാക്ക് ഹോള്‍ ആക്കി മാറ്റുന്നതിന് ഒരു നല്ലിക്കയുടെ വലിപ്പത്തില്‍ Compress ചെയ്യേണ്ടതുണ്ട്. സൂര്യന്റെ Schwarzschild Radius ഏകദേശം 3 കിലോമീറ്റര്‍ മാത്രമാണ്. നമ്മുടെ ദൃശ്യ പ്രവപഞ്ചത്തിന്റെ Schwarzschild Radius എന്നത് 13.8 ബില്യണ്‍ പ്രകാശ വര്‍ഷങ്ങളാണ്.

വോയേജറുമായി ആശയവിനിമയം പുനഃസ്ഥാപിച്ച് നാസ

 

ഭൂമിയിൽനിന്ന് ഏറ്റവും അകലെയുള്ള വോയേജർ-1 ബഹിരാകാശപേടകവുമായി ആശയവിനിമയം പുനഃസ്ഥാപിച്ചതായി നാസ അറിയിച്ചു. പേടകത്തിൽ 1981 മുതൽ ഉപയോഗിക്കാതിരുന്ന എസ്-ബാൻഡ് ട്രാൻസ്മിറ്ററാണ് ഒക്ടോബർ 24-ന് ആശയവിനിമയം നടത്തിയത്.

ഒക്ടോബർ 19 നു വോയേജർ ആയിട്ടുള്ള ബന്ധം വിച്ഛേദിക്കപ്പെട്ടിരുന്നു. ബഹിരാകാശത്തെ പ്രശ്നങ്ങളെ ചെറുക്കാനുള്ള പേടകത്തിലെ സംവിധാനം സ്വാഭാവികമായി പ്രവർത്തിച്ചപ്പോൾ സംഭവിച്ചതാകം ഇതെന്നാണ് കരുതുന്നത്. പതിവായി ആശയവിനിമയം നടത്തിയിരുന്ന എക്സ് ബാൻഡ് ട്രാൻസ്മിറ്ററും പ്രവർത്തിക്കാതായി.

ഭൂമിയിൽനിന്ന് 2414 കോടി കിലോമീറ്റർ അകലെയാണ് പേടകം. 1977-ൽ വിക്ഷേപിച്ച ഇതിന് കാലപ്പഴക്കം ചെന്നതിനാൽ ഊർജം സംരക്ഷിക്കാൻ അതിലെ ചില ഘടകഭാഗങ്ങൾ നാസ അടുത്തിടെ ഓഫ് ചെയ്തിരുന്നു. 

എസ് ബാൻഡ് സിഗ്നലുകൾ താരതമ്യേന ദുർബലമായതിനാൽ, വോയേജർ-1 എവിടെയെന്നോ അതിന്റെ സ്ഥിതിയെന്തെന്നോ കൃത്യമായി നിർണയിക്കാൻ കഴിയില്ലെന്ന് ശാസ്ത്രജ്ഞർ പറഞ്ഞു

മാർഷ്യൻ ഡസ്റ്റ് ഡെവിൾസ്: സ്റ്റാർഷിപ്പ് ലാൻഡിംഗിന് ഒരു ഭീഷണി ..

 

ചൊവ്വയെ കോളനിവത്കരിക്കാനുള്ള എലോൺ മസ്‌കിൻ്റെ അതിമോഹ പദ്ധതി ഒരു വലിയ വെല്ലുവിളി നേരിടുന്നു: ചൊവ്വയിലെ പൊടിക്കാറ്റുകൾ. മണിക്കൂറിൽ 100 ​​കിലോമീറ്റർ വരെ വേഗത കൈവരിക്കാൻ കഴിയുന്ന ഈ ചുഴലിക്കാറ്റുകൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ ലാൻഡിംഗിന് കാര്യമായ അപകടമുണ്ടാക്കും.

ഈ പൊടിക്കാറ്റുകൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ ലാൻഡിംഗിനെ എങ്ങനെ ബാധിക്കും?

കുറഞ്ഞ ദൃശ്യപരത:

പൊടിപടലങ്ങൾ ലാൻഡിംഗ് സൈറ്റിനെ മറയ്ക്കാം, ഇത് സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ സ്വയംഭരണ ലാൻഡിംഗ് സിസ്റ്റത്തിന് ലാൻഡിംഗ് സോൺ തിരിച്ചറിയാനും ലക്ഷ്യമിടാനും പ്രയാസമാക്കുന്നു.

ശാരീരിക ക്ഷതം:

അതിവേഗ പൊടിപടലങ്ങൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ അതിലോലമായ സെൻസറുകൾക്കും താപ കവചങ്ങൾക്കും കേടുവരുത്തും, ഇത് ബഹിരാകാശ പേടകത്തിൻ്റെ സമഗ്രതയിൽ വിട്ടുവീഴ്ച ചെയ്യാനിടയുണ്ട്.

എഞ്ചിൻ തടസ്സം:

എഞ്ചിനുകളിലേക്ക് പൊടി കയറുന്നത് ജ്വലന പ്രക്രിയയെ തടസ്സപ്പെടുത്തും, ഇത് പവർ നഷ്‌ടത്തിലേക്കോ എഞ്ചിൻ തകരാറിലേക്കോ നയിച്ചേക്കാം.

SpaceX എങ്ങനെയാണ് ഈ അപകടസാധ്യതകൾ ലഘൂകരിക്കുന്നത്?

വിപുലമായ സെൻസറുകൾ:

പൊടിയിൽ തുളച്ചുകയറാനും വ്യക്തമായ ദൃശ്യപരത നൽകാനും കഴിയുന്ന കൂടുതൽ സങ്കീർണ്ണമായ സെൻസറുകൾ വികസിപ്പിക്കുന്നു.

ശക്തമായ ഷീൽഡിംഗ്:

സ്റ്റാർഷിപ്പിൻ്റെ ഹീറ്റ് ഷീൽഡിൻ്റെയും മറ്റ് നിർണായക ഘടകങ്ങളുടെയും ഈട് വർദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.

അഡാപ്റ്റീവ് ലാൻഡിംഗ് സിസ്റ്റങ്ങൾ:

പൊടി നിറഞ്ഞ പ്രദേശങ്ങൾ ഒഴിവാക്കാൻ ലാൻഡിംഗ് പാതയിൽ തത്സമയ ക്രമീകരണം നടപ്പിലാക്കുന്നു.

100 km/h പൊടിക്കാറ്റിൻ്റെ ആഘാതം മനസ്സിലാക്കാൻ നമുക്ക് ഒരു ദ്രുത കണക്കുകൂട്ടൽ നടത്താം.

km/h m/s ആയി പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നു: 100 km/h = 27.78 m/s

1 മില്ലിഗ്രാം (0.000001 കിലോഗ്രാം) പിണ്ഡമുള്ള ഒരു പൊടിപടലത്തെ അനുമാനിക്കുക:

ഗതികോർജ്ജം = 0.5 * പിണ്ഡം * പ്രവേഗം^2

ഗതികോർജ്ജം = 0.5 * 0.000001 kg * (27.78 m/s)^2

ഗതികോർജ്ജം ≈ 0.0004 ജൂൾസ്

ഇത് ചെറുതായി തോന്നുമെങ്കിലും, കോടിക്കണക്കിന് അത്തരം കണങ്ങൾ സ്റ്റാർഷിപ്പിൽ തട്ടിയതിൻ്റെ ആഘാതം പരിഗണിക്കുക. ഓരോ കണവും ചെറുതാണെങ്കിലും കാര്യമായ ഗതികോർജ്ജം വഹിക്കുന്നു, അത് എണ്ണമറ്റ ആഘാതങ്ങളാൽ ഗുണിക്കുമ്പോൾ, പേടകത്തിന് കേടുപാടുകൾ വരുത്തിയേക്കാം.

ചൊവ്വയിലെ പൊടിപടലങ്ങളെ മറികടക്കാൻ സ്റ്റാർഷിപ്പിന് കഴിയുമോ?

ഈ വെല്ലുവിളികളെ സ്‌പേസ് എക്‌സിന് എത്രത്തോളം നേരിടാൻ കഴിയുമെന്ന് കാലത്തിനു  മാത്രമേ പറയാൻ സാധിക്കൂ 

സ്പ്ലിറ്റ് സെക്കൻ്റ്: ഫാൽക്കൺ 9 ൻ്റെ സ്റ്റേജ് സെപ്പറേഷന് പിന്നിലെ ശാസ്ത്രം

 

ഫാൽക്കൺ 9 റോക്കറ്റ് ദ്രുതവും കൃത്യവുമായ ഘട്ട വേർതിരിവ് നേടുന്നതിന് ശ്രദ്ധാപൂർവ്വം സമയബന്ധിതമായ സംഭവങ്ങളുടെ ഒരു പരമ്പര ഉപയോഗിക്കുന്നു. 

മെയിൻ എഞ്ചിൻ കട്ട്ഓഫ് (MECO): ആദ്യ ഘട്ട എഞ്ചിനുകൾ അടച്ചുപൂട്ടി. ഇത് ഒരു നിർണായക നിമിഷമാണ്, കാരണം ഇത് ആദ്യ ഘട്ടത്തിൻ്റെ പ്രൊപ്പൽഷൻ്റെ അവസാനത്തെയും വേർപിരിയൽ ക്രമത്തിൻ്റെ തുടക്കത്തെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നു.   

സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകളുടെ ഇഗ്നിഷൻ: സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകൾ അല്ലെങ്കിൽ ബോൾട്ടുകൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ചെറിയ സ്ഫോടനാത്മക ചാർജുകൾ ആക്ടിവേറ്റ് ആകുന്നു . ഒന്നും രണ്ടും ഘട്ടങ്ങളെ ബന്ധിപ്പിക്കുന്ന ഇൻ്റർസ്റ്റേജ് ഘടനയെ ഈ ബോൾട്ടുകൾ വേഗത്തിൽ വിച്ഛേദിക്കുന്നു.

സ്റ്റേജ് വേർതിരിക്കൽ: വേർതിരിക്കൽ മോട്ടോറുകളുടെ ശക്തി ഒന്നും രണ്ടും ഘട്ടങ്ങളെ അകറ്റുന്നു. റോക്കറ്റിനോ പേലോഡിനോ കേടുപാടുകൾ സംഭവിക്കാതിരിക്കാൻ ഈ വേർതിരിവ് വേഗത്തിലും വൃത്തിയിലും ആയിരിക്കണം.

രണ്ടാം ഘട്ട ജ്വലനം: വേർപിരിഞ്ഞ് കുറച്ച് നിമിഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം, രണ്ടാം ഘട്ട എഞ്ചിൻ ജ്വലിക്കുന്നു, പേലോഡിനെ അതിൻ്റെ ഭ്രമണപഥത്തിലേക്ക് നയിക്കുന്നു.

മുഴുവൻ വേർതിരിക്കൽ പ്രക്രിയയും വളരെ ഓട്ടോമേറ്റഡ് ആണ് കൂടാതെ ഓൺബോർഡ് കമ്പ്യൂട്ടറുകൾ നിയന്ത്രിക്കുന്നു. കൃത്യമായ സമയവും നിർവ്വഹണവും ആവശ്യമായ സംഭവങ്ങളുടെ സങ്കീർണ്ണമായ ഒരു ശ്രേണിയാണിത്.

പരിഗണിക്കേണ്ട ചില അധിക പോയിൻ്റുകൾ ഇതാ:

സമയം: ഓരോ ഘട്ടത്തിൻ്റെയും സമയം നിർണായകമാണ്. സൂഷ്മതയാർന്ന  വേർതിരിവ് ഉറപ്പാക്കാൻ സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകൾ കൃത്യമായ നിമിഷത്തിൽ ആക്ടിവേറ്റ് ആകേണ്ടതുണ്ട് .

സുരക്ഷ: റിഡൻഡൻസി സിസ്റ്റത്തിൽ നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നു. ഒന്ന് പരാജയപ്പെട്ടാലും വേർപിരിയൽ സംഭവിക്കുന്നുവെന്ന് ഉറപ്പാക്കാൻ മൾട്ടിപ്പിൾ സെപ്പറേഷൻ മോട്ടോറുകൾ ഉപയോഗിക്കുന്നു.

വേഗത: റോക്കറ്റ് പ്രൊപ്പൽഷൻ ഇല്ലാത്ത സമയം കുറയ്ക്കാൻ വേർതിരിക്കൽ പ്രക്രിയ വേഗത്തിലായിരിക്കണം.

ഈ സംഭവങ്ങളുടെ ക്രമം പിന്തുടരുന്നതിലൂടെ, ഫാൽക്കൺ 9 ന് വേഗമേറിയതും കാര്യക്ഷമവും ആയി  ഘട്ടം വേർപെടുത്താൻ കഴിയും, ഇത് ഭ്രമണപഥത്തിലേക്കുള്ള യാത്ര തുടരാൻ അനുവദിക്കുന്നു.

എന്തുകൊണ്ടാണ് ബഹിരാകാശ വാഹനങ്ങൾ കിഴക്കോട്ട് വിക്ഷേപിക്കുന്നത്

 

ഇത് ഏതെങ്കിലും വാസ്തു "ശാസ്ത്രജ്ഞർ " പറഞ്ഞിട്ട് ദോഷങ്ങൾ ഉണ്ടാകാതിരിക്കാൻ ചെയ്യുന്നതല്ല.

ബഹിരാകാശ യാത്ര കൂടുതൽ കാര്യക്ഷമമാക്കുന്നതിന് ഭൂമിയുടെ ഭ്രമണം പ്രയോജനപ്പെടുത്തുന്നതിനു വേണ്ടിയാണിത് !

ഇത് എങ്ങനെ പ്രവർത്തിക്കുന്നു എന്ന് നോക്കാം... ഭ്രമണപഥത്തിൽ തുടരാൻ, ഒരു ബഹിരാകാശ പേടകം 17,500 mph (28,200 kph) വേഗതയിൽ സഞ്ചരിക്കേണ്ടതുണ്ട്. പേടകത്തിന്  ഭൂമിയെ ചുറ്റി ഭ്രമണപഥത്തിൽ തന്നെ തുടരാൻ ഈ വേഗത അനിവാര്യമാണ്.

എന്നാൽ ഭൂമി നമ്മെയും കൊണ്ട് ഏകദേശം 1,000 mph (1,600 kph) വേഗതയിൽ കറങ്ങുന്നു.  കിഴക്കോട്ട് ഒരു ബഹിരാകാശ പേടകം വിക്ഷേപിക്കുമ്പോൾ, ഈ ഭ്രമണ വേഗതയിൽ നിന്ന് റോക്കറ്റിന് ഒരു "ബൂസ്റ്റ്" ലഭിക്കുന്നു.  ശക്തമായ കാറ്റിൻ്റെ ദിശയിൽ ഒരു ഓട്ടമത്സരം ആരംഭിക്കുന്നത് പോലെയാണ് ഇത്!

റോക്കറ്റ് പടിഞ്ഞാറോട്ട് വിക്ഷേപിക്കുകയാണെങ്കിൽ, ഈ ഭ്രമണ വേഗതയെ മറികടക്കുകയും ഭ്രമണപഥത്തിലെത്തുന്നതിന് ആവശ്യമായ 17,500 mph എന്ന വേഗതയിൽ എത്തുകയും വേണം. അത് ഭ്രമണപഥത്തിലെത്തുന്നതിന് കൂടുതൽ ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ടാക്കുകയും കൂടുതൽ ഇന്ധനം ചിലവാകുകയും ചെയ്യും . 

ഈ കിഴക്കോട്ടുള്ള വിക്ഷേപണത്തിന് ഒരേയൊരു അപവാദം polar orbit ആണ്. ( ഭൂമിയുടെ സ്ഥിരമായ നിരീക്ഷണത്തിന് വേണ്ടി വിക്ഷേപിക്കുന്ന satellite കൾ) ഇതിൽ റോക്കറ്റ് വടക്കോട്ടോ തെക്കോട്ടോ ആണ് വിക്ഷേപിക്കുന്നത്.